Πολυαγαπημένε φίλε και συμμαθητά,

Είναι πολύ οδυνηρό για μένα να σου απευθύνω τον ύστατο χαιρετισμό! Σκληρή και ανελέητη μοίρα μάς έφερε εδώ για να σε κατευοδώσουμε στην τελευταία σου κατοικία στην αιωνιότητα. Γοργοκύλησε ο χρόνος κατά τη συνήθειά του στην κοίτη της αιωνιότητας και του βαθύπικρου πόνου, τώρα που έφυγες από κοντά μας. Η ψυχή σου πετάει τώρα στα ουράνια ύψη. Ας είναι ροδοσπαρμένη η διαδρομή και το απαλό το φτερούγισμα της αγγελικής συνοδείας. Ήσουν παλικάρι στη σκληρή μάχη που έδινες τελευταία με την ασθένειά σου. Έφυγες ακριβέ μου φίλε από τη ζωή για το μακρινό σου ταξίδι. Ο θάνατός σου μας συγκλόνισε όλους, φίλους, γνωστούς, συναδέλφους, συμ- μαθητές και ιδιαίτερα την αγαπημένη σου οικογένεια. Η ωραία κι ευγενική ψυχή σου αναπαύεται στην στοργική αγκαλιά του ουράνιου Πατέρα. Με την αγαπημένη σου σύζυγο την εξαίρετη και γεμάτη δύναμη και υπομονή Χρυσάνθη με την οποία αποκτήσατε δύο θαυμάσια παιδιά τη Θεοδώρα και τον Ιωάννη. Αποκτήσατε κι εγγονάκια τα οποία έχασαν τον στυλοβάτη τους, την ασφάλειά τους, τον πάτερ φαμίλια...τον αγαπημένο και λατρευτό παππού τους.
Θα λείψεις και σε μας, στους φίλους και συναδέλφους σου, μα κυρίως στους συμμαθητές σου που σε αγαπήσαμε και μας αγάπησες, γιατί είχες μεγάλη καρδιά. Θα λείψεις και στην κοινωνία μας, γιατί είναι σπάνιοι σήμερα άνθρωποι με τόσα χαρίσματα, ΣΜΗΝΑΡΧΕ ΑΘΑΝΑΣΙΕ ΛΑΜΠΡΑΚΗ! Δε θα πω μελιστάλαχτα λόγια υπερβολής αλλά τι πραγματικά ήσουν! Υπήρξες ένας έντιμος, ειλικρινής και πιστός στρατιώτης, τολμηρός και γενναίος αεροπόρος. Ήσουν ένας λαμπρός Αξιωματικός και η σταδιοδρομία σου επιτυχημένη. Εισέπραττες την αγάπη, το σεβασμό, την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση όλου του στρατιωτικού προσωπικού. Έδινες το παράδειγμα στους νεότερούς σου. Το πέρασμά σου από την τάξη της Πολεμικής Αεροπορίας θα μείνει ανεξίτηλο στην ιστορία της. Στα καθήκοντά σου συνδύα- ζες την πυγμή με την πατρική στοργή. Ήσουν υπόδειγμα στην εργασία σου ως μηχανικός και γι΄αυτό κέρδιζες τον σεβασμό και την καθολική εκτίμηση των συναδέλφων σου. Δε σου λέω το στερνό αντίο, γιατί πάντα θα είσαι μέσα μας, στο μυαλό μας, στην καρδιά μας.
Καλό ταξίδι, αγαπημένε φίλε μου! Θα μας λείψεις πολύ αλλά να ξέρεις ότι η σκέψη και η αγάπη μας θα σε συντροφεύουν για πάντα εκεί ψηλά που θα βρίσκεσαι. Με την απώλειά σου ορφάνεψε η 9η σειρά ΣΤΥΑ γιατί ήσουν αγαπητός!
Ο Πανάγαθος Θεός ας δίνει κουράγιο στην οικογένειά σου. Το χώμα που θα σε σκεπάσει στο κοιμητήριο του Βύρωνα ας είναι ελαφρύ.
Καλό Παράδεισο και Αιωνία η μνήμη σου!

Ο συμμαθητής σου και φίλος
ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΕΒΑΣΤΟΣ
9η σειρά Σ.Τ.Υ.Α

Δεν θα πας φέτος στην Κρήτη στην κόρη σου, για να δεις τα δυο σου εγγόνια Παναγιώτη. Γι’ αλλού αποφάσισες να διαβείς. Πάντα με βιβλία πήγαινες στα εγγόνια. Διάβαζες και συ μαζί τους. Έτσι κι αλλιώς βοηθούσες όσους είχαν ανάγκη να μάθουν γράμματα. «Πρέπει να είμαστε μορφωμένοι, να διαβάζουμε συνεχώς, αν δεν θέλουμε να μας κοροϊδεύουν οι ισχυροί», έλεγες. Κι εσύ το ίδιο έκανες. Το οικονομικό πανεπιστήμιο του Πειραιά το τελείωσες μεγάλος σε ηλικία και ήσουν περήφανος γι’ αυτό.

