Η ιστορία, έντιμη στις αξιοκρατικές της κρίσεις, ολόχρυσες για ανθρώπους τόσο δραστήριους που είχαν αφιερώσει στην Πολεμική Αεροπορία τις δυσεύρετες σχεδόν μοναδικές αρετές: Θάρρος, Τόλμη, Γενναιότητα και απλησίαστα προσόντα, καθώς ήσουν ευφυής, φλογερός πατριώτης και ικανότατος αεροπόρος!
Πετούσες με τα αεροπλάνα για να κρατάς την Πατρίδα μας ζωντανή!
Κανένας πόνος της ζωής δεν είναι τόσο βαθύς, που να μπορεί να συγκριθεί με τον θάνατο, αυτόν τον αιώνιο ανταγωνιστή της. Αυτόν τον ακαταμάχητο και διαπεραστικό πόνο βιώνουμε όλοι εμείς οι οικείοι, οι συγγενείς, οι συνάδελφοι και οι φίλοι σου.
Κατάφορη αδικία ο πρόωρος χαμός σου και δυσαναπλήρωτο το κενό που μας αφήνεις αλησμόνητε Χρήστο.
Εσένα δεν σου πρέπουν δάκρυα, διότι δεν πρέπουν δάκρυα στους σταυραετούς που πετούν στους ουρανούς.
Δάκρυα πρέπουν σε όλους εμάς που από σήμερα γινόμαστε φτωχότεροι σε συγγενείς, σε συναδέλφους και σε φίλους.
Η ωραία και ευγενική ψυχή σου αναπαύεται στην στοργική αγκαλιά του ουράνιου Πατέρα.
Με την αγαπημένη σου σύζυγο την εξαίρετη και γεμάτη δύναμη και υπομονή Αγοραστή, αποκτήσατε τρία θαυμάσια παιδιά την Αγγελική, τον Κωνσταντίνο και τη Μαρία και πολλά εγγόνια, οι οποίοι έχασαν το στυλοβάτη τους, την ασφάλειά τους τον πάτερ φαμήλια και τον αγαπημένο και λατρευτό παππού τους.
Θα λείψεις και σε μας στους φίλους και συναδέλφους σου που σε αγαπήσαμε και μας αγάπησες γιατί είχες μεγάλη καρδιά.
Δεν θα σου πω μελιστάλαχτα λόγια υπερβολής, αλλά τι πραγματικά ήσουν:
Η μνήμη μου γυρνάει πίσω το 1975, όταν εκπαιδευόμαστε στη Γαλλία για τα απίθανα πολεμικά αεροπλάνα ΜΙΡΑΖ, εσύ ως χειριστής και εγώ ως μηχανικός.
Θυμάμαι το 1977 που έφερες στην Πατρίδα μας πετώντας από την Γαλλία το αεροπλάνο που είχε βλάβη με τον Ν.Γιορδάση και σε παρέλαβα στην πίστα.
Θυμάμαι την εκτίμηση για την πτητική σου ικανότητα την οποία θαύμαζε όλο το τεχνικό προσωπικό της Μοίρας! Ήσουν σπουδαίος στον χειρισμό του αεροπλάνου.
Μετά την αποστρατεία σου ασχολήθηκες ως αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Ένωσης Απο-στράτων πάνω από 5 χρόνια κι εκεί η προσφορά σου ήταν ανεκτίμητη.
Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι ένας τόσο καλός άνθρωπος με λεπτότητα αισθημάτων με ακέραιο και ήπιο χαρακτήρα δεν είναι πια ανάμεσά μας.
Δεν σου λέω το στερνό αντίο, γιατί πάντα θα είσαι μέσα μας, στο μυαλό μας, στην καρδιά μας. Καλό ταξίδι αγαπημένε φίλε!Θα μας λείψεις πολύ αλλά να ξέρεις ότι η σκέψη και η αγάπη μας θα σε συντροφεύουν για πάντα εκεί ψηλά που θα βρίσκεσαι.
Ο Πανάγαθος Θεός ας δίνει κουράγιο στην οικογένειά σου.
Εύχομαι, όσο βαρύ ήταν το έργο που προσέφερες στην κοινωνία και την Πατρίδα, τόσο ελαφρύ να είναι το χώμα της Αττικής γης που θα σε σκεπάσει.
Εύχομαι τέλος η τελευταία σου διαστημική πτήση να είναι απαλλαγμένη από αναταράξεις και καταιγίδες. Καλό ταξίδι αλησμόνητε Υποπτέραρχε! ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!!!

ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΕΒΑΣΤΟΣ   
Επσγός ε.α. Μηχανοσυνθέτης