Μήπως χρειαζόμαστε τελικά το ΝΙΜΤΣ;
Γράφει ο Σμήναρχος ε.α. Βασίλειος Τσιλιγιάννης της 34ης σειράς
Αγαπητοί συνάδελφοι.
Για όσους δεν έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα με το θέμα, τον τελευταίο χρόνο είχε ανοίξει και δικαίως μια έντονη συζήτηση που κατέληξε σε διαμαρτυρία μεταξύ των αποστράτων συναδέλφων με αφορμή την σχεδιαζόμενη επιπλέον κράτηση 1% από τις συντάξεις μας μέσω ΕΦΚΑ, υπέρ του ΝΙΜΤΣ, πέραν της ήδη προϋπάρχουσας κράτησης 3% που υφιστάμεθα στα μερίσματά μας από το ΜΤΑ για τον ίδιο σκοπό, αλλά και της κράτησης 6% στις συντάξεις μας που υφίστανται όλοι οι συνταξιούχοι του δημοσίου γενικά, για παροχή υγειονομικής περίθαλψης.
Η πρόβλεψη για την επιπλέον κράτηση αυτή υπήρχε στο πολυνομοσχέδιο του ΥΠΕΘΑ, που ψηφίστηκε τον περασμένο Μάρτιο κι ευτυχώς μετά από την έντονη κινητοποίηση και τις ενέργειες των Ενώσεών μας, των Συλλόγων μας (μεταξύ αυτών και του Σ.Α.Σ) και αποστράτων συναδέλφων, πείστηκαν κυβερνητικοί βουλευτές αλλά κι ο αρμόδιος υπουργός και απεσύρθη τελικά από το νομοσχέδιο. Εξακολουθεί όμως να παραμένει η κράτηση 3% στο μέρισμα του ΜΤΑ κι είναι αυτή που μας εξασφαλίζει την κατ’ εξαίρεση και κατά προτεραιότητα πρόσβαση για περίθαλψη και νοσηλεία δική μας αλλά και των δικαιούχων προστατευόμενων μελών μας στο ΝΙΜΤΣ. Επειδή όμως άνοιξε μια συζήτηση γενικότερα για την κατάργηση και αυτής της κράτησης, αλλά και για το κατά πόσο χρειαζόμαστε το ΝΙΜΤΣ κι ειδικότερα οι συνάδελφοι της επαρχίας, σκέφτηκα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου μαζί σας μέσα κι από την προσωπική μου εμπειρία, που ίσως βοηθήσουν κάποιους από σας να διαμορφώσετε πιο ολοκληρωμένη άποψη.
Το 2017 ως Ασμχος ε.ε ακόμα, μετά από αναμονή σχεδόν πέντε μηνών χειρουργήθηκα για καταρράκτη στον δεξιό οφθαλμό στην οφθαλμολογική κλινική του 251ΓΝΑ. Χρειάστηκε μάλιστα τότε η αυθόρμητη παρέμβαση του Διευθυντή μου (Ταξιάρχου ΣΞ) στο ΓΕΕΘΑ για να επισπευσθεί η επέμβαση, γιατί απορούσε πως ένας εν ενεργεία ανώτερος αξιωματικός δεν χειρουργείται αμέσως. Ήδη είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του καταρράκτης και στον αριστερό οφθαλμό μου, αλλά όπως μου είπαν δεν είχε ωριμάσει ακόμα. Τον περασμένο Ιανουάριο και μετά από ετησίως επαναλαμβανόμενες επανεξετάσεις στην οφθαλμολογική κλινική του 251ΓΝΑ κι ενώ η όρασή μου είχε επιδεινωθεί ραγδαία λόγω και μιας άλλης επιπλοκής στον χειρουργημένο μου οφθαλμό, ο ειδικευόμενος που με είδε μετά από πολλές ώρες αναμονής στα Εξ. Ιατρεία αποφάνθηκε ότι χρειάζεται να χειρουργηθώ άμεσα. Αλλά