Χρειαζόμαστε το ΝΙΜΤΣ;
Γράφει ο Επίτιμος Πρόεδρος του Σ.Α.Σ Σμηναγός ε.α., Παναγιώτης Καράμπελας της 9ης Σειράς
Από την ιστοσελίδα του Συλλόγου μας διάβασα ένα ιδιαίτερα αξιόλογο και επίκαιρο άρθρο του Προέδρου του Σ.Α.Σ κ. Βασιλείου Τσιλιγιάννη, με ένα κρίσιμο ερώτημα: Μήπως χρειαζόμαστε τελικά το ΝΙΜΤΣ;
Θα ξεκινήσω αναφέροντας ότι προσωπικά βίωσα και τις υπηρεσίες του ΓΝΕΒΑ στην Κυψέλη. Οι επισκέψεις μου στο 251ΓΝΑ για λόγους υγείας και εξετάσεις ήσαν περιορισμένες, θα έλεγα.Οι διαπιστώσεις ως προς την ποιότητα των σχετικών υπηρεσιών του δυστυχώς μπορώ να επισημάνω ότι είχαν φθίνουσα πρόοδο. Τούτο βέβαια είχε διαχρονικά πολλές αιτίες και προϋποθέσεις.
Όπως, περιορισμένες δυνατότητες στις τότε αντίστοιχες εγκαταστάσεις, δυνατότητα, ποιότητα και ποσότητα εκτέλεσης αναγκαίων εργαστηριακών ελέγχων, κατάσταση σύγχρονου εξοπλισμού, επαρκές και εκπαιδευμένο με τις εξελίξεις της ιατρικής και νοσηλευτικής επιστήμης ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά με ευγενείς αντιλήψεις περί συναδελφικότητας και υπηρεσιακού καθήκοντος προς την ΠΑ και το προσωπικό της - ε.ε. κατά προτεραιότητα και ε.α., σε άμεσα επόμενη προτεραιότητα - αλλά και ευαισθησία στα περί αλληλεγγύης γενεών.
Οι ανάγκες παροχής όλο και μεγαλύτερων, αλλά και σοβαρότερων υπηρεσιών υγείας από το 251ΓΝΑ ήταν φυσική συνέπεια, δεδομένου ότι αυξάνονταν αριθμητικά οι δικαιούχοι σχετιζόμενοι άμεσα με την ΠΑ, λόγω της αύξησης των αναγκών σε παντοειδές προσωπικό και ειδικότητες σε συνάρτηση με την εξέλιξη και τις απαιτήσεις των νέων και περισσότερων οπλικών συστημάτων.
Όμως, η ΠΑ δεν μπορεί να αξιολογήσει τις πραγματικές της, για το σκοπό αυτό, ανάγκες της με βάση τα ως άνω στοιχεία. Συνήθως, χωρίς να ερωτάται και με την άκριτη αντίληψη πολιτικών μας, με ανάλογο υπουργικό αξίωμα και με ιδιαίτερα αυξημένο πολιτικό αισθητήριο ευαισθησίας, με κάποια υπουργική απόφαση εντάσσουν κάθε τόσο και κάποιες νέες κοινωνικές κατηγορίες ως δικαιούχους στην χρησιμοποίηση του 251 ΓΝΑ - και των στρατιωτικών νοσοκομείων γενικότερα - για λόγους υγείας μετά των οικογενειών των, που ενδεχόμενα να αποτελούν και κάποιες εκατοντάδες, αν όχι ενίοτε και χιλιάδες άτομα, γιατί τους είναι ευκολότερο αντί να εξασφαλίσουν αντίστοιχες ευκολίες ή νοσοκομεία για όλους αυτούς τους ανθρώπους, που ίσως χρειαστούν να περνούν και φουρτουνιασμένες θάλασσες για να προσεγγίσουν το ΓΝΑ! Έτσι το πελατολόγιο ΓΝΑ αυξάνεται χωρίς η ηγεσία της ΠΑ να μπορεί, ουσιαστικά να αντιδράσει. Εντέλλεται, ουσιαστικά. Μια άλλη παραλλαγή Δημοκρατίας!
