Ώρα: 21:00. Επίσημο καλωσόρισμα από τον γράφοντα το παρόν, ο οποίος τόνισε προκαλώντας συγκίνηση στους συμμαθητές, ότι «όταν αφιχθήκαμε στο χώρο της Σχολής την 25 Σεπτεμβρίου 1967, αν και είμαστε όλοι άγνωστοι μεταξύ μας, είχαμε όλοι κάτι κοινό, που αν και κανένας τότε δεν είχε δώσει σημασία. Ήταν κάτι που έμελε όχι μόνο να μας ενώσει μελλοντικά, αλλά και να μας αδελφοποιήσει», ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΗΣ 19ΗΣ ΣΕΙΡΑΣ.
         Μετά το επίσημο καλωσόρισμα από τον γράφοντα, ακολούθησε χαιρετισμός από τον αρχηγό της σειράς Κωνσταντίνο Κωνσταντινίδη.
         Μας συγκίνησε ιδιαίτερα επειδή αναφέρθηκε στην περίοδο μετά την έξοδό μας από την Σχολή (δηλαδή μετά την ορκωμοσία μας), αλλά και την ένδοξη πορεία της σειράς, κατά την διάρκεια των ετών της καριέρας μας, μέχρι την 35ετή αποστρατεία μας τον Ιούλιο του 2002.
         Και στο καλωσόρισμα από τον γράφοντα και στο χαιρετισμό του αρχηγού, η τεχνολογία ήταν παρούσα διότι οι περισσότεροι ήθελαν με τα κινητά τους, να αποτυπώσουν τις στιγμές αυτές όσο καλύτερα μπορούσαν.
         Κατόπιν ακολούθησε η κοπή της επετειακής τούρτας από τον αρχηγό της σειράς ο οποίος μας ευχήθηκε χρόνια πολλά και να είμαστε γεροί με τις οικογένειές μας για να έχουμε και άλλες μελλοντικές συναντήσεις με ανάλογες κοπές σε επετειακές τούρτες.
         Εν συνεχεία έγινε η επίδοση του αναμνηστικού των 50 χρόνων από τους δυο αρχηγούς του Τατοΐου, Κωνσταντίνο Κωνσταντινίδη και του Καβουρίου, Αθανάσιο Καραμούζη.
         Ακολούθησε η μετακίνηση όλων μας στην είσοδο της λέσχης για λήψη αναμνηστικών φωτογραφιών, μια μετά συζύγων και μία χωρίς.
        Την φωτογραφική και βιντεοσκοπική κάλυψη την ανέλαβε συμμαθητής μας Νίκος Μπατής που ήταν και στην επιτροπή οργάνωσης της συνάντησης
        Στη συνέχεια της εορταστικής βραδιάς και μετά το σερβίρισμα του φαγητού, παρατηρώντας κάποιος όλους τους συμμαθητές, θα έβλεπε τη γρήγορη εναλλαγή των συναισθημάτων τους, από τη χαρά στη συγκίνηση.
        Η εξαιρετική μουσική, καθώς και πολύ καλή επιλογή των μουσικών κομματιών από τον DJ Βίκτωρα Καρόνη ο οποίος προσπαθούσε συνεχώς να ελαφρύνει τη φορτισμένη με συγκίνηση ατμόσφαιρα με χορευτικά τραγούδια.
        Η διάθεση για χορό ήταν πολύ μικρή, καθότι οι αναμνήσεις ήταν πολλές, τα βιώματα ισχυρά και δεν επέτρεπαν την απώλεια χρόνου ούτε καν για χορό.
        Πρέπει να επισημάνω την ξεχωριστή παρουσία στη βραδιά του Ηλία Τσέτση με τον οποίο είχαμε να συναντηθούμε από την εποχή που φοιτούσαμε στη ΣΤΥΑ. Δηλαδή 48 και πλέον συναπτά έτη.
