Ημέρα του Πατέρα
Γράφει ο Σεβαστός ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ Επγός ε.α. της 9ης σειράς
Το 1966 στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ, υπό την προεδρία του Λίντον Τζόνσον, αποφασίστηκε να γιορτάζεται η Ημέρα του Πατέρα την 3η Κυριακή κάθε Ιουνίου, δηλαδή στις 18 του μηνός.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για ό,τι έχουν κάνει οι μπαμπάδες του κόσμου και ας τους δώσουμε μια μεγάλη και ζεστή αγκαλιά την ημέρα αυτή. Πιστεύω ότι την αξίζουν!
Κάθε παιδί που έρχεται στον κόσμο, για να μπορέσει να ζήσει και να μεγαλώσει έχει ανάγκη από την αγάπη και τις φροντίδες των μελών της οικογένειάς του.
Στον εσωτερικό χώρο κάθε σπιτιού αντανακλώνται όλες οι ανθρώπινες ιδιότητες και καταστάσεις, όπως είναι η οικονομία και κοινωνική θέση, η κοινωνική διάταξη των μελών της οικογένειας, ο ιδεολογικός κόσμος τους, η προσωπική ευαισθησία και καλαισθησία, αλλά και η δύναμη του συρμού, η εμμονή στην παράδοση ή ακόμη και η χαλάρωση των δεσμών αυτών.
Μέσα σ’ αυτήν την ομάδα ο καπετάνιος στο ανήσυχο ταξίδι της ζωής είναι ο Πατέρας.
Άγρυπνος και ανύσταχτος φύλακας στην υψηλή σκοπιά της σύγχρονης οικογένειας, συνεργάτης με τη μητέρα για την ολοκλήρωση της οικογενειακής γαλήνης και εστίας.
Αγωνίζεται για τη σχολική πρόοδο των παιδιών του, καθώς και για τη μελλοντική αποκατάστασή τους.
Ο Πατέρας λειτουργεί όπως η προστατευτική ομπρέλα και σαν πλατύφυλλος πλάτανος ρίχνεται άφθονη η θερμουργός πνοή της αγάπης και της φροντίδας του, για να μετατρέπεται σε σιγουριά και ελπίδα, βακτηρία και δυνατότητα ελευθερίας από τα δύσκολα και πιεστικά προβλήματα της καθημερινότητας.
Ο αληθινός Πατέρας δεν σπρώχνει την οικογένειά του στη διαλυτική ορμή των περίεργων κυμάτων. Είναι τίμιος, αχθοφόρος της αγάπης που επίμονα και επίπονα στραγγίζεται στον αγώνα της βιοπάλης και καταθέτει στο ιερό ταμείο της οικογένειας το άδολο πνεύμα της θυσίας, την ανεκτικότητα και την αντοχή του, το άρωμα της ευσέβειας και της βαθιάς πίστης στο ιερό δεσμό του γάμου.
Όταν ο Πατέρας γυρίζει στο σπίτι από τη δουλειά, κάθε προσωπικό πρόβλημα ή στεναχώρια στον εργασιακό χώρο, το αφήνει στην εξώπορτα και με χαμόγελο στα χείλη χαίρεται την οικογενειακή θαλπωρή. Έχει τον πρώτο λόγο στην ανάπτυξη ευθυνών και ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων που θα περάσουν στο μεγάλο κανάλι της ζωής και θα προσφέρουν θετικά στην υπόθεση που ονομάζεται ποιοτικό και μεταμορφωτικό ανέβασμα της κοινωνίας.
Είναι η δύναμη της οικογένειας και εκ φύσεως προορισμένης ως προστάτης.
Προφυλάσσει την οικογένειά του από τους εξωτερικούς κινδύνους, δίνει ενότητα, συνοχή και σταθερά εσωτερική τάξη. Διαπαιδαγωγεί τα παιδιά του, μαθαίνουν απ’ αυτόν τον πρώτο την έννοια και την αξία της αυθεντίας! Μαθαίνουν να ακούουν!
Σήμερα, σε πολλές οικογένειες, η πατρική αγωγή ή δεν υπάρχει ή έχει εξασθενήσει, γι’ αυτό υπάρχει κίνδυνος στην ανάπτυξη των νέων! Χωρίς την πατρική αυθεντία η οικογένεια δεν είναι ασφαλής.
Ο Πατέρας είναι η γέφυρα προς τον κόσμο, προς την έννοια της τάξης στην πολιτεία και προς τις κοινωνικές και πολιτικές αξίες.
Η αγάπη, λοιπόν, και η προστατευτική δύναμη του Πατέρα που μπορούν να εκφράζονται με τίμιες και λογικές πράξεις είναι τα ισχυρά αντίβαρα και τα ακλόνητα αντισώματα, τα οποία με τη συνέργεια του Θεού χτίζουν το όμορφο παλατάκι της οικογένειας.
Μέσα από κει θα βγουν ολοκληρωμένες και ώριμες προσωπικότητες, χρήσιμα μέλη της κοινωνίας για να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια και να επανακτήσουν την εικόνα του πραγματικού Πατέρα, την αναγνώριση της αξίας και του κύρους του.
Βλαχογιάννης Σεβαστός
Επγός (ΤΜΑ) ε.α. 9η Σειρά ΣΤΥΑ