Το κείμενο που ακολουθεί έχει σκοπό να φέρει στη μνήμη μας ένα σημαντικό γεγονός της νεότερης ιστορίας που θα γιορτάσουμε τα εβδομηκοστά έννατα γενέθλιά του.

Το πρωί της Πέμπτης 12 0κτωβρίου 1944, τελείωσε η μεγαλύτερη νύχτα της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας . Τη θέση της μαύρης αυτής νύχτας κατά τη διάρκεια της οποίας ο Ναζισμός καταδυνάστευε τη χώρα μας, πήρε το γέλιο και η ελπίδα. Το χρονικό εκείνης της χαρμόσυνης μέρας αξίζει και πρέπει να το θυμόμαστε όλοι οι Έλληνες. Στις 7 το πρωί το B.B.C μεταδίδει το χαρμόσυνο μήνυμα. Στις 8 οι ελάχιστοι Γερμανοί που βρίσκονται στον Άγνωστο Στρατιώτη με το στρατηγό Φέλι καταθέτουν στεφάνι στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Στις 9 η μικρή φρουρά της Ακρόπολης υποστέλλει για πάντα τη ναζιστική σημαία και εγκαταλείπει τον ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Σε λίγο τη θέση της θα πάρει και πάλι η Ελληνική σημαία. Ο ουρανός εκείνη την ημέρα ήταν λαμπρός όσο ποτέ άλλοτε και δεχόταν το πολυπόθητο αλλά αναμενόμενο μήνυμα που έστελναν οι καμπάνες της Αθήνας που χτυπούσαν χαρμόσυνα. Εποχιακά ήταν Φθινόπωρο, εκείνη όμως τη χρονιά οι Αθηναίοι γιόρταζαν τον ερχομό της Άνοιξης. Βγήκαν στους δρόμους, γελούν, τραγουδούν, πανηγυρίζουν αλληλοασπάζονται  λένε «Χριστός Ανέστη» η «Ελλάς Ανέστη». Στους δρόμους, στις πλατείες και στα μπαλκόνια κυματίζει υπερήφανα και πάλι η Γαλανόλευκη. Ακούγεται και ο εθνικός μας Ύμνος, για να επιβεβαιώσει για μια ακόμα φορά τον ποιητή, ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά.  Ιστορίας γνώσεις.

Οι Αθηναίοι γιορτάζουν την πρώτη ημέρα της απελευθέρωσης της Αθήνας

Πηγές: εγκυκλοπαίδειες