        Ξεχωριστές επίσης ήταν οι παρουσίες του Νικόλα Αϊβαλιώτη, που διαμένει μόνιμα στη Μελβούρνη της μακρινής Αυστραλίας καθώς και του Κωνσταντίνου Μυρρίλα, που διαμένει μόνιμα στη Νορβηγία.
        Εδώ πρέπει να τονίσω ότι οι Ν. Αιβαλιώτης και Κ. Μυρρίλας παρέτειναν τη διαμονή τους στην Ελλάδα για να παραστούν στην επετειακή συνάντηση της σειράς μας για τα 50 χρόνια.
        Ξεχωριστή ήταν και η παρουσία του Θανάση Τζιάβα, ο οποίος από Αρχισμηνίας, τελείωσε την Ανωτάτη Εμπορική, έδωσε εξετάσεις, πέτυχε και έγινε Ανθυποσμηναγός Διοικητικός. Ποτέ όμως δεν ξέχασε ότι προήρχετο από την τιμημένη Σχολή των Δαιδάλων την ΣΤΥΑ.
        Μετά τα μεσάνυχτα ξεκίνησαν οι πρώτες αποχωρήσεις για ξεκούραση και νυχτερινό ύπνο. Μετά δε την τελευταία αποχώρηση διαπίστωσα ότι στο δρόμο του θέρετρου δυο – δύο ή τρεις – τρεις συμμαθητές να συζητούν ίσως ότι δεν πρόλαβαν κατά τη διάρκεια της βραδιάς.
        Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 2017.
        Επειδή το προγραμματισμένο μνημόσυνο των εκλιπόντων συμμαθητών θα γινόταν στις 11:30, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων του στρατιωτικού ιερέα της ΔΑΥ, δόθηκε η ευκαιρία στους περισσότερους να επισκεφτούν και να προσκυνήσουν το ιερό σκήνωμα του Αγίου Εφραίμ στην Νέα Μάκρη.
        Στις 11:30 βρισκόμασταν όλοι στον Ιερό Ναό του ΚΕΔΑ για το ιερό χρέος και καθήκον μας, να αποτίσουμε φόρο τιμής στους εκλιπόντες συμμαθητές μας.
        Πριν ξεκινήσει η επιμνημόσυνη δέηση ο ιερέας ρώτησε αν υπάρχει ψάλτης για να τον συνοδέψει. Προθυμοποιήθηκε ο Ιωάννης Αθανασούλας. Τελικά όμως ψάλτες ήμασταν όλοι οι παραβρισκόμενοι συμμαθητές.
        Τίποτα δεν θα μπορούσε να διαταράξει την ιερότητα της στιγμής την οποία συνόδευαν οι ψαλμωδίες και τα δάκρυά μας. Κανείς μας δεν θα ξεχάσει τους φίλους μας και συμμαθητές μας που πρόωρα τους κάλεσε κοντά του ο Μεγαλοδύναμος. Τρείς φορές ο ιερέας μνημόνευσε τα ονόματα των είκοσι ένα συμμαθητών μας που θα ζούνε για πάντα στις καρδιές μας.
        Μετά το τέλος της ιερής ακολουθίας, ο γράφων μοίρασε τα κόλλυβα στους παραβρισκόμενους συμμαθητές και τις συζύγους τους από τον διαβασμένο δίσκο του μνημόσυνου.
        Το ρολόι έδειχνε 13:30 της Κυριακής 24 Σεπτεμβρίου 2017.
        Αφού δόθηκαν οι ανάλογες υποσχέσεις για την επόμενη συνάντηση για την οποία πρότειναν όλοι ομόφωνα να γίνει στα πέντε χρόνια και όχι στα δέκα, η υπέροχη αλλά και επιτυχημένη από όλες τις απόψεις συνάντηση της 19ης σειράς της ΣΤΥΑ έλαβε τέλος με τρόπο υπερήφανο και Αεροπορικό.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   Ανδρέας Ανδρικόπουλος
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           Σμήναρχος ε.α.