Και ήρθε η εποχή που αντί αύξησης του ιατρικού στρατιωτικού προσωπικού με γαλούχηση και αρχές που διέπουν οι αρμόδιες Στρατιωτικές Σχολές που με στρατιωτική δεοντολογία και αξίες εντάσσονται στο δυναμικό του 251 ΓΝΑ, τώρα τοποθετούνται και ιατροί από το ΕΣΥ για βοήθεια, με μεταφορά της ιατρικής δεοντολογίας από την εκεί λειτουργία τους, ίσως και για ανάλογο εκσυγχρονισμό της λειτουργίας του 251 ΓΝΑ!
Οι εξελίξεις αυτές, σε πολλά σημεία τους δεν συνεισφέρουν θετικές εξελίξεις στη βελτίωση και παραγωγή ποιοτικού και ποσοτικού έργου. Στις σχέσεις με το ιατρικό προσωπικό του ΓΝΑ και τους ε.ε. και ε.α. ασθενείς εξωτερικών ιατρείων ή νοσηλευόμενους κλινικών. Έτσι άρχισε να διαφοροποιείται το έργο όλων των οργανικών στοιχείων διεκπεραίωσης των υπηρεσιών εξέτασης ή και νοσηλείας ασθενών. Οι λίστες αναμονής παντού μεγαλώνουν. Οι διαμαρτυρίες σχεδόν καθημερινές και μεγαλύτερης έντασης. Η ποικιλία των περιλαμβανόμενων «δικαιούχων» στις λίστες αναμονής οδηγεί στην υπέρβαση μιας αυτονόητης ιεράρχησης της σειράς προτεραιότητας χωρίς δυνατότητα ή απόφαση σχετικής απόφασης των αρμοδίων. Κάποιοι νέοι «δικαιούχοι» εκπέμπουν την εικόνα του «πελάτη» των αντίστοιχων εξωτερικών ιατρείων. Μάλιστα, αν ο βαθμός αποστρατείας δεν είναι Ανωτάτου ώστε να προηγηθεί, τότε χρειάζεται πολλή υπομονή ή και ανοχή για τους κατώτερους βαθμούς, από την όλο και αντιδεοντολογικά διαμορφούμενη νέα κατάσταση πραγμάτων ή απόφαση των συναδέλφων αυτών για αναζήτησης εξυπηρέτησης στον ιδιωτικό χώρο, ιδιαίτερα όταν υπάρχει σχετική ανάγκη επείγοντος!
Παρά το ότι συνήθως - ή και εκτάκτως - η ΕΑΑΑ και οι Σύλλογοι μετά τις περιοδικές εθιμικές επισκέψεις των ασθενών στο ΓΝΑ είθισται να ακολουθείται και συνάντηση με τις Διοικήσεις του για ανταλλαγή ευχών και συζητήσεων επί διαπιστώσεων, προβλημάτων λειτουργίας του Νοσοκομείου, παραπόνων μελών των, παρά την τακτική αναβάθμιση αυτών στην αρμόδια ιεραρχία του ΓΕΑ, ακόμη και στους εκάστοτε Α/ΓΕΑ, συνήθως χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα.
Το σημαντικότερο, ωστόσο, είναι ότι παράπονα αναφέρονταν από συναδέλφους όλο και συχνότερα. Πολλά και σοβαρά, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις επεμβατικών νοσηλειών. Πολλοί από αυτούς τους συναδέλφους επικαλούνται ότι δεν διαπιστώνουν πνεύμα συναδελφικότητας, συμπαράστασης και κατανόησης του συνόλου των εκεί «παρενεργειών» κατά την διαδικασία και της αποθεραπείας ή και σε ανάγκες των οικείων για κάποια παράταση της νοσηλείας σε μερικές ιδιαίτερες περιπτώσεις ασθενών.
