Αγαπητέ και σεβαστέ μου Γιώργο Ορφανάκη γράφω αυτές τις λίγες γραμμές με πολύ πόνο και νοσταλγία γιατι από τότε που είχα την τύχη να σε γνωρίσω έτυχα και της αμέριστης εκτίμησης και αγάπης σου.
Απολάμβανα την συχνή επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων ακόμη και ώρες που βρισκόσουν στο καφενείο πίνοντας τον καφέ σου με συναδέλφους ή μόνος για κάποια θέματά μας ή νέα που αφορούσαν ιδιαίτερα το Σύλλογό μας, για τον οποίο νοιαζόσουνα πάρα πολύ, αναπολώντας αναμνήσεις ή καταθέτοντας πολύτιμες προτάσεις ή προβληματισμούς σου. Η Αεροπορία σε είχε απορροφήσει και σε προβλημάτιζε ακόμη και σαν απόστρατο. Επεδίωκες να βρίσκεις ευκαιρίες να βρίσκεσαι κοντά της σε εκδηλώσεις της που σε ταξίδευαν στο μακρινό παρελθόν σου μέσα από μονάδες της.
Τα χρόνια που έζησες μέσα από το δημιούργημά σου το Παράρτημα της ΕΑΑΑ Ηρακλείου και το τεράστιο έργο που του πρόσφερες μαζεύοντας τους συναδέλφους της περιοχής σου για πολλά χρόνια και προσφέροντας ζεστασιά και όμορφο αντάμωμα.
Το συγγραφικό και πολυποίκιλο έργο σου αντανακλούσε και το πηγαίο σου ταλέντο στο ξεδίπλωμα της σκέψης και στην μαρτυρία της άνετης διαχείρισης της Ελληνικής γλώσσας. Η γλαφυρότητα του λόγου σου και των σκέψεών σου έκαναν ευχάριστη την ανάγνωσή τους αφήνοντας ουσία στο μυαλό του αναγνώστη.
Ιδιαίτερα θυμάμαι το έργο σου ΠΑΠΠΟΥ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ όπου ξεδίπλωνες με μαεστρία το πέρασμά σου και τις εμπειρίες σου στην Αεροπορία. Γέμιζε τον αναγνώστη με απίθανες εικόνες και ανάλογα συναισθήματα διαβάζοντάς το.
Αγαπητέ μου, αξέχαστε Γιώργο, έχασα τις ευχάριστες στιγμές που, αν και μακριά βρισκόμασταν, συχνά κοντά νοιώθαμε, όταν πίνοντας τον καφέ σου συνήθιζες να καλείς να αλλάξουμε νέα.
Στη ατυχία σου τη στιγμή της αποχώρησής σου από τούτη τη ζωή, είχες και την τύχη που λίγο πολύ ξαφνιάζει, όμως οι περισσότεροι προσδοκούν. Αυτό κατάλαβα από την με δάκρυα και πόνο περιγραφή της ΩΡΑΣ εκείνης από την αφήγηση της αγαπημένης συζύγου σου όταν την πήρα να την συλλυπηθώ και να την παρηγορήσω. Το μόνο που θα ήθελα να της απευθύνω είναι, να είστε δυνατή και με υγεία με όλη η οικογένειά σας. Να τον θυμάστε με περηφάνια γιατί ζήσατε κοντά σε έναν εξαίρετο και με ανθρώπινο αποτύπωμα υπέροχο άνθρωπο και συνάδελφό μας.
Αντίο αγαπητέ μου Γιώργο. Σε ευχαριστώ για όλα όσα πήρα από σένα. Είμαι ευτυχής και περήφανος που σε γνώρισα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει, πια!

Παναγιώτης Καράμπελας