Έφυγε από κοντά μας η πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Οικογενειών Πεσόντων Αεροπόρων (ΠΑ.Σ.ΟΙ.Π.Α) Μιράντα Παπασταύρου, την Τρίτη 17/10/2023, σε ηλικία 75 χρονών, μετά από γενναία και μακροχρόνια μάχη και με τον καρκίνο.
Την Μιράντα τη γνωρίσαμε μέσα από τον ΠΑ.Σ.ΟΙ.Π.Α. Από το τόσο αναγκαίο, χρήσιμο Λεύκωμα Πεσόντων που δημιούργησε ο Σύλλογος με προσωπική έρευνα του Κ. Σκαμαγκούλη (γιου του αείμνηστου Ταξιάρχου (Ι) Χαράλαμπου Σκαμαγκούλη) και συλλογή στοιχείων από το ΓΕΑ και από προσωπική επικοινωνία με οικογένειες. Εμβληματική προσωπικότητα, ευγενική φυσιογνωμία, ανιδιοτελής, προσηνής, ανεκτική και με κατανόηση για τα τόσα πολλά που συμβαίνουν γύρω μας. Άνθρωπος της προσφοράς στους συναδέλφους και στον συνάνθρωπο. Αμείλικτη, όμως, στη διεκδίκηση των καταστατικών συμφερόντων του Συλλόγου. Ήταν πάντα με το δίκαιο και με τα συμφέροντα των συναδέλφων. Χωρίς να φείδεται κόπους και θυσίες «όργωνε» όλη την Ελλάδα, όπου καλούσαν το Σύλλογο να παρασταθεί και να μιλήσει. Με την επιδείνωση της υγείας της στεναχωριόταν που δεν μπορούσε να είναι και η ίδια μαζί μας στις εκδηλώσεις.

Κανένας δεν ξεφεύγει από τη νομοτέλεια της ζωής. Έτσι και ο Γιώργος Ζεβόλης έφυγε για πάντα από κοντά μας. Έμεινε όμως η σφραγίδα του ως έντονη ανάμνηση για όσους τον έζησαν. Ιδιαίτερα από την εθελοντική προσφορά μοναδικών υπηρεσιών στον Σ.Α.Σ

Είχα την τύχη να τον γνωρίσω στην ΕΑΒ. Εκεί όπου και αυτός σαν ξεχωριστών ικανοτήτων Επισμηναγός Τεχνικός είχε επιλεγεί, με συναρπαστικές για την εποχή υποσχέσεις της ΠΑ, να αποστρατευτεί για να προσφέρει εκεί, όπως και κάποιοι άλλοι συνάδελφοί του, τις τεχνολογικές υπηρεσίες του, προκειμένου να υλοποιηθεί ένας σημαντικός Εθνικός Σχεδιασμός!

Ο επικήδειος λόγος του Σμηναγού ε.α κ. Μάρκου Κωνστανίνου για τον Επισμηναγό ε.α Γεώργιο ΖΕΒΟΛΗ

Αγαπητοί παρευρισκόμενοι, συνερχόμαστε σήμερα υπό το βάρος της απώλειας, αλλά με τη δύναμη της αγάπης και της μνήμης. Έχουμε εδώ να τιμήσουμε έναν άνθρωπο, τον Επισμηναγό εν αποστρατεία Γεώργιο Ζεβόλη. Έναν εξαιρετικό αξιωματικό, άξιο τεχνικό, αλλά πάνω απ' όλα, έναν αξιόλογο άνθρωπο.
Έναν άνθρωπο που άφησε το δικό του αποτύπωμα στις ζωές μας. Ενώ η καρδιά του έχει σταματήσει να χτυπά, οι αναμνήσεις και τα διδάγματα που μας άφησε, θα παραμείνουν αθάνατα.

ΥΣΤΑΤΟΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

ΣΤΟΝ ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟ (Ι) ε.α. ΧΡΗΣΤΟ ΠΥΛΟΥΔΗ

Αλησμόνητε Υποπτέραρχε,
Ποια δάφνη είναι κατάλληλη για το αμάραντο της δόξας το στεφάνι που θα στέψει περήφανα στην αιωνιότητα την κεφαλή του ανδρειωμένου;
Ποια πηγή ποιητικού λόγου θα μπορέσει να συνθέσει στίχους, που να ταιριάζουν στο υψηλότερο επίπεδο του ήθους, της ανδρείας, της λεβεντιάς και της αξιοπρέπειάς σου;