υπήρχαν περίπου 300 άτομα στη λίστα αναμονής κι όπως μου είπαν θα έπρεπε να περιμένω την σειρά μου, δηλαδή ίσως κι ένα χρόνο. Στην απελπισία μου και με σοβαρά προβλήματα όρασης, αφού αδυνατούσα να διαβάσω ή και να οδηγήσω ειδικά σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, σκέφτηκα λόγω και της επίκαιρης συζήτησης το ΝΙΜΤΣ. Το είχε χρησιμοποιήσει ήδη η σύζυγός μου για δικό της θέμα υγείας, γιατί τα ραντεβού στο 251ΓΝΑ ειδικά για τα μέλη αργούσαν πολύ κι είχε άριστες εντυπώσεις. Έκλεισα ραντεβού ηλεκτρονικά μέσω ΗΚΕΛΥ κι υπήρχε διαθέσιμο για την επόμενη κιόλας μέρα, τυχαία σε μια από τις τρείς διαθέσιμες επιλογές. Με δέχθηκε ο ίδιος ο Διευθυντής της Οφθαλμολογικής κλινικής, Αρχίατρος Μιχαήλ Λυγερός στον οποίο οφείλω επί τη ευκαιρία να εκφράσω τις βαθύτατες ευχαριστίες μου για την ευγένεια, την επιστημοσύνη του, την φροντίδα του και την σιγουριά που μου ενέπνευσε. Την επόμενη κιόλας Τρίτη χειρουργήθηκα από τον ίδιο χωρίς καμία ειδική διαμεσολάβηση. Η μετεγχειρητική μου πορεία μετά κι από παρέλευση τριών μηνών εξελίσσεται ακολουθώντας και τις οδηγίες του γιατρού επιτυχώς. Με τον ίδιο τρόπο στη συνέχεια έκλεισα και εκτέλεσα με επιτυχία ενδοσκοπική εξέταση στο γαστρεντερολογικό τμήμα σε πολύ μικρό σχετικά χρόνο.
Αναφέρθηκα εν συντομία στις εμπειρίες μου στο ΝΙΜΤΣ για να τονίσω τα εξής στοιχεία που προκύπτουν απ’ αυτές.
α) Δεν υπάρχει καμία πρόθεση από μέρους μου να μειώσω το εκπληκτικό έργο που επιτελείται στο 251ΓΝΑ ή να προσάψω κάποια κατηγορία στο Προσωπικό του, το οποίο εξακολουθώ να σέβομαι και να εκτιμώ όπως όλοι μας. Αισθάνομαι πάντα ευγνώμων για τις ιατρικές υπηρεσίες που έχω λάβει στο διάστημα της θητείας μου στην ΠΑ, αλλά και μετά απ’ αυτή, καθώς επίσης κι η οικογένειά μου και νομίζω το ίδιο όλοι οι συνάδελφοι. Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι σε κάποιες κλινικές λόγω της υποστελέχωσης από πλευράς ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, των χιλιάδων πλέον δικαιούχων που διαρκώς αυξάνονται και της δικαιολογημένα καλής φήμης του και των καλών του υποδομών, η ζήτηση είναι τεράστια κι οι αναμονές, η ταλαιπωρία αλλά και οι χρόνοι εξυπηρέτησης ειδικά για ειδικές εξετάσεις και επεμβάσεις υπερβολικοί. Έτσι πολλοί συνάδελφοι αναγκάζονται να προσφύγουν σε ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας ή σε ιδιωτικά ιδρύματα και κλινικές με δυσβάστακτο πολλές φορές κόστος. Κι αυτό γιατί η κατάσταση στο Δημόσιο σύστημα υγείας είναι χειρότερη κι οι χρόνοι αναμονής τις περισσότερες φορές μεγαλύτεροι.
