της Σχολής Ικάρων και τους παλαιούς τεχνικούς, πήραν στα  στιβαρά τους χέρια την όλη προσπάθεια, απορρόφησαν τάχιστα τη νέα πρωτόγνωρη και υπερσύγχρονη -για την εποχή- τεχνολογία των αερ/φών ΤΖΕΤ, αλλά και των άλλων επιγείων συστημάτων (RADAR κ.λ.π.) και με υπεράνθρωπες προσπάθειες, μέσα σ’ ένα περιβάλλον δύσκολο και πολλές φορές δυσμενές -ιδίως για τους Υπξ/κούς- κατόρθωσαν το πρωτοφανές, ακόμα και για τα δεδομένα του ΝΑΤΟ, το να ιδρύονται και να βγαίνουν σε πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα πολεμικές Μοίρες αεριωθούμενων αερ/φών, η μία μετά την άλλη, που σε σύντομο χρονικό διάστημα ξεπέρασαν τις δέκα με λαμπρή συνέχεια.

    Όμως η μεγαλειώδης αυτή επιτυχία σ΄εκείνη την ΗΡΩΙΚΗ ΕΠΟΧΗ “της φωτιάς και του ατσαλιού”, συνωδεύετο -ΔΥΣΤΥΧΩΣ- από μια ακατανόητη και πολύ σκληρή συμπεριφορά, εναντίον κυρίως των Υπξκών, με μια σειρά από απογοητευτικά,  απαράδεκτα και καταπιεστικά μέτρα, όπως μεταξύ άλλων:

Απαγόρευση, εκτός Μονάδος, πολιτικής περιβολής (10ήμερος φυλάκιση).

Απαγόρευση διέλευσης - παραμονής Υπξκών στη κεντρική πλατεία ΛΑΡΙΣΑΣ!!!

• Βάναυσο, εξουθενωτικό και αγνώστου διάρκειας ωράριο εργασίας των τεχνικών Υπξ/κών, κατά το το δοκούν των Διοικούντων.
• Επιμήκυνση του χρόνου πρός προαγωγή σε Ανθ/γό με την προσθήκη ενός ακόμα βαθμού, εκείνου του Ανθ/στού.
• Εξαντλητική συνεχής 4ήμερη υπηρεσία με το θεσμό του Αρχ/νία τετραημερίας (Α-4) - χωρίς, τοτε OFF.
• Περιορισμός στη δυνατότητα εξόδου. (Ένα όχημα GMC ή REO και επιβίβαση κατ’ αρχαιότητα. Οι υπόλοιποι… με τα πόδια).
• Συνεχής, αφόρητη, απαράδεκτη και ενοχλητικότατη παρακολούθηση των Τεχνικών Υπ/κών, κατά τη διάρκεια της εργασίας των επί Αφ/ών, από τα γραφεία ασφαλείας των Μονάδων.
• Ποινές για «ψύλλου πήδημα», κατά συρροή και μόνο σε Υπ/κούς.
• Μη ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Θάλαμοι με διπλά - τριπλά κρεβάτια, προβληματική θέρμανση κ.λ.π.
• Για όλα τα στραβά που ωφείλοντο σε παραλείψεις ανωτέρων έφταιγαν οι Υπξ/κοί (ακόμα και για το πατημένο νεοφύτευτο δεντράκι!!! (οι παλαιοί γνωρίζουν) και πολλά άλλα που δεν γράφονται).
• Είναι ακατανόητο, το πώς οι λεγόμενοι ηγήτορες εκείνης της εποχής, (υπήρξαν και φωτεινές εξαιρέσεις), αποδέχονταν τις απαράδεκτες εισηγήσεις, των άσχετων με τα αερ/φη και την ασφάλεια πτήσεων και εδάφους επιτελών τους, και υιοθετούσαν τέτοια εξαντλητικά μέτρα και μεθόδους.
• Δεν γνώριζαν, οι τότε Διοικούντες, ότι το ατύχημα, λόγω ανθρωπίνου σφάλματος, κατά τη συντήρηση και εξυπηρέτηση Αεροσκαφών, καραδοκούσε και ήταν εύκολο να συμβεί, με αίτιο την καταπίεση, κακή διαβίωση και κούραση των Τεχνικών;
• Δεν γνώριζαν ότι ΠΤΗΣΗ, πρωτίστως, σημαίνει ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ, ΧΕΙΡΙΣΤΗΣ, ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ και η ασφαλής πραγματοποίησή της εξαρτάται από την καλή κατάσταση και των τριών;
• Δεν γνώριζαν ότι ακόμα και μια μη σωστή ροπομέτρηση ενός περικοχλίου από καταπονημένο ψυχικά και σωματικά Τεχνικό μπορούσε να προκαλέσει ατύχημα;
• Δεν γνώριζαν τότε ότι το αίσιο τέλος της πτητικής τους απασχόλησης και η βαθμολογική τους εξέλιξη σε ανώτατους Αξ/κούς, οφείλεται - κατά ένα μεγάλο ποσοστό - στην επαγγελματική τους κατάρτιση, τη χειριστική τους δεξιότητα, ικανότητα, πείρα (και τύχη) και κατά ένα επίσης μεγάλο ποσοστό στην άρτια τεχνολογική κατάρτιση και ευσυνείδητη εργασία των τεχνικών;

