2. Η πρώτη μετάθεσή μου, ήταν στη Σχολή Ικάρων (ΣΙ) και συγκεκριμένα στην ΜΣΒ για τα α/φη Spitfire, ως ομαδάρχης Π.Ε. και διόρθωσης βλαβών.
3. Στο τέλος του ίδιου έτους 1951, μεταβήκαμε εσπευσμένα στην τότε Δυτική Γερμανία - Μόναχο (στο Αεροδρόμιο Neubiberg, στην 86η Πτέρυγα Μάχης των ΗΠΑ, για ταχύρρυθμη εκπαίδευση στα α/φη F-84G, που σύντομα θα παραλάμβανε η χώρα μας, περίπου 20 με 25 άτομα διαφόρων ειδικοτήτων, με τρεις (3) Έλληνες διερμηνείς.
4. Αμέσως μετά την επιστροφή μας στη Χώρα (4η Φεβρουάριου) τοποθετηθήκαμε στην Αεροπορική Βάση Ελευσίνας (ΑΒΕ), όπου άρχισε η παραλαβή των α/φών F-84G και στη συνέχεια η συγκρότηση των Μοιρών με 1η την 337 ΜΔ/Β – 2η την 339 ΜΔ/Β και 3η την 338 ΜΔ/Β. Όλες αυτές οι Μοίρες μετά τη βασική εκπαίδευση των χειριστών μας (στον τύπο αυτό) μεταστάθμευσαν στην Α.Β. Λάρισας. Η 1η Μοίρα α/φών F-84G, με Μοιράρχους τους Κων/νο Κόκκα, και Γιάννη Στυλιανάκη, εκτός της εκπαίδευσης των χειριστών σε πολεμική ετοιμότητα, δημιούργησαν και το 1ο Ακροβατικό Σμήνος Α/φών, για επιδείξεις σε Αρχηγούς ξένων κρατών και Εορτές Αεροπορίας, στη χώρα μας και το εξωτερικό.
5. Στα α/φη αυτά, είχα την τύχη, να είμαι υπόλογος α/φων, που πετούσαν συνεχώς αυτοί (δηλαδή Μοίραρχοι και Αρχηγοί του 1ου Αcroteam) με τα α/φη F-84G που έφεραν και τα χαρακτηριστικά βαθμού και σήμα Μοίρας (με τη σύμφωνη γνώμη βεβαίως του Αρχιμηχανκού και Επιθεωρητού της Μοίρας, Θεόδωρου Σμυρνιωτόπουλου και Κων/νου Φακλή). Αυτό ήταν η μεγαλύτερη τιμή για μένα και παρέμεινα στα ίδια καθήκοντα ως τη μετάθεσή μου.
6. Αποστολή του ΟΗΕ στο Βελγικό - Κονγκό (Νυν ΖΑΪΡ).
α. Την αποστολή αυτή απετέλεσαν οκτώ (8) χειρισταί (πιλότοι) και δέκα πέντε (15) τεχνικοί διαφόρων ειδικοτήτων, με αρχηγό τον Κον Κων/νο Μαγκλίνη (και για τους τεχνικούς μόνο, τον Κον Γεώργιο Γιαννούλη).
β. Η παραμονή μας στη χώρα αυτή της Αφρικανικής Ηπείρου, ήταν εννέα μήνες περίπου και η κατάσταση γενικώς ήταν δύσκολη και ανυπόφορη (αφέντες – δούλοι), και με υψηλές θερμοκρασίες, μεγάλη υγρασία και βροχές.
γ. Η ανεξαρτησία της χώρας, που αποκτήθηκε μετά από φυλετικές διαφορές και εμφυλίους πολέμους, την υποχρέωσαν να χωριστεί σε τρία κρατίδια, ήτοι: Λεόπολντβιλ-Ελίζαμπετβιλ-Στάνλεβιλ και Αρχηγοί: Μομπούτου-Τσόμπε–Λουμούμπα ανά περιοχή). Καθώς και σε δύο αλληλοσπαρασόμενες φυλές τους Χούτου και τους Τούτσι, που πολεμούν και σκοτώνονται έως τα σήμερα μεταξύ τους (γνωστοί και ως υψηλοί και κοντοί). Το έργο που επετέλεσε η Αποστολή αυτή, ήταν Μέγιστο.
δ. Η τελετή επίδοσης πλακετών και μεταλλίων έγινε στο αεροδρόμιο του Λεόπολντβιλ (Mather Base) των Αεροπορικών δυνάμεων του ΟΗΕ, παρουσία και άλλων Αεροπορικών Δυνάμεων (Χωρών), από τον Έλληνα εκπρόσωπό του, κον Γεράσιμο Αρσένη.

ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ 360 ΜΟΙΡΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΑΕΡΟΣ
7. Θεωρώ ιδιαίτερα σοβαρό, να αναφερθώ στη συγκρότηση της 360 Μοίρας Εκπαιδεύσεως, με α/φη T-37C στην 112 ΠΜ (Ελευσίνα) - Ασπρόπυργος. Η διοικητική μέριμνα της 112 ΠΜ ήταν πλήρης και άριστη και συνετέλεσε τα μέγιστα στην επίτευξη του σκοπού της.
Ορίστηκα από τη Σχολή Ικάρων (ΣΙ) ως συντονιστής των ομάδων τεχνικών του εργοστασίου κατασκευής (ΗΠΑ) και της ελληνικής ομάδος τεχνικών του 202 KEA με προϊστάμενό τους, τον Σπύρο Κόκκα (της ΣΜΑ). Η άριστη συνεργασία μας, απέδωσε πλήρη και θετικά αποτελέσματα. Όλα τα α/φη της Μοίρας, συναρμολογήθηκαν (ένα-ένα), δοκιμάστηκαν στο έδαφος και παραδόθηκαν μετά και την δοκιμή Αέρος από χειριστάς στην 360 Μοίρα. Για να αρχίσει, στη συνέχεια, η εκπαίδευση στο Κ.Ε.Μ. των α/φών αυτών, Ελλήνων - Κυπρίων και αλλοδαπών από Λιβύη (Καντάφι) κι άλλες χώρες. Η ομάδα Ελλήνων τεχνικών επέστρεψε στο 202 KEA ενώ εγώ παρέμεινα στη Μοίρα. Η ανωτέρω εργασία έγινε για πρώτη φορά στη χώρα μας.
8. Το ΚΕΜ της 360 Μοίρας Αερ/φών T-37C, συνεστήθη με Διαταγή της ΣΙ και έγκριση της 31 ΔΑΕ, στην 112 ΠΜ-(ΑΒΕ) από την πλευρά (πλησίον Ασπροπύργου).
Οι Ευθύμιος Κόλλιας Μοίραρχος και Γιάννης Μαρινάκης - Επιχειρήσεων, ήσαν προϊστάμενοι μας, καθ’ όλη τη διετή διάρκεια παραμονής της στην Ελευσίνα.
Η Διοικητική μέριμνα που μας παρείχε η 112 Π.Μ., όπως προείπα, υπήρξε πλήρης και καθοριστική για την επιτυχία του σκοπού της ως άνω Μοίρας.
Η 360 Μοίρα (δικινητήριων α/φων jet) με καθίσματα εκπαιδευτού - μαθητού (δίπλα ο ένας στον άλλον), όπως Αεροταξί θα το μεταφράζαμε. Είχαν ένα μεγάλο μειονέκτημα, που ήταν ο πολύ μεγάλος θόρυβος (Decibel) που δημιουργείτο, κατά την εκκίνηση, τροχοδρόμηση και στάθμευση έως το σβήσιμό τους.
Γι’ αυτό ήταν απαραίτητα μέτρα ασφαλείας για όλο το ΠΡΣ, να φορά ωτασπίδες και βύσματα στα ώτα απαραιτήτως.
Το τεχνικό προσωπικό και τα καθήκοντα ενός εκάστου ήταν:
α. Μελέτης Παπακωνσταντίνου Αξκός Γραμμής Πτήσεων και εκπαιδευτής στο Κ.Ε.Μ. της Μοίρας που ελειτουργούσε εκεί.
β. Σώτος Παναγόπουλος Αξ/κός Υποστέγους Π.Ε. και βλαβών και εκπαιδευτής στο Κ.Ε.Μ. επίσης.
γ. Προϊστάμενος Συνεργείου κινητήρων και εκπαιδευτής στο Κ.Ε.Μ. επίσης ο Γιώργος Παπάς.
(δ) Κων/νος Ζαρκωτός Αξκός Επιθεώρησης (Π.Ε.) και Υποδιευθυντής στο Κ.Ε.Μ. των α/φών αυτών, υπεύθυνός εκπόνησης προγραμμάτων εκπαίδευσης στα α/φη T-37C της 360 ΜΕΑ του τεχνικού προσωπικού, δηλαδή πριν ξεκινήσει το ιπτάμενο πρσ την εκπαίδευση Αέρος.

(ε) Οι μαθητές της ΣΙ (Έλληνες, Κύπριοι, Αλλοδαποί -Λύβιοι κλπ.), με α/φος C-47 (Dacota), έρχονταν καθημερινά και επέστρεφαν μετά το πέρας των πτήσεων στη σχολή τους -(ΣΙ), (δεν υπήρχε ημερήσιο πρόγραμμα δηλαδή).
(στ) Ο Γεν. Δ/ντής του Κ.Ε.Μ. Γιάννης Μαρινάκης, ήταν και ο υπεύθυνος εκπόνησης του προγράμματος εκπαίδευσης Αέρος του Ιπτάμενου ΠΡΣ (Χειριστών και Μαθητών της ΣΙ).
(ζ) Οι βοηθοί μου τεχνικοί πυρήνες που συνόδευσαν τη μεταστάθμευσή της στη Καλαμάτα, ήταν οι Τάσος Κουτούλης και Αθανάσιος Σπάνδος, επέτυχαν πλήρως στα διπλά καθήκοντά τους, του Επιθεωρητή και Εκπαιδευτή και συνόδευσαν την Μοίρα αυτή κατά τη μεταστάθμευσή της στην Καλαμάτα ως 361ΜΕΑ.

