Ομιλία Επίτιμου Α/ΓΕΑ Πτεράρχου (Ι) ε.α. κ. Γεωργίου Αυλωνίτη στη Γ.Σ του Σ.Α.Σ
Ο Επίτιμος Α/ΓΕΑ Πτεράρχος (Ι) ε.α. κ. Γεώργιος Αυλωνίτης ανακηρύχθηκε, απο την Γ.Σ του Σ.Α.Σ την 27η Ιανουαρίου 2018, επίτιμο μέλος του Συλλόγου Αποφοίτων ΣΤΥΑ, όπου στην αντιφώνηση του ανέφερε:
Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε, Δημήτρη, η τιμή είναι δική μου.
Ευχαριστώ, κύριε Τρέσσο, γι’ αυτά που μόλις διαβάσατε. Θεωρώ ότι εγώ δεν έκανα, παρά μόνο τη δουλειά μου. Έκανα μόνο τη δουλειά μου και αυτό που θα έπρεπε να κάνει ο κάθε Αρχηγός της Αεροπορίας, ο οποίος δέχεται την ευλογία να κάτσει σ’ αυτή την καρέκλα, για όσο χρονικό διάστημα κρίνεται ότι θα πρέπει να παραμείνει.
Πράγματι, όπως αναφέρθηκε, κατάγομαι από μία αεροπορική οικογένεια, μεγάλωσα στα Αεροδρόμια. Οι ήχοι των αεροσκαφών ήταν για εμένα, θεία ακούσματα. Μεγάλωσα δίπλα από έναν πατέρα, ο οποίος δεν καταγόταν από τη ΣΤΥΑ, το ήθελε πάρα – πάρα πολύ αυτό, ήταν παιδί της Μέσης Ανατολής, ήταν από εκείνους που έχτισαν την Ελληνική Αεροπορία εκτός Ελληνικών εδαφών, που αργότερα μεταλαμπάδευσαν εδώ την επιθυμία και έγινε ό,τι έγινε. Ο πατέρας μου λοιπόν, μου έλεγε δύο πράγματα, το ένα ήταν: «Γιώργο, κάθε σου πτήση και αρχική». Το ακούω ακόμα στ’ αυτιά μου. Και το δεύτερο ήταν: «Τον Υπαξιωματικό, παιδί μου!». Με αυτό το ύφος και με αυτό το στυλ: «Τον Υπαξιωματικό, παιδί μου!»
Δεν μου πήρε πάρα πολύ χρόνο, μετά την αποφοίτησή μου, είδα τι σημαίνει Τεχνικός, είδα τι σημαίνει ραχοκοκαλιά, όπως το ανέφερε πριν από λίγο ο κ. Σακελλάκος –θερμά συγχαρητήρια γι’ αυτό, ήταν τουλάχιστον συγκλονιστικό αυτό που παρακολουθήσαμε– και είδα και έκανα φιλίες με ανθρώπους οι οποίοι εργάζονταν με ανιδιοτέλεια, απέδιδαν στην εργασία τους, ίδρωναν γι’ αυτό το οποίο θα έρθει μετά από λίγο κάποιος, να το πάρει, να πετάξει, να κάνει τη δουλειά του, να υπερασπίσει την πατρίδα του, από όλα τα κονάκια του τεχνικού κλάδου, όχι μόνον εκείνοι οι οποίοι εξυπηρετούσαν τα αεροπλάνα. Είδα τους Τεχνικούς της Πολεμικής Αεροπορίας να είναι παντού, κάτω από αεροπλάνα, μέσα σε συνεργεία, σε υπόστεγα, σε ήλιο, σε ζέστη, πάνω από κεραίες ραντάρ, πάνω από οθόνες και υποκλίθηκα στο μεγαλείο τους, καθώς και σε εκείνο που θα έπρεπε να λέμε ‘‘κέρας της Αμαλθείας’’ για την Πολεμική Αεροπορία: για τη ΣΤΥΑ.
Είναι μεγάλη μου χαρά που βλέπω τους ‘‘νεοσσούς’’ της Σχολής. Έχετε ξεκινήσει ένα υπέροχο ταξίδι. Σας εύχομαι να το ευχαριστηθείτε, κύριοι και κυρίες, να το ευχαριστηθείτε. Και επίσης, είναι πολύ σημαντικό, που ο Διοικητής της Σχολής κ. Φασούλας είναι εδώ και ο Πρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων και ο Πρόεδρος του ΕΣΜΑ και ο Ηλίας Ντούβλης των Διοικητικών.
Θεωρώ μεγάλη μου τιμή, κύριε Πρόεδρε, αυτό που συνέβη σήμερα. Πιστέψτε με, ήταν ο καλύτερος τρόπος να μου φτιάξετε το Σαββατοκύριακο, το οποίο ήταν… Έχω στο σπίτι μου ένα μικρό μουσείο από αναμνήσεις. Αυτό το έμβλημα δεν το είχα. Σας βεβαιώνω ότι η θέση του θα είναι εκεί που του αξίζει πραγματικά να είναι και θα το κρατώ και θα κρατώ αυτή την ημέρα, βαθιά, βαθιά στη μνήμη μου, ότι ήταν μία από τις καλύτερες ημέρες που είχα μέχρι τώρα. Σημειωτέον, ότι όταν επελέγην ως Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, είχαμε μόλις τελειώσει με τον τότε Διοικητή της ΣΤΥΑ, τον κ. Παρασκευόπουλο, την ορκωμοσία των μαθητών της ΣΤΥΑ, εκείνη την ημέρα. Και αυτό συμβαίνει 11 χρόνια ακριβώς, μετά από τότε που παρέδωσα καθήκοντα, ακριβώς όμως! Ακριβώς! (δηλαδή, με μία ημέρα διαφορά).
Συνεπώς, σας ευχαριστώ πολύ, το εκτιμώ βαθύτατα. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Εύχομαι καλή πρόοδο στις εργασίες σας, καλή επιτυχία στο Διοικητικό σας Συμβούλιο και αργότερα, στην πορεία σας, καθώς και να ευδοκιμήσουν όλες οι προσδοκίες σας, ως Διοικητικό Συμβούλιο, ως Σύλλογος Αποφοίτων ΣΤΥΑ, Σ.Α.Σ (και όπως είναι το όνομα σήμερα).