"Κρείττον του λαλείν , το σιγάν"

Γράφει ο Σμχος ε.α Ιωάννης Αβραμίδης

Τελευταία γίνεται μια προσπάθεια, ευτυχώς από ελάχιστους που εκμεταλλεύονται το ¨πόστο¨ τους, για να υποβαθμίσουν και να σπιλώσουν τους τεχνολόγους αποφοίτους της παραγωγικής σχολής της Π.Α με ιστορία και αναμφισβήτητη προσφορά πάνω από 60 χρόνια. Επειδή και εγώ είμαι απόφοιτος της Σ.Τ.Υ.Α θίγομαι προσωπικά αλλά και αισθάνομαι τη στοιχειώδη υποχρέωση να αποκαταστήσω τη τάξη και να αντικρούσω αυτές τις απαράδεκτες και απαξιωτικές θέσεις. Θέλω να πιστεύω ότι αυτές οι απόψεις στηρίζονται στην έλλειψη πείρας και ενημέρωσης για το έργο των αποφοίτων της Σ.Τ.Υ.Α.
Συμφωνώ απόλυτα με την θέση: Οργανική θέση= Βαθμός= Συγκεκριμένη Ευθύνη . Βαθμός χωρίς οργανική θέση με συγκεκριμένη ευθύνη δεν υπάρχει ! Εξ όσων γνωρίζω, στα δύσκολα χρόνια που υπηρέτησα, οι θέσεις των αποφοίτων Σ.Τ.Υ.Α Σμ/ας – Σμχος ήταν όλες οργανικές. Για όσους δεν γνωρίζουν σας υπενθυμίζω ότι αρκετοί συνάδελφοι παλαιών σειρών δεν προαγόντουσαν ακόμα και στο πρώτο βαθμό του Εσμίου λόγω έλλειψης οργανικών θέσεων. Ο γράφων παρέμεινε λόγω ελλείψεως οργανικών θέσεων Ανθσγού στο βαθμό του Ανθστου περίπου τρεις Ολυμπιάδες. Παρά ταύτα όμως ο νομοθέτης έχει προβλέψει για το προσωπικό όλων των προελεύσεων τον αποστρατευτικό βαθμό που προβλέπεται ως εξελικτικός της επετηρίδας του και απονέμεται σε όσους κρίνονται προακτέοι-ικανοί.
Συνεπώς η άποψη βαθμός χωρίς οργανική θέση με συγκεκριμένη ευθύνη ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ είναι άστοχη και μάλλον αντίθετη προς το πνεύμα του νομοθέτη. Άλλωστε η διάταξη αυτή δεν αφορά μόνο τους Ασμχους των ανωτέρων Σχολών της Π.Α που προάγονται στον αποστρατευτικό του Σμχου ( είχαν αναφερθεί και γραφτεί πολύ απαξιωτικά λόγια όπως Σμχοι της πλ.κ.ς), αλλά και άλλες κατηγορίες Αξκων.
Η ευθύνη κάθε ατόμου δεν απορρέει μόνο από το βαθμό που φέρει αλλά και από τις γνώσεις του και το έργο που παράγει. Τα λόγια είναι φτώχια, λέει ο θυμόσοφος λαός μας, θα αναφερθώ σε έργα. Υπηρέτησα 20 χρόνια σε μοίρες πολεμικών Αφων, σε τρεις γενιές F-84F, F-104 και MIRAGE-FICG, ανταποκρίθηκα πλήρως στην εξέλιξη της τεχνολογίας των Αφων (ο τεχνικός συνεχώς εκπαιδεύεται).
Εν προκειμένω αυτό που έχω να πω με απλά λόγια για το έργο των τεχνικών είναι ότι : «εάν οι υπογραφές μου για την αποδέσμευση για πτήση του πανάκριβου αυτού οπλικού συστήματος σε συνδυασμό με τη ζωή του πιλότου, μεταφραζόντουσαν σε ευρώ θα ήμουν πλούσιος». Συνεπώς η υπογραφή του υπολόγου για την αποδέσμευση για πτήση του πανάκριβου αφους και της ζωής του πιλότου είναι πολύ μεγάλη ευθύνη.
Πιθανό αυτοί που πιστεύουν το αντίθετο δεν είναι ενημερωμένοι και δεν έχουν καμία εμπειρία, λένε τη μισή αλήθεια, καλά θα κάνουν να ρωτήσουν την πλειονότητα των πιλότων μαχητικών αφων. Ο Πτέραρχος (I) ε.α Γ. Γαβριηλίδης πιλότος του ακροβατικού σμήνους ¨ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΛΟΓΑ¨ στο βιβλίο του «ανάστροφα μεταξύ Ουρανού και Γης» γράφει ¨-τα μαχητικά μας είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται σε ακραίες καταστάσεις με μεγάλη ασφάλεια, όταν η Εκπαίδευση και η Συντήρηση πραγματοποιούνται σύμφωνα με όσα προβλέπονται και με υψηλό αίσθημα ευθύνης . Έζησα δίπλα σε υπέροχους ανθρώπους, πιλότους και τεχνικούς που δεν θα ξεχάσω ποτέ¨.
Η Π.Α είναι ένα όπλο καθαρά τεχνικό με πανάκριβο πολεμικό υλικό η διαθεσιμότητα του οποίου καθορίζει την πολεμική ετοιμότητα του όπλου. Η διαθεσιμότητα συνδέεται άμεσα με την συντήρηση, που απαιτεί ειδικές γνώσεις της σύγχρονης τεχνολογίας και παράγεται έργο υψηλού κόστους. Το λειτουργικό κόστος της Π.Α (όπλο υψηλού κόστους) εξαρτάται από την ¨ποιότητα¨ του προσωπικού συντηρήσεως του υλικού. Αυτό αποδεικνύεται από επιστημονικές μελέτες και περιγράφεται μέσα σε λίγες σελίδες του βιβλίου μου «Διαδικασίες Συντηρήσεως και Εφοδιασμού» που δώρισα στην Ε.Α.Α.Α και η Δ/ση το κατέστρεψε για λόγους για τους οποίους ουδέποτε ενημερώθηκα.( Υποθέτω προσωπικοί).
Αναφορικά με το ότι πρέπει να υπάρχει αξιοκρατία και να τιμώνται οι ικανοί ουδείς το αμφισβητεί. Το αξιολογικά ίσοι δεν πρέπει να συνδέεται μόνο με το βαθμό και την άσκηση Διοίκησης αλλά και με το παραγόμενο έργο του ατόμου και είναι παντελώς άστοχο, υποτιμητικό και ρατσιστικό η ισότητα ως άτομο ΜΟΝΟΝ.
Τέλος τα δικαιώματα των εργασθέντων στη Π.Α δεν εξαρτώνται μόνο από τη διάρκεια της προσφοράς και να κρίνονται ως παραιτηθέντες ή αποστρατευθέντες έναντι των ευδοκίμως τερματίσαντες . Αυτό εκφράζει τη μισή αλήθεια και επειδή οφείλω να το τεκμηριώσω θα αναφερθώ σε προσωπική μου εμπειρία . Υπηρέτησα την Π.Α 36 έτη εξάντλησα την ιεραρχία της επετηρίδας μου προαγόμενος στη πρώτη εκ των δύο οργανικών θέσεων του Σμχου και, άσκησα Δκση στο βαθμό ενάμιση έτος . Όλες οι προαγωγές μου ήταν κατ’ εκλογή, με πέντε τιμητικές διακρίσεις για τη βασική συμμετοχή μου στην αναβάθμιση, με ηλεκτρονικά συστήματα,(Alarm Altidute_ A/A Tac.A.N_ Voice Recorder) των αφων MIRAGE-F1CG που συνέβαλαν στην ασφάλεια πτήσεων και την αύξηση της επιχειρησιακής ικανότητάς τους. Εν τούτοις ανήκω στην κατηγορία των «αποστρατευθέντων» γιατί έτσι το προβλέπει ο κατάφωρα άδικος νόμος για τους Αξκούς προερχομένους εξ Αθστων.
Η Π.Α στηρίζεται στο τρίπτυχο Αφος, πιλότος, τεχνικός και έτσι λειτούργησε με απόλυτη επιτυχία μέχρι σήμερα. Η επίθεση εναντίον των αποφοίτων της ΣΤΥΑ βλάπτει σοβαρά την Π.Α και δεν έχουν το δικαίωμα να το κάνουν για οποιοδήποτε λόγο που μόνο αυτοί γνωρίζουν. Αυτά τα λίγα λόγια για το καλό της Π.Α, που έχουμε την υποχρέωση να το πράξουμε για την αποκατάσταση της αλήθειας. Κρείττον του λαλείν , το σιγάν....
Υ.Γ Η ενημέρωσή μου για τα γεγονότα έγινε από την εφημερίδα της οποίας είμαι και εγώ ένας από τους ιδιοκτήτες αφού συμβάλω οικονομικά στην έκδοσή της. Θα παρακαλούσα τον υπεύθυνο έκδοσης , τη συντακτική επιτροπή και τον υπεύθυνο ύλης να σεβαστούν και τις απόψεις των ιδιοκτητών και να αποφεύγουν την δημοσίευση κειμένων που προσβάλουν κοινωνικές ομάδες και διχάζουν ,η Π.Α μας έχει ανάγκη όλους ¨πατρικίους και πληβείους¨ για το πολύτιμο έργο που προσέφερε και προσφέρει ένας έκαστος. Δεν ζητώ τη συγνώμη κανενός μου αρκεί, ”τέτοιες ενέργειες να αποφεύγονται”.
Ευχαριστώ για την κατανόηση .