9. Συνοπτικά σας γνωρίζω ότι μου είχαν ανατεθεί:
α) Καθήκοντα Αρχιμηχανικού Μοιρών 342ΜΔ/Β στην 110 ΠΜ σε α/φη F-84G και αργότερα της 348 MTA με α/φη RF-84 & RF-4 Phantom (τελευταίο 8μηνο). Ομοίως καθήκοντα προϊσταμένου ποιοτικού Ελέγχου στη ΜΣΑ (με το σύστημα 66-1) σε α/φη F-84F & RF-84F των τριών πολεμικών Μοιρών, που ο αριθμός τους ήταν (80 α/φη) περ. (εάν συμπεριληφθούν και τα 4 ή 5) εμβολοφόρα α/φη του σμήνους για τις ανάγκες του 28ου ΑΤΑ και των Μονάδων του, ώστε να ευρίσκονται σε πλήρη πολεμική ετοιμότητα (Ασκήσεις, Αξιολογήσεις, Μετασταθμεύσεις κ.λπ.)
β) Καθήκοντα Διοικητού Μοιρών στα Στρατόπεδα 110 ΠΜ και επίσης 123 ΠΤΕ στο Τατόι, για μερικά χρονικά διαστήματα (1 ή 11/2 έτη), λόγω επειγουσών αναγκών της Υπηρεσίας,
γ) Καθήκοντα επιτελούς συντήρησης σε Αρχηγεία: α. 28 ΑΤΑ άπαξ και 30 ΔΑΥ (Φάληρο - Δέλτα) και Ελευσίνα) δύο (2) φορές, καθώς επίσης και της 31 ΔΑΕ (Τατόι),
δ) Μετά την παράδοση καθηκόντων μου, λόγω μετάθεσής μου στον Κων/νο Σαμαρά, γνώστη των α/φών και των επιχειρησιακών σχεδίων της Μοίρας. Η 348 ΜΤΑ (Μοίρα Τακτικής Αναγνώρισης), διοργάνωσε μεγάλη δεξίωση (στη πόλη της Λάρισας), σε κέντρο διασκέδασης (Μουσική, χορός, φαγητό) με όλο το μόνιμο προσωπικό (Ιπτάμενων, τεχνικών μετά συζύγων), όπου τιμητικά μου απονεμήθηκαν: (1) Αναμνηστική πλακέτα της 348 ΜΤΑ από χειριστάς (Γιώργος Κουτρουμάνης, Νίκος Δαλιάνας και Χρήστος Βάγιας), τότε Δ/ται και Επιχειρήσεων της ως άνω Μοίρας και (2) ασημένιο μπολ με χαραγμένη αφιέρωση από τους τεχνικούς της ως άνω Μοίρας. Η αντιφώνησή μου, ήταν ολιγόλογη και πλήρης συναισθημάτων συγκίνησης και χαράς. Τους ευχήθηκα υγεία και επιτυχία του έργου τους, στον Αέρα και το Έδαφος. Ήδη έχει βραβευθεί 3-4 φορές από ασφάλεια πτήσεων ΑΤΑ και έχει προσφέρει και τέσσερες (4) Α/ΓΕΑ στην ΠΑ.
ε) Σας κάνω γνωστό επίσης, ότι όλα τα καθήκοντα που μου είχαν ανατεθεί, σε όλες τις Μοίρες-Μονάδες-Διοικήσεις, ήσαν δυο τουλάχιστον φορές ανώτερα απ’ αυτόν που κατείχα εκάστοτε και οι προαγωγές μου, στους βαθμούς έγιναν πάντα κατ’ εκλογή.
10. Αποστρατεύθηκα από την 30η ΔΑΥ, στο τέλος του 1979 (περ.). Διοικητής της ήταν: ο Υποπτέραρχος (I) Παναγιώτης Θωμόπουλος, ο οποίος σε μικρή δεξίωση (μουσική-μπουφέ) με την παρουσία όλων των επιτελών της, αλλά και των άλλων Διοικήσεων και Μονάδων της 30ης επισήμως μας απέδωσε «Αναμνηστική πλακέτα της ΔΑΥ», τόσο σ’ εμένα, όσο και στον Γιώργο Οικονόμου (επιτελή ηλεκτρολογικών συστημάτων της 3ης Σειράς ΣΤΥΑ).

Αθήνα 25/01/2020

Ασμχος ε.α. Κων/νος Ζαρκωτός

* Στα παρακάτω Φύλλα των Νέων του Σ.Α.Σ θα βρείτε δημοσιευμένα λεπτομερές Ιστορικό Αφήγημα - Αναμνήσεις σταδιοδρομίας στην ΠΑ του Κ. Ζαρκωτού. Φ242,σελ.11, 11/12 του 2015 - Φ243, σ.9, 1/2 του 2016 - Φ244, σ.6, 3/4 του 2016 και Φ245, σ.7, 5/6 του 2016.