Αναφέρονταν ότι περιπτώσεις αντιμετώπισης έκτακτων προβλημάτων υγείας, ιδιαίτερα νυκτερινές ώρες ή αργίες, συνήθως συναντούν προβλήματα από έλλειψη ιατρών ανάλογης ειδικότητας, με συνέπειες μακράς αναμονής ή και αδυναμίας επίλυσης προβλήματος λόγω μη ύπαρξης ειδικευμένου ιατρού. Σχετική υπήρξε και προσωπική μου εμπειρία. Όταν μετά από αφόρητο πόνο σε αυτί μου από τεμάχιο βαμβακιού που μου είχε διαφύγει και εισήλθε στο τύμπανο κατά τον καθαρισμό του. Περί την 21:00 αναγκάστηκα να επισκεφτώ τα επείγοντα. Για κακή μου τύχη δεν υπήρχε ΟΡΛ ιατρός. Αν και ενημερώθηκε από νοσηλευτή δεν εμφανίστηκε. Τότε κάποιος νοσηλευτής προσπάθησε να με απαλλάξει από τους πόνους. Τελικά στις σχετικές προσπάθειες διέρρηξε το τύμπανο!
Βέβαια, αν και αυτό το ξέχασα, μου είναι αδύνατον να ξεχάσω άλλη σοβαρότερη περίπτωση. Όταν την 29-1-2012, ημέρα Κυριακή, με υψηλό πυρετό 39,5οC, περί την 20:00 αναγκάστηκα να πάω στα επείγοντα του ΓΝΑ. Εκεί διαπιστώθηκε προστατίτιδα-λοίμωξη ουροποιητικού συστήματος και αποφασίστηκε έκτακτη εισαγωγή στην Α΄ Παθολογική κλινική, όπου μεταξύ των τεσσάρων ασθενών που είχαν εισαχθεί ήμουνα ο μόνος που είχε άμεση σχέση με την ΠΑ!
Μετά από ενδοφλέβια νοσηλεία και ενδιάμεσες εργαστηριακές εξετάσεις, την Παρασκευή μου έδωσαν εξιτήριο με διάγνωση εξιτηρίου «Λοίμωξη Ουροποιητικού σε αποδρομή, ΑΥ, Δυσλιπιδαιμία, ΧΝΑ Ν39,0 και σχετική φαρμακευτική Αγωγή. Επίσης οδηγίες για σειρά εξετάσεων μετά από μία εβδομάδα».
Οι εξετάσεις επαναλήφθηκαν και ο κ. Δντης μου είπε ότι η αποθεραπεία εξελίσσεται κανονικά, επιδίδοντάς μου κάποια από τα αποτελέσματα των εργαστηριακών αποτελεσμάτων.
Μετά την φάση αυτή της εκεί νοσηλείας και των εξετάσεων έκρινα σκόπιμο να επισκεφτώ και να ενημερώσω τον καρδιολόγο ιατρό μου. Εκείνος διαβάζοντας το εξιτήριο, με ρωτά αιφνιδιασμένος «από πού έβγαλαν το συμπέρασμα ότι έπασχα από Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια», επισημαίνοντάς μου ότι αυτό σήμαινε το ΧΝΑ!, κάτι που δεν γνώριζα. Με ρώτησε επίσης αν με προγραμμάτισαν για κάποια σχετική εξέταση στο Νεφρολογικό. Του είπα όχι. Τότε εξεπλάγη επικαλούμενος το γεγονός ότι από τις μέχρι τότε εργαστηριακές εξετάσεις που είχα κάνει κατά την παρακολούθηση της καρδιακής μου λειτουργίας, η κρεατινίνη ήταν πάντα από 1έως 1,4mg/dL, ήτοι μέσα σε φυσιολογικά όρια, ενώ σε αυτές του ΓΝΑ είχε υπερβεί το 1,95!