του Γεωργίου Εμμανουηλίδη
Επιτίμου Προέδρου Σ.Α.Σ , 10ης Σειράς Σ.Τ.Υ.Α

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με την αριθ. 2192/14 απόφαση του, δέχθηκε ότι οι στρατιωτικοί ανήκουν στο στενό πυρήνα του κράτους.
Η διάταξη παρ. 1 του άρθρου 21 του Συντάγματος, ορίζει ότι «Η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του κράτους».
Στο άρθρο 4 του Συντάγματος ορίζεται ότι «1. Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου 2. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα κι υποχρεώσεις».
Στο άρθρο 116 του Συντάγματος ορίζεται ότι « Δεν αποτελεί διάκριση λόγω φύλου η λήψη θετικών μέτρων για την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Το κράτος μεριμνά για την άρση των ανισοτήτων που υφίστανται στην πράξη, ιδίως σε βάρος των γυναικών.»
Στη διάταξη παρ. 1 άρθρου 25 του Συντάγματος ορίζεται « Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του κράτους.....»
Οι κάθε είδους άλλωστε περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά, πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα, είτε από τον νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού, και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.
Με την οδηγία 97/75/ΕΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) της 15/12/1997 καθιερώνεται για τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. και η αρχή «της εναρμόνισης (συμφιλίωσης) της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή», ως φυσικό συμπλήρωμα της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ ανδρών και γυναικών, αλλά και ως μέσο για την ουσιαστική εφαρμογή της, με την αναγνώριση στους εργαζομένους τόσο στο δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τομέα, άνδρες και γυναίκες, αντιστοίχου προσωπικού δικαιώματος, να λαμβάνουν γονική άδεια, για να μπορούν να ασχοληθούν με την ανατροφή των τέκνων τους, ώστε να καθίσταται στην πράξη εφικτός, τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, ο συνδυασμός των επαγγελματικών ευθυνών με τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις και ειδικότερα να ενθαρρυνθούν οι άνδρες «να αναλάβουν ίσο μέρος των οικογενειακών ευθυνών», λαμβάνοντας γονική άδεια, για να ασχοληθούν και αυτοί με την ανατροφή των τέκνων τους (πρβλ. ΣτΕ 1/2006, 3405/2006).
Με το εδάφιο (γ) της παρ. 3 του άρθρου 53 του Ν. 3528/2007 (ΦΕΚ Α’ 26, «Κώδικα Δημοσίων Πολιτικών και Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ.»), οριζόταν ότι:
«Αν η σύζυγος του υπαλλήλου δεν εργάζεται ή δεν ασκεί οποιοδήποτε επάγγελμα, ο σύζυγος δεν δικαιούται να κάνει χρήση των διευκολύνσεων της παραγράφου 2, εκτός αν λόγω σοβαρής πάθησης ή βλάβης κριθεί ανίκανη να αντιμετωπίζει τις ανάγκες ανατροφής του παιδιού, σύμφωνα με βεβαίωση της Δευτεροβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής στην αρμοδιότητα της οποίας υπάγεται ο υπάλληλος...».
Σύμφωνα επίσης με το άρθρο 9 παρ.5 της αριθ. Φ.400/32/82424/Σ.343/2011 απόφασης του Υπουργού Εθνικής Άμυνας (ΦΕΚ Β΄ 1139/2011) με τίτλο «Διοικητικά και άλλα ευεργετικά μέτρα για κατηγορίες στρατιωτικού προσωπικού των Ένοπλων Δυνάμεων που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα και οξέα κοινωνικά προβλήματα.», ορίστηκε, κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων για τους δημοσίους υπαλλήλους «Στις περιπτώσεις που η σύζυγος του στρατιωτικού δεν εργάζεται ή δεν ασκεί επάγγελμα, ο σύζυγος δεν δικαιούται να κάνει χρήση της άδειας ανατροφής, εκτός αν η σύζυγος, λόγω σοβαρής πάθησης ή βλάβης κριθεί ανίκανη να αντιμετωπίζει τις ανάγκες ανατροφής του τέκνου, σύμφωνα με βεβαίωση της αρμόδιας Υγειονομικής Επιτροπής στην οποία υπάγεται αυτή».
Με την παράγραφο 2 άρθρου 6 του Νόμου 4210/2013 το ανωτέρω εδάφιο (γ) της παραγράφου 3 του άρθρου 53 του Κώδικα Δημοσίων Πολιτικών και Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. (Μ. 3528/2007) καταργήθηκε, δίνοντας πλέον τη δυνατότητα λήψεως των σχετικών ευεργετημάτων και στους/στις δημοσίους υπαλλήλους οι σύζυγοι των οποίων δεν εργάζονται.
Με την παράγραφο 2 άρθρου 6 δίνεται δηλαδή η δυνατότητα στον πατέρα πολιτικό υπάλληλο του δημοσίου να κάνει χρήση του μειωμένου ωραρίου ή της προβλεπόμενης άδειας ανατροφής τέκνου, ακόμα και στην περίπτωση που η σύζυγος του δεν εργάζεται. Η εν λόγω ρύθμιση καταλαμβάνει και το αστυνομικό πρόσωπο κατ΄ άρθρο 10 Α π.δ. 27/1986.
Επειδή η άνιση όμως αυτή μεταχείριση, μη παρέχουσα δυνατότητα στον στρατιωτικό που η σύζυγος του δεν εργάζεται να λαμβάνει γονική άδεια, καίτοι παρέχεται το δικαίωμα αυτό στους δημοσίους υπαλλήλους και τους αστυνομικούς, παραβιάζει την Συνταγματική αρχή της ισότητας και των προαναφερθέντων διατάξεων και των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και
Επειδή η άνιση αυτή μεταχείριση δεν έχει κανένα νόμιμο έρεισμα, ούτε δικαιολογείται από λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Απαιτείται η άμεση τροποποίηση της προμνησθείσης Υπουργικής απόφασης, προκειμένου να αποκτήσουν και οι στρατιωτικοί το δικαίωμα χορήγησης άδειας ανατροφής τέκνου, ανεξάρτητα εργαζομένης ή μη εργαζομένης συζύγου, για να μη θεωρούνται ετεροθαλή τέκνα.

