Η κρίση στην Ουκρανία αναβαθμίζει την γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας
Αναμφισβήτητα η δημοσιονομική κατάσταση κάθε χώρας συνδέεται άμεσα με το ενεργειακό της που επηρεάζει το κόστος παραγωγής των προϊόντων για να τα κάνει ανταγωνίσιμα στις αγορές. Πρόσφατο παράδειγμα της Χαλυβουργικής που αναγκάστηκε να κλείσει λόγω υψηλού ενεργειακού κόστους , όπως και πολλές άλλες βιομηχανίες της χώρας που μετέφεραν τις έδρες τους σε γειτονικές χώρες.
Οι Ευρωπαϊκές χώρες χρησιμοποιούν σε μεγάλο βαθμό τα αποθέματα του φυσικού αερίου της Ρωσίας, Μέσης Ανατολής , του Ιράν και της Κασπίας Θάλασσας που αποτελούν πάνω από τα 2/3 των παγκοσμίων αποθεμάτων και μπορούν να καλύψουν τη ζήτηση της Ευρώπης για αρκετές δεκαετίες. Ειδικότερα η κεντροδυτική Ευρώπη με πρώτη τη Γερμανία στηρίζεται στις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου με αγωγούς που διέρχονται από την Ουκρανία.
Η πρόσφατη κρίση μεταξύ Ουκρανίας – Ρωσίας επιβεβαίωσε την ανάγκη δημιουργίας νέων αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου από την Κασπία και την Ανατολική Μεσόγειο. Ένας από αυτούς τους αγωγούς είναι και ο T.A.P (Trans Adriatic Pipeline) που θα μεταφέρει το αέριο από το Αζερμπαϊτζάν μέσω Τουρκίας ,Ελλάδας ,Αλβανίας ,νότιας Ιταλίας στα κράτη της Ευρώπης.
Η κρίση στην Ουκρανία αναβαθμίζει τη γεωστρατηγική αξία αυτού του αγωγού. Οι χώρες του δυτικού κόσμου (Ευρώπη και Η.Π.Α) αναγκάστηκαν να επιβάλουν στη Ρωσία, για τη παρέμβασή της στη Κριμαία και στην Ανατολική Ουκρανία, οικονομικές κυρίως κυρώσεις. Εν προκειμένω δεν έχει γίνει γνωστή η αντίδραση της Ρωσίας προς αυτή την ενέργεια της Ε.Ε. Εν τούτοις η Μόσχα για να ανεξαρτητοποιήσει τον έλεγχο μεταφοράς του ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω Ουκρανίας σχεδίασε τον αγωγό South Stream (μέσω Μαύρης Θάλασσας , Βουλγαρίας, Σερβίας, Σλοβενίας και Αυστρίας στην Ευρώπη).
Ωστόσο η Ε.Ε ενημέρωσε τις χώρες κράτη μέλη της, ότι η συμφωνία αυτή είναι άκυρη διότι παραβιάζει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Η απόφαση αυτή αναβαθμίζει ακόμη περισσότερο την αξία του αγωγού Τ.Α.Ρ αφού θα αποτελεί βασικό ενεργειακό τροφοδότη της Ε.Ε. Στους στόχους της Ε.Ε για απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο εντάσσεται η εκμετάλλευση και η μεταφορά του φυσικού αερίου των οικοπέδων Αφροδίτη (12) της Κύπρου και Λεβιάθαν του Ισραήλ μέσω Ελλάδας και Ιταλίας στην Ευρώπη. Δυστυχώς η Τουρκία, που εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία, αξίωσε η μεταφορά του φυσικού αερίου της Μέσης Ανατολής να γίνει μέσω δικών της εδαφών.
Είναι γνωστό ότι η Άγκυρα αντέδρασε με απειλές εναντίον της Κύπρου κατά την διάρκεια της εγκατάστασης της πλατφόρμας στο οικόπεδο 12 ( εμφάνιση τουρκικών φρεγατών στο χώρο, αναχαιτίσθηκαν από ισραηλινά πολεμικά α/φη), εντούτοις απαίτησαν από την Κυπριακή Δημοκρατία, (που δεν την έχει αναγνωρίσει ως κράτος), μερίδιο εσόδων για το ψευδοκράτος. Πρόσφατα ο παραλογισμός της Άγκυρας ξεπέρασε κάθε όριο , ¨απείλησε¨ ότι θα συμφωνήσει και θα χαράξει Α.Ο.Ζ με το ψευδοκράτος της Βόρειας Κύπρου. Σημειωτέον ότι η Τουρκία είναι από τις ελάχιστες χώρες που δεν έχουν υπογράψει τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Εύλογο λοιπόν το ερώτημα! Γιατί η Άγκυρα προβαίνει σε τέτοιου είδους απαράδεκτες διεκδικήσεις; ποιος στηρίζει και ενθαρρύνει την Τουρκία; Είναι γεγονός(επιδίωξή της) ότι η αμερικανική διπλωματία έχει κινήσει διαδικασίες επίλυσης του κυπριακού με ένα νέο σχέδιο τύπο Ανάν , ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της ανατολικής Μεσογείου. Οι λόγοι πολιτικοί απέναντι στη Ρωσία, οικονομικοί και γεωστρατηγικοί, καθόσον ανεξαρτητοποιεί το ενεργειακό της Ευρώπης από τη Ρωσία μέσω Ουκρανίας.
Τέλος οι απειλές της Τουρκίας έπιασαν τόπο και τα αμερικανικά σχέδια για να εξευμενίσουν την Άγκυρα και για την ασφαλή μεταφορά του φυσικού αερίου της ανατολικής Μεσογείου προτείνουν (υποστηρίζουν) αυτή να γίνει μέσω Τουρκίας την οποία πέραν των οικονομικών ωφελημάτων την αναβαθμίζει και γεωστρατηγικά αφού σε συνδυασμό με τον αγωγό ΤΑΡ που διέρχεται από την Τουρκία, θα παίζει σημαντικό ρόλο στο ενεργειακό της Ευρώπης. Έλληνες γρηγορείτε για να μη απολέσουμε τα γεωστρατηγικά οφέλη της χώρας που προκύπτουν από τον αγωγό ΤΑΡ δεν πρέπει να υποκύψουμε στις απαράδεκτες διεκδικήσεις των Τούρκων.
Ι. Αβραμίδης
Σμήναρχος ε.α, Μέλος Σ.Α.Σ