Το γεγονός αυτό με αναστάτωσε και με εντολή του επισκέφτηκα το ίδιο βράδυ Ειδικό Παθολόγο, ο οποίος με παρέπεμψε αμέσως σε εργαστηριακό κέντρο για κάποιες εξετάσεις, που ο ίδιος τηλεφωνικά παρακάλεσε να έχει το συντομότερο. Παίρνοντας τις εξετάσεις επικοινώνησε με γνωστό του Νεφρολόγο Ιατρό στο Νοσοκομείο «Αμαλία Φλέμινγκ» και τον παρακάλεσε την επομένη το πρωί να επιληφθεί του θέματος το συντομότερο. Όντως την επομένη μια ομάδα τεσσάρων Νεφρολόγων ιατρών με επικεφαλής το Δντη του Νεφρολογικού, αφού με άκουσαν, όρισαν το σύνολο των εξετάσεων. Μεταξύ αυτών και βιοψία νεφρών! Μετά τις σχετικές εξετάσεις που διήρκεσαν τέσσερις ημέρες, περίπου, το δείγμα της βιοψίας μεταφέρθηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, το οποίο σε λίγες ημέρες κατέληξε στη διάγνωση «Μεμβρανώδης Σπειραματονεφρίτις στάδιο (Ι-ΙΙ)! Με την παραλαβή τους ο θεράπων ιατρός μου, μετά από σύσκεψη με την ομάδα τους, αποφάσισαν τη σχετική θεραπεία που θα ακολουθούσα.
Έκτοτε άρχισα μια πολλή ισχυρή θεραπεία συνδυασμού εννέα φαρμάκων για δύο περίπου χρόνια με σχεδόν απομόνωση από τον έξω κόσμο λόγω κατάρρευσης του ανοσοποιητικού μου συστήματος από τη θεραπεία, ενώ παράλληλα είχα υπερβολική αύξηση του σωματικού μου όγκου και βάρους, ενώ είχα και ανάγκη παροχής βοήθειας για διάφορες κινήσεις μέσα στο σπίτι!
Ευτυχώς το φάσμα θεραπειών που ακολουθήθηκαν απέδωσε πολύ καλά αποτελέσματα που εντυπωσίασαν και τους ίδιους τους ιατρούς. Έκτοτε επαναλαμβάνονται τακτικές εξετάσεις για την παρακολούθηση της διατήρησης των επιτρεπόμενων τιμών ΣΤΟ ΛΑΪΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, πλέον, όπου ο σωτήρας μου και επάξια ως Διευθυντής ΕΣΥ τώρα υπηρετεί και τον ευχαριστώ ιδιαίτερα, καθώς και τους συναδέλφους του-ομάδα Νεφρολόγων του Νοσοκομείου «Αμαλία Φλεμιγκ».
Βέβαια, δεν άφησα έτσι το θέμα και στις 8-10-2012 έστειλα σχετική επιστολή στον τότε Διοικητή του 251 ΓΝΑ αναφέροντας σχετικά την παράλειψη διάγνωσης του ανακύψαντος νεφρολογικού προβλήματος, το οποίο δεν μου το επισήμαναν, αλλά και εγώ δεν ερμήνευσα μέσα από τις κωδικές ονομασίες ΧΝΑ και άλλα. Ευτυχώς που εμπιστεύτηκα τον καρδιολόγο μου. Διαφορετικά αν δεν προλάμβανα την εξέλιξη της πάθησης, ίσως σήμερα να ήμουν σε ανάγκη τακτικής διαδικασίας αιμοκαθάρσεων ή και κάτι… χειρότερο! Δυστυχώς, στην απάντησή του ο κ. Δκτής προσπάθησε να δικαιολογήσει τον Δντη της Α΄ Παθολογικής κλινικής! Κρίμα!
Έκτοτε, αξιολόγησα με ιδιαίτερη επιφύλαξη τις υπηρεσίες του ΓΝΑ και την όλη επικρατούσα κατάσταση και αποφάσισα ότι το ΝΙΜΤΣ θα μπορούσε να περιφρουρήσει την υγεία μου αποτελεσματικότερα και αξιοπρεπέστερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι ιατροί και κλινικές του ΓΝΑ δεν προσφέρουν σημαντικό έργο. Δεν μπορεί να αγνοηθεί η τεράστια προσφορά του. Οι αδυναμίες του χρήζουν επανεξέτασης και αποκατάστασής τους.