Γράφει ο Παναγιώτης Καράμπελας

Σμηναγός ε.α. Επίτιμος Πρόεδρος Συλλόγου Αποφοίτων Σ.Τ.Υ.Α (Σ.Α.Σ)

Στην Ηχώ των Αιθέρων του μηνός ΙΟΥΝΙΟΥ, σελίδα 15 φιλοξενείται ένα άρθρο του Απτχου ε.α. κ. Γ. Γερούλη με τίτλο ¨Η ΣΤΥΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΡΙΕΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΣΗΣ¨, Ανακοίνωση ΗτΑ/Μαΐου 2015: Μια Απόφαση Διπλής Ανάγνωσης και υπότιτλο, με μεγαλύτερα γράμματα, "Σ.Τ.Υ.Α.+ ή Α.Σ.Τ.Ε.Ι.Α."
Για να μην εκληφθεί ως ενέργεια περιορισμένων αντανακλαστικών, αλλά ως επιλογή για να μην υποπέσω στο σφάλμα μιας ενδεχόμενης παρορμητικής αντίδρασης στο ως άνω – περίεργο - δημοσίευμα, θέλησα με ηρεμία και νηφαλιότητα να μελετήσω το όλο θέμα, ώστε να τοποθετηθώ με τεκμηριωμένες θέσεις.
Ο υπότιτλος, όπως τον καταθέτει ο αρθρογράφος, θα μπορούσε να έχει όντως διπλή ανάγνωση. Εξαρτάται, βέβαια, από τον αναγνώστη ή από κάποιον που ακούει τον τίτλο. Δηλαδή:
1. Η ΣΤΥΑ + (plus, συν), με την έννοια της αναβάθμισης κάποιων λειτουργικών στοιχείων της. Ποιών; Το ότι έγινε τριετούς φοίτησης; Ε και; Είδε αν εκδόθηκε κάποια ερμηνευτική εγκύκλιος που να αποσαφηνίζει τι ακριβώς τούτο συνεπάγεται και πώς δρομολογείται η υλοποίησή του; Δεν βλέπω διερωτάται σχετικά!
2. Ο συντετμημένος τίτλος ΣΤΥΑ ή Α.Σ.Τ.Ε.Ι.Α ηχητικά, όταν κάποιος τον ακούει, χωρίς να του επεξηγήσει την ερμηνεία του αυτός που τον επικαλείται ή τον διαβάζει, του δημιουργεί πιθανή θυμηδία. Ότι δηλαδή η ΣΤΥΑ είναι αστεία. Παρά το ότι η διερμηνεία του τίτλου έχει σοβαρό περιεχόμενο.
Σε ότι πραγματεύεται, ο αρθρογράφος για ΣΤΥΑ+ σχετικά με την αναβάθμισή της σε τριετή φοίτηση, θα μπορούσα να συμφωνήσω, αλλά δεν είδα, όπως προανέφερα, να επισημαίνει ότι όλα αυτά θα έπρεπε να περιληφθούν και σε έναν σύγχρονο Κανονισμό Οργάνωσης και Λειτουργίας, με εναρμονισμένα προγράμματα, με υψηλού επιπέδου μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό, με σύγχρονα εργαστήρια μελέτης, εφαρμογών και έρευνας και τέλος με αναγκαίες εγκαταστάσεις, δεδομένου ότι οι υπάρχουσες προσομοιάζουν με εγκαταστάσεις εκστρατευτικής μονάδας! Τούτο διαπιστώνεται άμεσα από όποιον αποτολμήσει να περπατήσει λίγο βορειότερα, τότε εύκολα θα μπορεί να σχηματίσει εικόνα για ¨Βόρειους και Νότιους¨! Πιστεύω όταν ήταν Υποδιοικητής της ΣΙ να είχε περάσει από τα υπολείμματα του σεισμού του 1989, όπου μετά από κάποιες ευκαιριακές επισκευές-κατασκευές στεγάζεται πλέον η ΣΤΥΑ, μια Ανώτερη Σχολή της ΠΑ! Δυστυχώς έχουν μείνει οι προηγούμενες δεσμεύσεις στο ΣΑΣ από το Δκτή ΔΑΕ το 2007 για ¨δεσμευμένα¨ κονδύλια κατασκευής σύγχρονων εγκαταστάσεων υποδοχής 720 σπουδαστών, για τριετή φοίτηση σε ενιαίες σχολές της ΠΑ!
Εκτιμώ ότι ο κ. Πτέραρχος δεν θα πρέπει, για λόγους αναλογικού προβληματισμού, να ξεχνά και τη διαδρομή της σχολής στην οποία φοίτησε. Το 1919 η σχολή ξεκινά με την επωνυμία Στρατιωτική Σχολή Αεροπλοΐας (ΣΑ). Το 1931 μετεξελίσσεται σε Σχολή Αεροπορίας (ΣΑ) με τριετή φοίτηση. Από το 1935 λειτουργεί και τμήμα Υπαξιωματικών χειριστών διετούς διάρκειας και από το 1938 τμήμα μηχανικών. Από το 1964 η ΣΑ ανήκει στη Ανώτατη Εκπαίδευση. Το 1967 η σχολή γίνεται τετραετούς φοίτησης και μετονομάζεται σε Σχολή Ικάρων. Από το συνοπτικό αυτό ιστορικό προκύπτει ότι η Σχολή Ικάρων είχε μια εξελικτική διαδρομή. Η ΣΤΥΑ δεν θα έπρεπε να έχει ανάλογη εξελικτική διαδρομή, όταν ο σκοπός, τα οπλικά συστήματα που υπηρετούν και εκμεταλλεύονται είναι κοινά;
Σε ό,τι αφορά στη διατύπωσή του ¨υποθάλπει ελπίδες και να ευελπιστεί ότι άνοιξε ο δρόμος και να μετατραπεί η ΣΤΥΑ σε Α.Σ.Τ.Ε.Ι.Α (Ανώτατο Στρατιωτικό Τεχνολογικό Ίδρυμα Αεροπορίας)¨ με τα σχετικά παρατιθέμενα πληροφοριακά στοιχεία του, θα ήθελα να γνωρίζει ότι μάλλον καταχωρήθηκε λάθος αυτή η ερμηνεία του πρώτου Α. Για απόδειξη του λόγου το αληθές θα πρέπει να γνωρίζει ότι ο Σύλλογος Αποφοίτων ΣΤΥΑ (ΣΑΣ), από την εποχή που Διοικητής της ΔΑΕ ήταν ο μετέπειτα Αρχηγός ΓΕΑ Απτχος (Ι) Γ. Αυλωνίτης, αλλά και με νεώτερη το 2009 επικαιροποιημένη μελέτη του, είχε κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για την ενοποίηση των ΑΣΣΥ της ΠΑ, τις οποίες τις είχε δει θετικά. Σε αυτές (τις μελέτες) ο ΣΑΣ εισηγείτο ως τίτλο όλων των υπόψη ενοποιούμενων σχολών- και όχι μόνον για τη ΣΤΥΑ την οποία απομονώνει και ειρωνικά αφήνει, συνειδητά ή όχι, στον αναγνώστη να την εκλάβει και ως αστεία - ¨Ανώτερα Στρατιωτικά Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα Αεροπορίας (Α.Σ.Τ.Ε.Ι.Α.)¨.