β) Διαπίστωσα ότι το ΝΙΜΤΣ παρά τις επιμέρους παλιότερες κτιριακές υποδομές είναι ένα αξιοπρεπές Νοσοκομείο με οργάνωση, πειθαρχία και καθαριότητα και με επαρκές, ευγενικό κι εξυπηρετικό προσωπικό (αρκετοί εκ των οποίων είναι Στρατιωτικοί Ιατροί και νοσηλευτές), που είναι ικανό να εκτελέσει πέραν των συνηθισμένων τακτικών εξωτερικών ιατρείων και κοινών εξετάσεων κι αρκετές πιο περίπλοκες εξετάσεις κι επεμβάσεις, με μηδενικό ως ελάχιστο κόστος για δικαιούχους όπως εμείς, σε πολύ σύντομους χρόνους. Κατά συνέπεια αποτελεί μια ενδιαφέρουσα κι αξιόπιστη εναλλακτική.
γ) Το ετήσιο κόστος των 130-140€ που πληρώνω από το μέρισμά μου για να εξασφαλίζεται η κατ’ εξαίρεση πρόσβαση και νοσηλεία σε μένα και τα μέλη της οικογένειάς μου στο ΝΙΜΤΣ, είναι ασήμαντο κατά την γνώμη μου, ειδικά αν συγκριθεί με ιδιωτικά προγράμματα υγείας ασφαλιστικών εταιρειών, όταν για παράδειγμα το πιο φθηνό πρόγραμμα που σου εξασφαλίζει ουσιαστικά ένα ετήσιο αξιοπρεπές τσεκάπ κοστίζει περισσότερο.
δ) Στην διάρκεια της αναμονής μου στα εξωτερικά ιατρεία και της μικρής νοσηλείας μου προσπάθησα να κάνω ρεπορτάζ, για το ποιοι ήταν οι χρήστες υπηρεσιών υγείας του ΝΙΜΤΣ εκτός από μένα. Διαπίστωσα ότι ήταν πολλοί συνάδελφοι φυσικά του ΣΞ από διάφορα μέρη της Ελλάδος και μέλη οικογενειών τους, αλλά με έκπληξη διαπίστωσα ότι υπήρχαν και απόστρατοι και δικαιούχοι της ΠΑ, από την Ήπειρο μέχρι την Καλαμάτα. Σκέφτηκα έχοντας υπηρετήσει για πολλά χρόνια στη Δυτική Ελλάδα ότι είναι αναμενόμενο, γιατί πολλοί συνάδελφοι της επαρχίας προτιμούν κι εμπιστεύονται περισσότερο τα νοσοκομεία της Αθήνας, ακόμα κι αν υπάρχει νοσοκομείο σχετικά κοντά στον τόπο τους. Επίσης πολλοί έχουν παιδιά που σπουδάζουν ή και εργάζονται στην Αθήνα. Το αναφέρω για να αντικρούσω το επιχείρημα, ότι το ΝΙΜΤΣ αφορά μόνο τους διαβιούντες εντός ή κοντά στην Αθήνα. Με την ίδια λογική το ίδιο θα ίσχυε και για το 251ΓΝΑ που προτιμούν πολλοί συνάδελφοι της επαρχίας.
Μεταφέρω επί τη ευκαιρία την αγωνία κι επιθυμία του προσωπικού του ΝΙΜΤΣ που διέγνωσα, να διαφημιστεί κατά το δυνατόν η προσφορά του αυτή, ώστε όλο και περισσότεροι συνάδελφοι κι οικογένειες τους να προσφεύγουν σε αυτό, για να μην οδηγηθεί σταδιακά είτε στο Ε.Σ.Υ. ή όπου αλλού ή και στο κλείσιμο ακόμα λόγω απαξίωσης.
Όλα όσα αναφέρω απηχούν φυσικά προσωπικές σκέψεις και απόψεις, για ένα κατά την γνώμη μου σοβαρό θέμα που αφορά τις υπηρεσίες υγείας και μας απασχολεί όλους. Δεν απηχούν σκέψεις κι απόψεις του Συλλόγου Αποφοίτων ΣΤΥΑ, δεν έχουν εγκριθεί από το Δ.Σ. του και δεν δεσμεύουν τον Σ.Α.Σ με κανένα τρόπο.
Με εκτίμηση
Σμχος (ΤΤΗ) ε.α. Βασίλειος Τσιλιγιάννης
34η Σειρά ΣΤΥΑ