Έτσι οσάκις, έκτοτε, επισκέφτηκα το ΝΙΜΤΣ για κάποιο λόγο υγείας, δεν αντιμετώπισα ούτε τις γνωστές λίστες του ΓΝΑ, ούτε και το πνιγηρό περιβάλλον που είχε διαμορφωθεί και έθετε υπό αμφισβήτηση την ποιότητα των σχετικών υπηρεσιών που προσδοκούσα σε ανταπόδοση ανάλογου ενδιαφέροντος προς τρις υπηρεσίες μου στους τομείς εργασίας που είχα προσφέρει ως ε.ε. με ενδεχόμενη και την απαξίωση της προσωπικότητάς μου από τις νεωτερικές αντιλήψεις και λειτουργίες που δυστυχώς επικρατούσαν ανεξέλεγκτα.
Αντίθετα, η επικοινωνία με το ιατρικό προσωπικό του ΝΙΜΤΣ είναι πιο φιλική και ευγενική με επιστημονικά απλουστευμένη ανάλυση του προβλήματος. Με συμπάθεια και πειστικό λόγο σε κάθε φάση της κάθε επέμβασης ή θεραπείας. Η αντιμετώπιση ήταν με υψηλού επιπέδου διαδικασία και υπευθυνότητα. Ενδεικτικά ότι διαμένοντας εκτός Αθηνών, για αντιμετώπιση καταρράκτη που προέκυψε, αν και τότε αντιμετωπιζόταν χωριστά για κάθε μάτι και χρειάστηκε δύο φορές να ταξιδέψω για 320χ2 χλμ., δεν σκέφτηκα τον κόπο, τις δαπάνες και το χρόνο αυτής της διαδικασίας. Η διασφάλιση της υγείας ήταν το βασικό κριτήριο, αλλά και η περιφρούρηση της αξιοπρέπειάς μου. Η εικόνα και το περιβάλλον που βιώνω οσάκις επισκέπτομαι προσωπικά ή και για μέλη της οικογένειάς μου το ΝΙΜΤΣ αισθάνομαι την ασφάλεια, την τάξη, την αντιμετώπιση και επικοινωνία με το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό με ευγένεια, προθυμία, εκτίμηση της προσωπικότητάς μου και των οικείων μου.
Απολαμβάνεις σεβασμό και αγάπη, συμπάσχοντας στο πρόβλημά σου!
Δυστυχώς, όμως, τελευταία, κάποιοι Ανώτατοι Αξιωματικοί με εξασφαλισμένη την ιδιαίτερη εξυπηρέτηση που τους επιφυλάσσουν στο ΓΝΑ και επικαλούμενοι κάποια οικονομική επιβάρυνση, που χρόνια τώρα υπάρχει, ξεκίνησαν ένα είδος πολέμου απαξίωσης του ΝΙΜΤΣ ως εναλλακτικής ή και κύριας υπηρεσίας παροχής υπηρεσιών υγείας στους επιλέγοντας αυτό, παραγνωρίζοντας τις σημαντικότατες υπηρεσίες που έχει προσφέρει σε χιλιάδες συναδέλφους της ΠΑ. Δυστυχώς οι υπόψη συνάδελφοι κάνουν και σχετικές, λόγω βαθμού, κινήσεις μέσα από πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες, προκειμένου να διακοπούν οι κρατήσεις υπέρ ΝΙΜΤΣ και να σταματήσει η παροχή των υπηρεσιών του σε όσους το επιλέγουν συναδέλφους! Ξέρουν ότι για εκείνους είναι ανοιχτές οι πόρτες του ΓΝΑ, ενώ από Σμήναρχο και κάτω αρχίζει να προβάλλει η ώρα της δοκιμασίας για ανάλογη μεταχείρισή τους. Τα λόγια τα μεγάλα, τα χαμόγελα και οι φιλίες κάποιων άλλων εποχών ξεχνιούνται, πλέον.