Στοιχειοθετούσαμε, τότε, σε αυτές τις μελέτες, τα κριτήρια εκείνα που τεκμηρίωναν τον προτεινόμενο τίτλο -και όχι μόνο, γιατί μιλούσαμε και για προσαρμογή της ονοματολογίας των ειδικοτήτων της κ.α. Τα κριτήρια τεκμηρίωσης του τίτλου των ενιαίων σχολών ήσαν τα εξής: 1. Όταν ψηφίστηκε ο Ν. 2913/01, τα ΤΕΙ ήσαν ακόμη στην Ανώτερη Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Με το νόμο 2913/01 όλες οι Παραγωγικές Σχολές Υπαξιωματικών των ΕΔ - μεταξύ των οποίων και η ΣΤΥΑ - εντάσσονταν στην Ανώτερη Βαθμίδα Εκπαίδευσης, όπου και τα ΤΕΙ. Για τα ΤΕΙ, ως Ανώτατα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, ο σχετικός αρχικός νόμος (2916/01) έγινε πολύ αργότερα του Ν. 2913/01 και αφορούσε στην υπό προϋποθέσεις ένταξή των στην Ανώτατη Εκπαίδευση. 2. Τα ΤΕΙ, υπό τον τίτλο τους Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα περιλάμβαναν και ειδικότητες μη τεχνικού πεδίου. Η λέξη, εδώ, Τεχνολογικό, στην ουσία αναφέρεται στο επίπεδο εκπαίδευσης και όχι στο αντικείμενο της ειδικότητας. Έτσι συναντούμε στα ΤΕΙ ειδικότητες Τεχνολόγου Ιχθυοκαλλιέργειας, Τεχνολόγου τροφίμων, Τεχνολόγου Νοσηλευτικής κ.α. σαφώς μη τεχνικού αντικειμένου σπουδών. 3. Η ΣΤΥΑ ανήκει στο πεδίο των Τεχνολογικών Επιστημών. 4. Η ΠΑ είναι κατεξοχήν Τεχνολογικό Όπλο, ως εκ των οπλικών συστημάτων της. 5. Οι Σχολές Αξιωματικών με το Ν. 3187/03, είχαν ήδη έγκαιρα εναρμονιστεί ως Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, σύμφωνα με τα ισχύοντα στην εθνική παιδεία, υπό τον τίτλο Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Σ.Ε.Ι).
Κατά συνέπεια, για ανάλογη εναρμόνιση και ίση αντιμετώπιση των Σχολών Υπαξιωματικών της ΠΑ, θα έπρεπε και αυτές να φέρουν τον τίτλο ¨Ανώτερα Στρατιωτικά Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα Αεροπορίας (Α.Σ.Τ.Ε.Ι.Α)¨. Άρα, για τους ανωτέρω λόγους, η λέξη Τεχνολογικά έπρεπε να υπάρχει μέσα στο συνθετικό αυτών των ενιαίων, πλέον, σχολών ως προσδιοριστικό του επιπέδου σπουδών τους. Και οπωσδήποτε και αυτές να είναι πλέον Ιδρύματα. Προτεινόταν, επίσης, οι Σχολές, να έχουν ενιαία διοίκηση με Διοικητή Ανώτατο Ιπτάμενο Αξιωματικό και ως κατευθύνσεις να διατηρήσουν την αρχική ονομασία τους (ΣΤΥΑ, ΣΥΔ, ΣΙΡ) για ιστορικούς λόγους.
Η πρόσφατη εμμονή κάποιων να τους προσδώσουν ως τίτλο ¨Σχολές Υπαξιωματικών Αεροπορίας (Σ.Υ.Α.)¨ σημαίνει ότι αγνόησαν παντελώς τις απόλυτα σχετικές τεκμηριωμένες προτάσεις του ΣΑΣ. Τούτο αναπόφευκτα εκπέμπει έντονα την πρόθεση διακρίσεων-κατηγοριοποίησης, διαίρεσης-διχασμού, ακόμη και μεταξύ των ατόμων και όχι μόνο του εκπαιδευτικού επιπέδου παρεχόμενης παιδείας. Ταξικοί κόσμοι και εδώ; Ακόμη τόση εμπάθεια, τόση μικροψυχία, τόση σκοπιμότητα ή τόσος αναχρονισμός, τον οποίο κατηγορούμαστε οι στρατιωτικοί ότι διατηρούμε μετά από τόσες κοινωνικές μεταβολές-προσαρμογές; ¨Ηδονή¨ κάποιων να βλέπουν ή να συνεχίσει ακούνε τη λέξη Υπαξιωματικός, που αποτελεί μια τραγική και σκόπιμη παρερμηνεία, κάποιας εποχής, του Non Commissioned Officer. Θέλουν να γράφεται και να συντηρείται ότι αυτοί ως προέλευση θα πρέπει να είναι ΥΠΟ, άσχετα και από τυχόν ιδιαίτερες πανεπιστημιακές ή άλλες ανάλογες εκπαιδεύσεις και γνώσεις των. Για τις σχολές αυτές, κ. Πτέραρχε, δεν είναι αυτονόητη η μετεξελικτική τους πορεία; Η προσαρμογή τους; Ελπίζω ότι κάποια ηγεσία της ΠΑ θα δει κάποτε ότι στα στοιχεία που κατατέθηκαν τότε στο ΑΑΣ για να λάβει την παραπάνω απόφαση, δεν περιλήφθηκαν και οι υπόψη τεκμηριωμένες προτάσεις του ΣΑΣ, προφανώς για λόγους σκοπιμότητας. Έτσι αποφάσισαν να ενδύσουν τις υπόψη σχολές με ένα ένδυμα φτωχού συγγενή της ΠΑ.
Δεδομένων των διαχρονικών και ατελέσφορων-προσχηματικών συνεδριάσεων διακλαδικών ή και του ΓΕΑ επιτροπών, που είχαν σχέση με την ανάγκη επίσημης, από τις ΕΔ, ένταξης του συνόλου των ΑΣΣΥ των ΕΔ, στην Ανωτέρα Βαθμίδα Εκπαίδευσης των ΕΔ (Ν. 2913/01), επιτέλους βρέθηκε ένας αρχηγός ΓΕΕΘΑ που ¨είδε¨ και ¨τόλμησε¨ να δώσει ένα τέλος στο σίριαλ αυτό με την έκδοση διαταγής ένταξης των αντίστοιχων σχολών στην Ανώτερη Βαθμίδα Εκπαίδευσης των ΕΔ, με τριετή φοίτηση. Αυτό ο κ. Πτέραρχος το θεωρεί ως συνήθη «Πολιτική Πράξη» που θυμίζει το γνωστό «Σάλπισμα νομής τροφής στους ίππους....(της ΣΤΥΑ, εν προκειμένω, για την οποία πραγματεύεται)!!!. Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεται αν αυτές οι τοποθετήσεις του αποπνέουν τον ανάλογο σεβασμό και εκτίμηση στο συγκεκριμένο άτομο και στην υπευθυνότητά του περί την εκτέλεση των καθηκόντων του. Ούτε, επίσης, αν τούτο περιποιεί τιμή ή χαριστική παροχή συναλλαγής για τους σπουδαστές και τους αποφοίτους της ΣΤΥΑ! Ωστόσο, ο ΣΑΣ, κάνοντας ένα βήμα παραπέρα και συνεκτιμώντας όλα αυτά, θεωρούσε ότι λόγω και της τεχνολογικής αναβάθμισης – έστω και σε μικρότερη έκταση – των οπλικών συστημάτων των υπόψη όπλων, θα ήταν δόκιμο οι αντίστοιχες σχολές και των άλλων όπλων, ως ενιαίο σύνολο, να φέρουν τον τίτλο ¨Ανώτερα Στρατιωτικά Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα Ε.Δ.¨(Α.Σ.Τ.Ε.Ι.) των ΕΔ, διατηρώντας και αυτά τους ιστορικούς των τίτλους, ως κατευθύνσεις.
