Διότι και ειδικά τα νέα παιδιά, από τη 44η Σειρά και μετά, που είναι όλοι με πανελλήνιες, είναι παιδιά τα οποία δεν έχουν κομματικές αγκυλώσεις ή χρωματισμούς.
Κι αυτό που θέλουν και επιζητούν είναι να εκπροσωπηθούν σωστά και δίκαια μέσα από έναν Σύλλογο.
Αυτός ο Σύλλογος δεν μπορεί να είναι άλλος παρά ο Σύλλογος Αποφοίτων μας, που δυστυχώς μέσα στο μυαλό των περισσοτέρων ακούγεται ως Σύλλογος Αποστράτων ΣΤΥΑ. Είναι κάτι το οποίο ακόμα και σήμερα διέπει σχεδόν ολοκληρωτικά όλους τους νέους συναδέλφους τους εν ενεργεία.
Είναι μία πρόκληση η συμμετοχή μου στο Δ.Σ.
Να αλλάξει όχι μόνο σελίδα, όχι να κλείσει ένα κεφάλαιο της μέχρι τώρα ιστορίας του Συλλόγου, αλλά να ανοίξουμε ένα καινούργιο βιβλίο, έναν καινούργιο τόμο, χωρίς να απαξιώνουμε το ιστορικό κομμάτι του Συλλόγου μας μέχρι σήμερα, το οποίο είναι αξιέπαινο. Όμως, δυστυχώς ή ευτυχώς, η εποχή έχει αλλάξει. Η εποχή χρειάζεται ταχύτητα. Η εποχή χρειάζεται επικοινωνία. Η εποχή είναι πολύ απαιτητική και θέλει γρήγορα αντανακλαστικά. Θέλει ανθρώπους οι οποίοι να λειτουργούν γρήγορα, εμπεριστατωμένα, να έχουμε σοβαρές προτάσεις.
Διότι όλοι το ξέρετε, είναι κοινώς γνωστό ότι η προέλευσή μας δυστυχώς βάλλεται και από πάνω, από ανθρώπους άλλων παραγωγικών Σχολών, αλλά και από κάτω, οι οποίοι εκπροσωπούνται δυστυχώς από συνδικαλιστικούς φορείς οι οποίοι συμπιέζουν τις τάξεις μας.
Κι επειδή εμείς, ειδικά οι ε.ε., όσοι είναι από προέλευση με τις πανελλήνιες εξετάσεις ειδικά, δεν έχουν «πού την κεφαλήν κλίναι».
Άρα, λοιπόν, η πρόκλησή μας για μένα προσωπικά είναι: να αναβαθμιστεί η Σχολή.
Διότι η αναβάθμιση της Σχολής και η εξασφάλιση ενός υψηλού επιπέδου αποφοίτων συμπαρασύρει όλα τα υπόλοιπα, και το μισθολογικό αλλά και το εξελικτικό των συναδέλφων οι οποίοι αποφοιτούν. Και μην ξεχνάμε ότι σήμερα τα νέα παιδιά μπαίνουν με 16, 17, 18 χιλιάδες μόρια, που θα μπορούσε να είναι άνετα σπουδαστές σε Πολυτεχνικές Σχολές και όχι μόνο.
Έχουμε χρέος, λοιπόν, όλοι οι παλαιότεροι -παρότι και εγώ είμαι ακόμα εν ενεργεία, είμαι παλιός, είμαι το παλιό κατεστημένο, προ των πανελληνίων.
Θα πρέπει να δώσουμε αυτή την ευκαιρία στους αποφοίτους μας, να έρθουν κοντά στο Σύλλογο και εμείς, από το μετερίζι του ο καθένας, να κάνει το ανθρωπίνως δυνατόν».