Γιατί τους έβλεπαν και τους θεωρούσαν ως παιδιά ενός κατώτερου ΘΕΟΥ;

    Κι όμως, στα ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΕΙΝΗΣ της ΗΡΩΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ οι απόφοιτοι ΣΤΥΑ όλων των ειδικοτήτων - ως Υπξ/κοί εκείνο τον καιρό, παντού όπου κι αν εργάζοντο, παρά τις εις βάρος τους δυσμενείς συνθήκες, ΠΙΣΤΟΙ στον όρκο τους, εφορμούμενοι από αεροπορικό πνεύμα  και πειθαρχημένη συμπεριφορά - όπως είχαν διδαχθεί στη Σχολή - με απέραντη αγάπη για τους συναδέλφους τους ιπτάμενους και τα αεροσκάφη, έπρατταν, κατά ιδανικό τρόπο το καθήκον τους απόλυτα προσηλωμένοι στις σοβαρές υποχρεώσεις τους, συντελώντας κατά μεγάλο ποσοστό στην εκπληκτική τότε πρόοδο της Αεροπορίας μας.

    Τα χρόνια πέρασαν, οι καιροί άλλαξαν, τα κακώς κείμενα του παρελθόντος σχεδόν εξαλείφθησαν.  Η Αεροπορία μας συνεχώς εξελισσόμενη και υπό προσεχή παραλαβή νέων υπέρ-υπέρ σύγχρονων αερ/φών 4ης γενιάς, χρειαζόταν προσωπικό υψηλής νοηματικής στάθμης, ικανό να απορροφά με ευχέρεια και ταχύτητα τα νέα τεχνολογικά δεδομένα των υπόψη αερ/φών.

    Τούτο είχε γίνει ήδη αντιληπτό από το 2001, όταν η ΣΤΥΑ εντάχθηκε στην Ανωτέρα στάθμη τεχνολογικής εκπαίδευσης, με θετικότατο αποτέλεσμα, την, μέσω των πανελληνίων εξετάσεων, είσοδο μαθητών με λίαν υψηλό δείκτη νοημοσύνης (I.Q.), με βαθμολογία ανώτερη πολλές φορές και από εισακτέους σε άλλες σχολές ΑΣΕΙ και ΑΣΣΥ, αλλά και σε διάφορες πανεπιστημιακές - πολυτεχνικές Σχολές υψηλής προτίμησης.

Η Σχολή, συνεχώς βελτιούμενη, παρουσίασε αλματώδη πρόοδο σ’ όλους τους τομείς μέχρις ότου οι «Ταγοί» της Π.Α. Πρόσφατα την ΚΑΤΗΡΓΗΣΑΝ!!! Όμως, όλοι εμείς οι 13252 απόφοιτοί της (70 χρόνια λειτουργίας), αναλογιζόμενοι την προσφορά μας, πάντα, σ’ όλα τα μήκη, πλάτη και ύψη της πατρίδας μας, στην ΚΟΡΕΑ, στο ΚΟΝΓΚΟ (ΟΚΕ), αλλά και στην ΚΥΠΡΟ μας, ας μην αφήσουμε τον πανδαμάτορα χρόνο και το πέπλο της Λήθης να σκεπάσουν τις αναμνήσεις μας από την Π.Α. και ας είμαστε δια βίου ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ γιατί πράξαμε εις το έπακρον το καθήκον μας.

Κι ακόμη ας θυμηθούμε τους 33 πεσόντες εν υπηρεσία συναδέλφους μας.
Η μνήμη τους ας είναι ΑΙΩΝΙΑ.