Πέραν αυτών, οι προβληματισμοί και αυτού του Ανώτατου (Ι) Αξιωματικού για τη ΣΤΥΑ - ¨τυχαία¨ προστίθεται και σε κάποιους ανάλογους παλιότερους προβληματισμούς κάποιων άλλων Ανώτατων Αξιωματικών, που σε κάποια ¨πηγαδάκια-think tanks¨- όπως τα αντιλαμβάνονται - στο κυρίως θέμα τους ήταν και το εξελικτικό των Υπαξιωματικών!! Για το καλό τους, βέβαια!! Τότε η άποψή των ήταν ότι οι Υπαξιωματικοί θα πρέπει να εξελίσσονται μέχρι Ανθυπασπιστές! Βέβαια μετά από σχετικές αντιδράσεις κατέφυγαν στο ευφυολόγημα ότι εννοούσαν ότι όπως όλοι οι ιπτάμενοι δεν μπορούν να γίνονται Πτέραρχοι, έτσι και οι Υπαξιωματικοί δεν μπορούν να γίνονται όλοι Αξιωματικοί. Τόσο σοφή και αναλογική απόφαση, που εξίσωναν την προαγωγή ιπταμένου σε Πτέραρχο με αυτή του Υπαξιωματικού σε Αξιωματικό!!!! Οι αθεόφοβοι αν έλεγαν, τουλάχιστον, ότι όλοι οι εξ Υπαξιωματικών δεν μπορούν να γίνονται Σμήναρχοι, ποιος θα μπορούσε να μην το αποδεχτεί. Όχι όμως ούτε καν Αξιωματικός, που υποτίθεται ότι κρίνεται με ένα σοβαρό και αδιάβλητο για όλους σύστημα αξιολόγησης!!! Δεν υπέπεσαν αυτά στην αντίληψη του κ. Πτεράρχου;
Το περίεργο είναι ότι η πλειονότητα αυτών των προβληματισμών, όσο οι εκφραστές τους ήσαν μέχρι και ανωτέρων βαθμών στην υπηρεσία, συνήθως εξυμνούσαν τους αποφοίτους ΣΤΥΑ, γιατί ξέρανε και αναγνωρίζανε την προσφορά τους στο να πετάνε και να επιστρέφουν με απόλυτη ασφάλεια. Ζούσανε μαζί τους και έβλεπαν ωμή την αλήθεια. Μόλις, όμως, πολλοί από αυτούς εξελίσσονταν, ιδιαίτερα από Ταξίαρχο και πάνω, ένας Αλτσχάϊμερ είχε ¨εισβάλλει¨ στο μνημονικό τους. Με κοσμητικά στο λεξιλόγιό τους, όπως τεμπέληδες, ανίκανοι, ρεμπεσκέδες, αγράμματοι κοσμούν ενίοτε την αναφορά τους σε αυτούς! Βέβαια το ¨Ουδείς επικινδυνέστερος του ευεργετηθέντος¨ δεν ήταν κάποια παρόρμηση, αλλά κάποια εκ βαθέων διαπίστωση, που μας έχουν καταλείπει οι πρόγονοί μας. Και όλα αυτά παρά το ότι οι διαχρονικές ηγεσίες της ΠΑ εξέφραζαν την απόλυτη εμπιστοσύνη και την ικανοποίησή τους για το έργο που προσφέρουν όλα αυτά τα χρόνια!! Έτσι, όμως, δεν αναβαθμίζεται, δεν εκσυγχρονίζεται και η ΠΑ. Ούτε και το ποιοτικό, επαγγελματικό και συνειδησιακό χαρακτηριστικό του προσωπικού της, ώστε να ανταποκρίνεται συνεχώς στις αλματώδεις τεχνολογικές εξελίξεις των οπλικών της συστημάτων, προκειμένου και οι νεώτεροι ιπτάμενοι να έχουν ανάλογες προσδοκίες-απαιτήσεις, που θα τους διασφαλίζουν και τη δική τους ασφάλεια και σιγουριά, στην επιτυχή ολοκλήρωση κάθε αποστολής τους.
Τελικά κ. Πτέραρχε, σεις ένας πανεπιστημιακός, είναι δυνατόν να αφήνετε τέτοια υπονοούμενα ή να εννοηθεί ότι η ΣΤΥΑ δεν χρειάζεται ανάλογες προσαρμογές και στη δική της εκπαίδευση, μπροστά στις απαιτήσεις των καιρών και των αλματωδών εξελίξεων της τεχνολογίας των σύγχρονων οπλικών συστημάτων, παρά μόνο τη συντομότερη ¨εκμετάλλευση¨ στη γραμμή παραγωγής επιχειρησιακού έργου της ΠΑ ενός ανεπαρκώς εκπαιδευμένου αποφοίτου ΣΤΥΑ; Η Σχολή Ικάρων γιατί – και πολύ σωστά – έχει κάνει τόσες προσαρμογές; Πώς μπορεί να διασφαλιστεί διαφορετικά η ικανότητα ανταπόκρισής του αποφοίτου ΣΤΥΑ στην απόλυτη ποιοτική, ασφαλή και επιχειρησιακή εξυπηρέτηση αεροσκαφών και οπλικών συστημάτων κόστους πολλών εκατομμυρίων, που πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος; Το πολλαπλής σημασίας κόστος ποιοτικής συντήρησης ή και απώλειας ενός αεροσκάφους εξαιτίας έλλειψης επαρκούς γνώσης υπολόγου, πώς το συνεκτιμάτε; Οικονομικά και εθνικά; Τον θεωρείτε ικανό με γνώσεις μάστορα; Ή μήπως το γνωστικό πεδίο των αποφοίτων της, θεωρείτε και σεις, ότι δεν πρέπει να αναβαθμίζεται για λόγους αποφυγής ταξικής προσέγγισης; Φοβούμαι ότι με αυτούς τους εκ του ασφαλούς σήμερα όψιμους ¨προβληματισμούς σας¨ και τα προβαλλόμενα επιχειρήματά σας δεν πείθετε, αλλά προβληματίζετε απροσδόκητα, προκαλείτε σύγχυση και δεν συμβάλλετε στην εξασφάλιση του απαιτούμενου επίπεδου και περιεχομένου εκπαίδευσης στις Σχολές της. Ένα, ωστόσο, είναι αδιαμφισβήτητο. Ότι η Πολεμική Αεροπορία χρειάζεται όλο το προσωπικό της σωστά εκπαιδευμένο, ενωμένο, αποφασισμένο, αφοσιωμένο, με υψηλό φρόνημα και με αίσθημα αυτοθυσίας.

