Αφού μας λεηλάτησαν για δέκα χρόνια με τις πολιτικές τους και τα μνημόνιά τους και καρπώθηκαν το μέλλον, τη ζωή, το μόχθο και τις περιουσίες της κοινωνικής πλειοψηφίας, αλλά και των αποστράτων ιδιαίτερα, μας έριξαν στην απελπισία και την εξαθλίωση.
Τώρα, κυνικά, εκμεταλλευόμενοι τη πανδημία και την οικονομική καταστροφή που οι ίδιοι πάλι με τις αντιλαϊκές τους πολιτικές μας οδήγησαν… μας ζητούν και τα ρέστα.
Απαξιώνουν το δημόσιο χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης και εξυμνούν σαν φτηνοί ντίλερ το ρόλο της ιδιωτικής ασφάλισης. Να θυμηθούμε πως τα ίδια έκαναν και με το δημόσιο σύστημα υγείας, η πανδημία όμως αποκάλυψε όλων το ρόλο!
Διαχωρίζουν τους εργαζόμενους από τους συνταξιούχους και κυρίως τη νέα γενιά που στην κυριολεξία την έχουν συνθλίψει ποικιλότροπα και εκμαυλίσει. Άραγε με τη νεολαία μας ηττημένη, χωρίς ιδανικά και αξίες, υπάρχει μέλλον στη χώρα;
Σαν έτοιμοι από καιρό κάνουν δίκη προθέσεων και αποφαίνονται σαν να μην υπάρχει εναλλακτική πολιτική πρόταση διεξόδου. Μέγιστοι υποκριτές: να μερικές κορώνες του κ. υπουργού.
{… “Το ασφαλιστικό, όπως είπε ο υπουργός, συμπλέκεται άμεσα με το δημογραφικό… Οι ηλικιωμένοι αυξάνονται, τα παιδιά μειώνονται και το εργατικό δυναμικό περιορίζεται, με τις συνέπειες να είναι τεράστιες σε οικονομία και ασφαλιστικό … Το υφιστάμενο σύστημα δεν εμπνέει εμπιστοσύνη στις νεότερες γενιές και δημιουργεί κίνητρα για στροφή στην «γκρίζα» οικονομία, καθώς είναι διάχυτο το κλίμα αβεβαιότητας και ανησυχίας στους νέους για το εάν θα καταφέρουν να πάρουν σύνταξη. Αυτές οι προκλήσεις, σε συνδυασμό με τις έντονες δημοσιονομικές πιέσεις που δέχεται εδώ και αρκετές δεκαετίες το συνταξιοδοτικό μας συστήματα και οι οποίες επιτείνονται λόγω της πανδημίας, καθιστούν εκ νέου επίκαιρο και επείγον το ζήτημα της μεταρρύθμισής του, «ώστε αυτό να προσαρμοστεί στις δημογραφικές τάσεις, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την επάρκεια των συντάξεων, τη βιωσιμότητα και τη δημοσιονομική ισορροπία» … Επιπλέον, αναφερόμενος στο ρόλο της ιδιωτικής ασφάλισης, υποστήριξε ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Κατά το παρελθόν υπήρχαν προβλήματα στον κλάδο, που έβλαψαν την εικόνα και την φήμη της αγοράς και υπονόμευσαν την ήδη χαμηλή ασφαλιστική συνείδηση των πολιτών. Το στοίχημα, πλέον, είναι η ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών στις ασφαλιστικές εταιρείες … το 2021 είναι μία χρονιά πρόκληση για την οικονομία γενικά, αλλά και ειδικότερα για την κοινωνική ασφάλιση, ο κ. Σταϊκούρας εξέφρασε την πεποίθηση ότι «η παρούσα συγκυρία αποτελεί την καλύτερη αφορμή για την προώθηση αλλαγών που είναι αναγκαίες ώστε να αναμορφώσουμε και να αναβαθμίσουμε το ασφαλιστικό μας σύστημα, καθιστώντας το εργαλείο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας προς όφελος όλων των Ελλήνων, όλων των γενεών”}.
Πολλά επώδυνα έζησε αυτός ο τόπος τη δεκαετία που πέρασε. Ο λαός του λεηλατήθηκε και απαξιώθηκε οικονομικά και κοινωνικά, ήλπισε, διαψεύστηκε από πολιτικούς που του έταξαν λαγούς με πετραχήλια. Εκμεταλλεύονται τους φόβους και την άγνοια (παρά τον καταιγισμό τόσων πληροφοριών) του κόσμου, χρησιμοποιούν διχαστική ρητορική και καταφέρνουν έτσι με το διαίρει και βασίλευε να επιβάλουν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και τα δικά τους ιδιοτελή.
Διακόσια χρόνια ανεξαρτησίας, αλλά δεν μπορούμε ακόμα να απεξαρτηθούμε από τους αγύρτες και κλέφτες της εξουσίας. Μετά από κάθε κρίση που πάντα πληρώνουν οι αδύναμοι και καταφρονημένοι, η εξουσία επιστρέφει με «νέο ένδυμα» και υποσχέσεις για καλύτερες μέρες. Κι εμείς, έτοιμοι ξανά να τους εναποθέσουμε την τύχη και το μέλλον των οικογενειών μας και της χώρας μας στα μαγικά τους χέρια.
Τόσοι αξιόλογοι άνθρωποι γύρω μας, ευφυείς, μορφωμένοι, γενναίοι, με τόσες γόνιμες δημιουργικές και απελευθερωτικές ιδέες, τόση ενέργεια, τόση δυναμική! Κι όμως παραμένουμε πιόνια μιας σάπιας και επικίνδυνης στρατηγικής. Είναι που η εποχή ζητά πραγματικά νέα στολή κι εμείς προσπαθούμε με τις παλιατζούρες να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε γυμνοί. Η νέα εποχή μας θέλει συμμετέχοντες, ενεργούς πολίτες, παραγωγούς, υπηρετούντες συλλογικά τις δικές μας στρατηγικές και όχι τσιράκια για να γλείφουμε τα αποφάγια μιας δράκας καιροσκόπων και εκμεταλλευτών.
Δύσκολες μέρες έρχονται. Δυστυχώς, είναι μπροστά μας δεν περάσαν. Η Άνοιξη που έρχεται εποχιακά δεν προμηνύει και την κοινωνική μας Άνοιξη.
Ο φόβος, η απάθεια, η βολή, η αφασία και ο αλληλοσπαραγμός δεν είναι υγιή συστατικά προόδου.
Δεν εφησυχάζουμε. Συνεχίζουμε ενωτικά, μαζικά, δυναμικά, αποφασιστικά, μαχητικά τους αγώνες μας ενάντια σε όλους αυτούς που απεργάζονται νέα καταστροφικά μέτρα για τους συνταξιούχους, τους εργαζόμενους, τους νέους ανθρώπους, τα παιδιά μας.
Να φέρουμε τον κόσμο στα δικά μας μέτρα, στις δικές μας ανάγκες και δυνατότητες.
Πριν μας φέρουν εκείνοι τις ψευδεπίγραφες «σύγχρονες και αναγκαίες μεταρρυθμίσεις».
Οι αγώνες μας της περιόδου των μνημονίων είναι πολύτιμη εμπειρία, παρόλο που δεν καταφέραμε να κερδίσουμε όσα θα θέλαμε. Είμαστε ακόμα εδώ και δεν είμαστε λωτοφάγοι!

11/2/21

Ευθ. Γκιτέρσος
24η Σειρά ΣΤΥΑ