Κύριε Πρόεδρε, κ. Τσιλιγιάννη, παρά την όντως σοβαρή εμπειρία που αντιμετώπισες, συμφωνώ απόλυτα που σκεφτήκατε να εκθέσετε τις απόψεις σας για ένα μείζον θέμα που αφορά ίσως και χιλιάδες συναδέλφους, ώστε να έχουμε μια εναλλακτική ή και πρόσθετη ευκολία για διασφάλιση του πιο σημαντικού δώρου, της ζωής μας, και των οικογενειών μας. Τα γαλόνια κάποιας εποχής δεν είναι δυνατόν να φέρνουν νοσταλγίες επιβολής ταξικών επιλογών και στο θέμα της υγείας μας. Τις απολαβές των σε υπηρεσιακές περιόδους τις «απόλαυσαν». Μέχρις εδώ, όμως, εκτιμώ ότι θα πρέπει να υπακούσουμε. Καιρός να ενσωματωθούμε με την υπόλοιπη κοινωνία και να προσαρμοστούμε σε δημοκρατικές και συνταγματικές διαδικασίες συνύπαρξης. Αν κάποιοι επιθυμούν ΜΟΝΟ το 251 ΓΝΑ, ας εξασφαλίσουν τα όσα τους παρακρατούν και να διαγραφούν από την αναζήτηση πρόσθετης υπηρεσίας από το ΝΙΜΤΣ. Όμως, όσοι επιθυμούν και από το ΝΙΜΙΤΣ να μπορούν να δηλώσουν αυτή την επιθυμία τους με τις σχετικές επιβαρύνσεις.
Αγαπητέ κ. Πρόεδρε, ασχέτως της προσωπικής σου εμπειρίας, πιστεύω ότι γνωρίζεις ή μπορείς να μάθεις, αλλά και οφείλεις να καταθέσεις ως Πρόεδρος του Σ.Α.Σ, ότι το όλο θέμα δεν είναι μόνο υπόθεση των Αθηναίων ή κοντινών συναδέλφων, αλλά και εκατοντάδων επαρχιωτών που επιλέγουν να έχουν το ΝΙΜΤΣ ή και το ΝΙΜΤΣ! Μόνο με όπλο τον παραλογισμό ή και την αλαζονεία θα διανοείτο κάποιος που του προσφέρονται περισσότερες της μιας δυνατότητες φορέων προστασίας υγείας να απορρίπτει μια ως πλεονάζουσα. Όταν κάποιες χιλιάδες ανθρώπων εναγώνια αναζητούν κάπου να ακουμπήσουν την ελπίδα τους για να νοιώθουν όσο το δυνατόν πιο σίγουροι ότι προστατεύουν το μοναδικό και ανεκτίμητης αξίας δώρο Θεού, την ΥΓΕΙΑ τους. Στο χωριό μου – είμαι περήφανος που είμαι χωριάτης – μια μοναδική Λαϊκή Ρήση όταν βγαίνει από στόμα φωτίζει τον ορίζοντα της ζωής και συνετίζει ακόμη και τους αδιάφορους ή και αλαζόνες «Γειά μου, Πλούτη μου». Σοφία μοναδική! Ίσως, όμως, κάποτε αναγκαστούν να επικαλεστούν οι πολέμιοι του ΝΙΜΤΣ μια άλλη Λαϊκή Ρήση «Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα». Βέβαια κάποιοι είναι και οπαδοί του «Να πάθω, να μάθω»!!!
Με άλλα λόγια κ. Πρόεδρε, «Οπωσδήποτε χρειαζόμαστε το ΝΙΜΤΣ».
Παναγιώτης Καράμπελας
Σμηναγός ε.α., 9η Σειρά.
Επίτιμος Πρόεδρος Συλλόγου Αποφοίτων ΣΤΥΑ