Γράφει ο Σγος ε.α Παναγιώτης Καράμπελας

Επίτιμος Πρόεδρος Σ.Α.Σ.

Φτάσαμε στα 41 χρόνια, όταν οι νέοι πραξικοπηματίες κατά των πραξικοπηματιών της επταε-τίας πρόσθεσαν άλλη μια μαύρη επέτειο στην ιστορία μας, με την απόπειρα δολοφονίας κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο.
Αλήθεια πόσοι γνωρίζουν, ακόμη και οι νεότεροι Ίκαροι, οι Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί, αλλά και Έλληνες, ότι τότε εκτελέστηκε από την 354 ΜΜ μια παράτολμη αποστολή με αεροσκάφη NORATLAS, μεταφέροντας στη μαχόμενη Κύπρο καταδρομείς και πυρομαχικά, για ενίσχυση της άμυνας των αδελφών Κυπρίων;
Σαν σήμερα (21-7-1974), μετά από εντολή του τότε ΑΕΔ την 19:00, είκοσι (20) μεταγωγικά αερο-σκάφη NORATLAS, που ήταν διασπαρμένα σε όλη την Ελλάδα ή με υπερπροσπάθειες των τεχνικών είχαν ειδικά αξιοποιηθεί, από κατάσταση βραχείας αποθήκευσης, συγκεντρώθηκαν στη Σούδα για εκτέλεση αποστολής ¨υψηλής σπουδαιότητας¨.
Τελικά δεκαπέντε (15) από αυτά, με τον κωδικό ¨NIKH¨, μπόρεσαν να απογειωθούν, μέσα σε επιχειρησιακά εκμεταλλεύσιμους χρόνους. Πέντε (5) από αυτά, δεν επιτράπηκε η απογείωση, παρά το ότι βρισκόμασταν σε αναμονή εντολής τροχοδρόμησης για απογείωση με τις μηχανές αναμμένες, γιατί το πρώτο φως της ημέρας θα μας έβρισκε στον εναέριο χώρο της Κύπρου, με άμεσο κίνδυνο κατάρριψης από την Τουρκική Αεροπορία.
Τα δεκατρία (13) αεροσκάφη, με αυτοθυσία των πληρωμάτων τους, κατάφεραν να φτάσουν στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας, πετώντας μέσα σε έναν πύρινο ουρανό από τα τροχιοδεικτικά βλήματα, δυστυχώς ¨φίλιων¨ αντιαεροπορικών και πυροβόλων.
Ένα αεροσκάφος, το ¨ΝΙΚΗ 4¨, καταρρίφθηκε λίγα μέτρα πριν την προσγείωση, στο λόφο της Μακεδονίτισσας. Το πλήρωμα από τους Βασίλειο Παναγόπουλο κυβερνήτη, Στέργιο Συμεωνίδη συγκυβερνήτη, Γεώργιο Δάβαρη Ιπτάμενο Μηχανικό, Ηλία Άνθιμο Ναυτίλο, καθώς είκοσι επτά (27) καταδρομείς, σκοτώθηκαν. Διασώθηκε μόνο ένας καταδρομέας (Αθανάσιος Ζαφειρίου), με σοβαρά τραύματα. Πολλά άλλα αεροσκάφη δέχτηκαν βολές που προκάλεσαν ζημίες, αλλά και θύματα ή τραυματισμούς καταδρομέων, μέχρι και αχρήστευση κάποιων αεροσκαφών, τα πληρώματα των οποίων επέστρεψαν στην Ελλάδα με ¨Auto stop¨!! μέσα στο διάδρομο απογείωσης, σε άλλα NORATLAS που απογειώνονταν, εκτός από ένα πλήρωμα που δεν πρόλαβε και επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από 15 ημέρες.
Με τη μεταπολίτευση που ακολούθησε, η ηγεσία του ΓΕΑ, σύμφωνα με το ΝΔ. 376/74, υπέβαλλε ιεραρχικά με το υπ. αριθμ. Φ. 000/ΥΠΑΡΧ./ΑΑ 80/23-11-74 έγγραφο με πρόταση Απονομής Ηθικών Α-μοιβών στα πληρώματα των Αεροσκαφών της αποστολής ¨ΝΙΚΗ¨, καθώς και σε προσωπικό εδάφους, που υπό διάφορες υπευθυνότητες ενεπλάκη στην εκτέλεση της αποστολής. Τα προτεινόμενα, κατά περίπτωση, είδη των ηθικών αμοιβών ήσαν: Αριστείο Ανδρείας, Πολεμικός Σταυρός Β΄ Τάξεως, Πολεμικός σταυρός Γ΄ Τάξεως, Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων και Μετάλλιο Εξόχου Πράξεως.
Ο τότε ΑΕΔ (Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων), με το Φ. 447/138720/2-12-74/ΑΕΔ απαντούσε : ¨Λόγω των κρατουσών ιδιόμορφων συνθηκών αναστέλλεται μέχρι νεωτέρας η υποβολή ή προώθηση οιασδήποτε προτάσεως απονομής παρασήμου ή μεταλλίου. Τούτο επιβάλλεται εκ του γεγονότος ότι μετά την εθνικήν καταστροφή της Κύπρου, η απονομή ηθικών αμοιβών κρίνεται επί του παρόντος άκαιρος¨!!!
Με το Ν. 2641/98 η περίοδος των γεγονότων αυτών - και όχι μόνο – αναγνωρίστηκε ως ¨Πολεμική Περίοδος¨. Όσο για απονομή των Ηθικών Αμοιβών που προτάθηκαν, απόλυτη σιγή. Και για να μην αδικήσω τους ¨ευσυνείδητους¨ εισηγητές συναδέλφους όλων εκείνων που αψήφησαν τον κίνδυνο και ηρωικά ¨έπεσαν¨ με το ¨ΝΙΚΗ 4¨, αλλά και εκείνους που βούτηξαν μέσα στη φωτιά και εκτέλεσαν την αποστολή τους, διακινδυνεύοντας τη ζωή τους, πρότειναν την απονομή ¨αναμνηστικών μεταλλίων¨!!! Ντροπή, μωρέ. Αναμνηστικά, δίνονται ακόμη και σε επετειακές συναντήσεις συμμαθητών, σεμιναρίων κ.λ.π. Όχι σε ήρωες. Τόσο ευτελισμός!! Τόση μικροψυχία!! Δυστυχώς, τέτοιες εισηγήσεις κάνανε κάποιοι εκ του ασφαλούς της επιτελικής των καρέκλας, ώστε να γίνουν ανάλογοι νόμοι!!
Σκεφτήκατε κύριοι ¨αρμόδιοι¨ πώς νοιώθουν, ακόμη και σήμερα, όλοι αυτοί και οι οικογένειές τους; Γιατί να στερείτε την περηφάνια των παιδιών τους για τους ήρωες πατεράδες τους; Γιατί μωρέ.
Παρά τις διαχρονικές προσπάθειες μας, όχι μόνο για την απονομή των ανάλογων ηθικών αμοιβών, αλλά και για την ανάδειξη ενός τόσο σημαντικού ιστορικού κατορθώματος, μιας μοναδικής πολεμικής αποστολής στη μεταπολεμική ιστορία της ΠΑ και ένταξή της με χρυσά γράμματα στις σελίδες της, διαπιστώνεται μια τεράστια-περίεργη προσπάθεια υποβάθμισής του, αν όχι και απόκρυψής του!! Ουσιαστικά, μια προκλητική παραχάραξη της ιστορίας της ΠΑ!!! Γιατί;;; Τι εξυπηρετείτε; Τι διδάγματα περί αυτοθυσίας δίνετε στους νέους Ικάρους; Στον Έλληνα Αξιωματικό, Υπαξιωματικό, Στρατιώτη; Το ¨Tαν ή επί τας¨, τι το κάνετε;
Κύριε Υπουργέ της Εθνικής Άμυνας,
ελπίζουμε να θυμάστε ότι τρεις απόστρατοι αξιωματικοί της αποστολής εκείνης σας είχαμε επισκεφτεί στο επί της οδού Φιλελλήνων 34 πολιτικό γραφείο σας και σας είχαμε ενημερώσει επί του θέματος. Είχατε εκφράσει την κατάπληξή σας, όταν σας είχαμε δείξει και τη σχετική Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, την οποία επικαλούνταν οι μικρόψυχοι ¨εισηγητές¨ για απονομή τυπικών ¨αναμνηστικών μεταλλίων¨. Τότε είχατε δυσμενέστατα χαρακτηρίσει αυτό το γεγονός και είπατε ότι επιφυλάσσεστε για σχετικές ενέργειες. Αλήθεια, μια και σήμερα είστε αρμόδιος Υπουργός, δεν νομίζετε ότι θα μπορούσατε να υλοποιήσετε κάποια πράγματα για την ανάδειξη αυτής της αποστολής, που ξένα πρακτορεία τότε την είχαν αποκαλέσει ¨αποστολή αυτοκτονίας; Η αυτοθυσία εκείνων των πληρωμάτων, η οποία περίεργα ή επιμελώς απαξιώνεται και αποκρύπτεται όλα αυτά τα χρόνια, δεν πρέπει να τιμηθεί ανάλογα, όπως και σεις τότε μας είχατε εκφράσει την άποψή σας; Οι γείτονες, απέδωσαν όλες τις τιμές και τους ηρωοποίησαν όσους συμμετείχαν στην για κλάματα από πλευράς οργάνωσης και εκτέλεσης αποβατική ενέργεια, που από εγκληματικές ολιγωρίες και ευθύνες της πλευράς μας ¨πέτυχε¨.
Ακόμη, ούτε ένα NORATLAS δεν βλέπει κανείς, κ. Υπουργέ, να κοσμεί τη στατική έκθεση των αεροσκαφών στο Πολεμικό Μουσείο της Αεροπορίας στο Τατόι, για να θυμίζει τι έγινε την 22-7-1974. Παρά το ότι κάποτε, μετά από επίκληση ενός εξαίρετου Δκτή του Πολεμικού Μουσείου για βοήθεια απόστρατων τεχνικών της 354ΜΜ/NORATLAS, να ετοιμαστεί για το σκοπό ένα παροπλισμένο στο Τατόι και αποψιλωμένο αεροσκάφος NORATLAS –που με αγάπη και προθυμία προσφέραμε και με σχετικές δαπάνες της ΠΑ αξιοποιήθηκε για το σκοπό αυτό – το αφήνουν να σαπίζει ή και το κρύβουν!! Θα ευαισθητοποιηθεί κάποτε και κάποιος αρμόδιος να εισηγηθεί σχετικά στο ΑΑΣ, για να αποφασίσει, ώστε και αυτό το ιστορικό NORAΤLAS να ενταχθεί στη στατική έκθεση του Πολεμικό Μουσείο της Αεροπορίας;
Κύριε Αρχηγέ του ΓΕΑ, τα γνωρίζετε όλα αυτά; Έχετε την πρόθεση να συμβάλλετε στον κ. Υπουργό να αποκατασταθεί η τάξη των αξιών και των υποχρεώσεων της ΠΑ;

