Το προλογίζουν οι αείμνηστοι: Απτχος (Ι) Παναγιώτης Διακουμάκος, Ασμχος (Ι) Χρήστος Φακίνος και Επγός (Ι) Γ. Κασσαβέτης.
Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1950 ήταν μια εποχή πολύ δύσκολη για τη χώρα μας. Η Ελληνική Αεροπορία είχε ελάχιστη επιχειρησιακή ικανότητα. Το ιπτάμενο και τεχνικό προσωπικό ήταν περιορισμένο σε αριθμό. Οι υποδομές ήταν ακατάλληλες ή δεν υπήρχαν, …αλλά η υλοποίηση της νέας δομής της Αεροπορίας έπρεπε να προχωρήσει γρήγορα.
Έπρεπε να αντικατασταθούν τα ελάχιστα εναπομείναντα παλαιά ελικοφόρα, με γρήγορους ρυθμούς, με νέο υλικό, νέα αεριωθούμενα αεροσκάφη JET.
Η εκπαίδευση άρχισε με πολλές δυσκολίες, λόγω ελλιπούς οργάνωσης, περιορισμένων μέσων, ελλιπών εγκαταστάσεων και έλλειψης προγενεστέρας πείρας χειριστών και τεχνικών σε αεριωθούμενα αεροσκάφη. Σε πολλές περιπτώσεις δεν ήταν διαθέσιμα και τα απαιτούμενα ανταλλακτικά και μέσα εξυπηρέτησης των αεροσκαφών, αφού δεν είχε ομαλοποιηθεί η κανονική ροή παραλαβής και διάθεσης των προβλεπομένων ανταλλακτικών και υλικών συντήρησης. Η δυσκολία επισκευής των νέων συστημάτων και των κινητήρων στα αρχικά στάδια ήταν εμφανής, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κατέβαλαν οι τεχνικοί.
Η είσοδος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ σηματοδότησε μια εκ βάθρων αναδιοργάνωση, προκειμένου η χώρα να μπορεί να ανταποκριθεί στα πρότυπα και τις απαιτήσεις της Συμμαχίας.
Το υλικό αυτό προερχόταν κυρίως από τα αμερικανικά αποθέματα και αφορούσε αεροσκάφη, που ιστορικά ταξινομούνται στην 1η γενιά αεριωθουμένων. Ανάλογες ήταν και οι προσπάθειες δημιουργίας υποδομής (διάδρομοι, υπόστεγα, καταφύγια κ.λ.π.).
Το 1951 ξεκίνησε στην Ελευσίνα, η υποδοχή των πρώτων εκπαιδευτικών αεροσκαφών τύπου Lockheed T-33A Silver Star, προκειμένου να εκπαιδευτούν στις ιδιαιτερότητες των αεριωθουμένων όλοι οι Ιπτάμενοι που προορίζονταν για αυτά. Το 1952 παραλήφθηκαν τα πρώτα μαχητικά Republic F-84G Thunderjet. Ακολούθησαν τα φωτοαναγνωριστικά Republic RF-84F Thunderflash, το 1953. Αυτή την περίοδο, με πολλές θυσίες και προσωπική ευθύνη, συγκροτήθηκε και το πρώτο ακροβατικό Σμήνος της Αεροπορίας «ΑΚΡΟΤΙΜ», από το προσωπικό της 337ΜΔ/Β στη Λάρισα, με αεροσκάφη F-84G. Με τις επιδείξεις του στην Ελλάδα και το εξωτερικό, έδωσε το δυναμικό «παρών» της Αεροπορίας, αυξάνοντας την εμπιστοσύνη Ελλήνων και συμμάχων προς αυτήν.
Στη σελίδα 133 του βιβλίου υπάρχει τιμητική και προσωπική αναφορά στους τεχνικούς με επικεφαλίδα «ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΜΑΣ». Στο βιβλίο επαινείται η ταχεία προσαρμογή του τεχνικού προσωπικού στις απαιτήσεις της τότε σύγχρονης τεχνολογίας και η συμβολή τους στον εκσυγχρονισμό της ΠΑ που επιχειρείτο την εποχή εκείνη. Εργαζόμενοι, βέβαια, με προθυμία, ζήλο και χωρίς ωράριο εργασίας, συνεργαζόμενοι αρμονικά με τους χειριστές των αφών. Ικανοί και ακούραστοι οι τεχνικοί!
Το βιβλίο μπορείτε να τοδιαβάσετε ΕΔΩ:   https://drive.google.com/file/d/1nCxgkpQ3HI9aQEhKuPUpEglZTLVcCMfw/edit