Γράφει ο Σμχος ε.α Ιωάννης Αβραμίδης

ΥΓΕΙΑ. Αρχαία Ελληνική θεότητα , προσωποποίηση της σωματικής και ψυχικής ευεξίας του ανθρώπου.

Η λατρεία της συνδέθηκε με τον Ασκληπιό που ήταν θυγατέρα του. Οι αρχαίοι Αθηναίοι λάτρευαν τη θεά Αθηνά και ως θεά της υγείας (βωμός της ¨Αθηνάς Υγιείας¨). Ο όφις και ο αλέκτωρ ήταν συγχρόνως ιερά σύμβολα και του Ασκληπιού και της θεάς Αθηνάς.

Σήμερα Υγεία νοούμε την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού , τη φυσιολογική κατάσταση των οργάνων του σώματος , τη πλήρη σωματική, ψυχική και κοινωνική ευεξία. Σωστά λοιπόν η ΥΓΕΙΑ αποτελεί το ύψιστο αγαθό του ανθρώπου. Αυτό αποδεικνύεται από τις καθημερινές εκδηλώσεις της ζωής μας όπως : στην υγειά σας_ με τις υγείες σας _ την υγειά μας να 'χουμε _εις άλλα με υγεία_ γειά στα χέρια σου, γειά στο στόμα σου, οι πιο συνηθισμένοι χαιρετισμοί , γειά και χαρά, αφήνω γειά, άντε γειά, με υγεία.....

Σήμερα ο άνθρωπος δίδει μεγάλη σημασία στο ύψιστο αγαθό της υγείας και έχει οργανώσει ανάλογες υγειονομικές υπηρεσίες για την υποστήριξή της , όπως η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, επίσης κάθε κράτος το Υπουργείο Υγείας, το Εθνικό Σύστημα Υγείας (Ε.Σ.Υ), τα Κέντρα Υγείας κλπ. Οι πολίτες κάθε χώρας αισθάνονται ασφαλείς όταν οι υπηρεσίες Υγείας λειτουργούν και ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των καιρών. Είναι αυτονόητο ότι για να λειτουργήσει σωστά το Σύστημα Υγείας μιας χώρας απαιτούνται χρήματα. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι χώρες με χαμηλό κατά κεφαλήν εισόδημα έχουν και χαμηλό επίπεδο ¨αξίας ζωής¨, απόδειξη οι αφρικανικές χώρες. Η φτώχεια είναι συνδεδεμένη με το αντίστροφο της έννοιας της αξίας της ζωής.

Ο λαϊκός βάρδος με το στοίχο του « ας είχα την υγειά μου και ας ήμουνα φτωχός» εκφράζει μια ευχή! αλλά Δει δη χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων . «Δημοσθένης». Η οικονομική κρίση της χώρας μας αναμφισβήτητα έχει πλήξει σοβαρά την ποιότητα της υγείας των Ελλήνων πολιτών , αυτό αποδεικνύεται από την καθημερινότητα . Η αύξηση της εισφοράς ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στους συνταξιούχους από 2,6% στο 4% και απαίτηση στο 6%δεν θα λύσει το πρόβλημα , απλώς θα ικανοποιήσει μια απαίτηση των ¨εταίρων ¨μας δανειστών. Η λίστα αναμονής στα χειρουργεία υπερβαίνει το έτος. Αιτία η έλλειψη προσωπικού και μέσων , πραγματοποιούνται μόνο χειρουργεία εκτάκτου ανάγκης, επείγοντα. Για τη λύση του προβλήματος ,σε ότι αφορά την αναβάθμιση της ποιότητας της υγείας μας, έχω προτείνει προφορικά και το επαναλαμβάνω και εγγράφως «την κάρτα υγείας μέλους» στο νοσοκομείο μας. Συγκεκριμένα προτείνω όσοι απόστρατοι επιθυμούν αναβάθμιση της ποιότητας παροχής υπηρεσιών υγείας, να μπουν σε ένα πρόγραμμα και να αποκτήσουν την ΚΑΡΤΑ ΜΕΛΟΥΣ με ετήσιο κόστος 50€. Πιστεύω ότι από τα 12.000 και πλέον μέλη των αποστράτων θα ανταποκριθούν το 50% και θα προκύψει ένα έσοδο 50Χ6.000=300.000 € ετησίως. Με το ποσό των 250.000€ να γίνουν 15 ετήσιες συμβάσεις πρόσληψης ιατρικού προσωπικού που θα καλύπτει κατά προτεραιότητα τις ανάγκες αυτών με ¨κάρτα μέλους¨. Με το υπόλοιπο ποσό να αγοραστούν αναγκαία αναλώσιμα υλικά. Πιστεύω ότι αρκετοί συνάδελφοι απόστρατοι ιατροί θα επιθυμούσαν να συνεχίσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στη Π.Α με τέτοιες συνθήκες εργασίας.

Ελπίζω αυτή τη φορά να εισακουστώ για το καλό της Π.Α και των ευπαθών αποστράτων που τους πρέπει μια αξιοπρεπής ζωή.

γράφει ο Σμήναρχος (Ι) Αθανάσιος Μπινιάρης
Τμηματάρχης ΥΠΕΘΑ/ΓΔΑΕΕ/ΤΔΣ/Γ

Μέσα από την έγκριτη, έγκυρη και φιλόξενη εφημερίδα «Τα Νέα του Σ.Α.Σ.», ευγενώς φιλοδοξώ να παραθέσω και να μοιραστώ τις σκέψεις μου με τους αξιότιμους αναγνώστες της, στο μέτρο που μου αναλογεί και στο χώρο που μου διατίθεται, αναφορικά με την διερώτηση που πλανάται ευρέως τον τελευταίο καιρό: Ευρωπαϊκός Στρατός - Πραγματικότητα ή Όχι;
Ξεκινώντας από τον ορισμό, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ο Ευρωπαϊκός Στρατός εννοείται ως μία ενιαία ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη με βούληση και δυνατότητα να εγγυηθεί την Ασφάλεια και Άμυνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).
Από το 2010 και έκτοτε, που καταργήθηκε η Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση (ΔΕΕ), η οποία ουσιαστικά ήταν ο πρόγονος του Ευρωστρατού, είναι γεγονός ότι έχει ξεκινήσει μία μεγάλη συζήτηση στους κόλπους της ΕΕ για την ίδρυση μίας Στρατιωτικής Συμμαχίας, που θα την αποτελούν εθνικά στρατεύματα από όλες τις χώρες της ΕΕ. Η απαίτηση αυτή προήλθε από τις Μεγάλες Δυνάμεις της ΕΕ (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία) με απώτερο στόχο την προάσπιση των κοινών συμφερόντων των κρατών - μελών της ΕΕ, εάν και εφόσον χρειαστεί, καθώς και την διατήρηση της γεωστρατηγικής σημασίας της Ευρώπης.
Ωστόσο, ενώ τα τελευταία έτη έχει θεσπιστεί η θέση κοινού/ής Υπουργού Εξωτερικών της ΕΕ, δεν υπάρχει μέχρι τούδε αντίστοιχη θέση Υπουργού Άμυνας της Ένωσης, αν και, όπως είναι προδήλως γνωστό, πάντοτε η Διπλωματία ήταν και είναι αναπόσπαστα δεμένη με την Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας.
Όντως λοιπόν υπάρχει μία κινητικότητα από τις Βρυξέλλες, αλλά το ερώτημα είναι αν θα μπορούσε να αντέξει μόνη της η ΕΕ, χωρίς την ομπρέλα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, απέναντι στην Ρωσία και την ισλαμική απειλή.
Καταρχάς δύναται να συμβεί να συγκρουστούν τα συμφέροντα 2 κρατών - μελών. Τότε τι γίνεται; Ας θυμηθούμε ότι πριν από 18 μήνες περίπου η Ισπανία και η Αγγλία ήλθαν σε νέο γύρο έντασης για το θέμα του Γιβραλτάρ, το οποίο αποτελεί βρετανικό υπερπόντιο έδαφος και σημείο τριβής από το 1704! Τελικώς δόθηκε πολιτική λύση. Αν διδόταν στρατιωτική λύση και υπήρχε μία ενιαία ευρωπαϊκή πολεμική δύναμη, τι θα γινόταν;
Ωσαύτως, είδαμε ότι η επέμβαση στη Λιβύη το 2011, που αρχικά σχεδιάστηκε και αποφασίστηκε από την Γαλλία και λοιπές ευρωπαϊκές δυνάμεις, τελικώς δεν ήτο εφικτή χωρίς την συνδρομή των Αμερικανών, αφενός λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων, αφετέρου λαμβάνοντας υπόψη, οι συμμετέχουσες στην επιχείρηση ευρωπαϊκές χώρες, το σημαντικό κενό που θα εδημιουργείτο σε προσωπικό και μέσα για την κάλυψη εσωτερικών τους αναγκών.
Δεν πρέπει επίσης να παραβλέπει κανείς ότι η στρατιωτική μηχανή της ΕΕ διαθέτει μεν εξελιγμένα μαχητικά αεροσκάφη, αλλά συνάμα υπολείπεται σε εξελιγμένα συστήματα και μέσα κατασκοπείας, επιτήρησης και συλλογής πληροφοριών.
Τελειώνοντας το σύντομο αυτό άρθρο, μένω με την πεποίθηση ότι άγγιξα το πελώριο θέμα του Ευρωπαϊκού Στρατού, εκτιμώντας ότι στο ορατό μέλλον δεν πρόκειται να υπάρξει ένα πλήρως οργανωμένο ενιαίο ευρωπαϊκό στράτευμα που να μπορεί να δρα με επιτυχία και αξιοπιστία. Το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να εγγυώνται την Ασφάλεια της Ευρώπης.
Ωστόσο, εάν οι Ένοπλες Δυνάμεις των κρατών - μελών της ΕΕ διατηρήσουν και βελτιώσουν ποικιλοτρόπως τα επίπεδα συνεργασίας τους, έχουν πολλά να κερδίσουν, και ασφαλώς μόνο θετικά αποτελέσματα θα προκύψουν ως προς την διάνοιξη του δρόμου για έναν μεγάλο και ενιαίο ευρωπαϊκό στρατιωτικό συνασπισμό, πάντοτε όμως με την ανάλογη ώθηση της Κομισιόν και των εκάστοτε ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.