Το καθεστώς του Παπαδόπουλου στην Ελλάδα έχει μετεξελιχθεί από την ανατροπή του από τον Ρασπούτιν του, Ιωαννίδη, που για να κρατηθεί στην εξουσία γίνεται εργαλείο των Αμερικάνων. Ο Μακάριος πρέπει να τελειώνει, αποφασίζουν.

 Στις 15 Αυγούστου 1974 ο Ιωαννίδης και οι δικοί του επιχειρούν το αποτυχημένο  εγκληματικό πραξικόπημα ανατροπής του Μακάριου. Το εθνικό φρόνημα των Κυπρίων δοκιμάζεται καίρια. Η γραμμή άμυνας καταρρέει, γιατί ο λαός της έχει διασπαστεί.

 Οι Τούρκοι, με το πρόσχημα της εγγυήτριας δύναμης, βρίσκουν την τέλεια ευκαιρία να εισβάλλουν στο νησί.

Το πρωί της 21-7-1974 ο πρώτος Τούρκος πατάει το έδαφος της Κύπρου μετά από μια απόβαση παρωδία, κοντά στην Κερύνεια. Ο ¨φίλος¨ Τάσκα επιβεβαιώνει τον Ιωαννίδη ότι πρόκειται για άσκηση, παρά το ότι είναι εντελώς διαφορετική η άποψη των οργάνων του στο νησί!

Ωστόσο, στις μονάδες στην Ελλάδα, έχει αρχίσει έντονη κινητικότητα και φρενήρης εργασιακός ρυθμός. Η ώρα των τεχνικών έχει φτάσει. Καλούνται  να αυξήσουν τη διαθεσιμότητα των οπλικών συστημάτων (αεροσκαφών και μέσων υποστήριξης πτήσεων) στο μέγιστο επίπεδο. Ο κορμός των Τεχνικών προέρχεται από τη ΣΤΥΑ, που με την πάντα αναβαθμιζόμενη εκπαίδευση έχουν δοκιμαστεί πολλές φορές με απόλυτη επιτυχία στη συντήρηση των οπλικών συστημάτων της.

Όλοι τους αντιλαμβάνονται ότι είναι πολύ πιθανή η εφαρμογή σχεδίου ¨Ε¨ και κάποιες μετασταθμεύσεις θα ακολουθήσουν σύντομα.

Η 354 ΜΤΜ με τα NORATLAS έχει αναλάβει το κύριο φορτίο των αερομεταφορών  προσωπικού, υλικών και μέσων της ΠΑ, αλλά και των ΕΔ. Αεροσκάφη με σχετική παλαιότητα - η οποία δυστυχώς δεν βελτιώθηκε σημαντικά, αφού είχαμε απορρίψει πρόταση των Γερμανών, που μας τα διέθεταν δωρεάν ως βοήθεια - για εκτέλεση μιας IRAN πριν την παραλαβή τους. Οι εδώ αρμόδιοι επέλεξαν, όμως, ως οικονομικότερη μια επιθεώρηση στο Ισραήλ, που αργότερα βρίσκαμε πολλές βασικές ατέλειες ή παραλήψεις.

Πολλά τα προβλήματα βλαβών και εφοδιαστικής υποστήριξης. Ιδιαίτερα σε μικρο-υλικά (μπουζί, πλατίνες, τακάκια φρένων κ.λ.π). Υπάρχει στενότητα σε Τεχνικό προσωπικό. Καταβάλλει τώρα τεράστιες προσπάθειες με διαδικασίεες κανιβαλισμών να δώσει λύσεις. Πολλαπλασιάζει τους χρόνους. Αποκατάστασης. Είναι αξιοσημείωτο αναφοράς, ωστόσο, η εξαιρετική χημεία που είχε αναπτυχθεί μεταξύ όλων των ειδικοτήτων, κάτι που βοηθά σημαντικά σε καλή και αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ τους.

Η έλλειψη τεχνικού προσωπικού γίνεται εντονότερη σε προσωπικό ειδικότητας Μηχανικού –Μηχανοσυνθέτη, το οποίο στη μεγίστη πλειοψηφία του έχει να επιτελέσει δύο ρόλους. Αυτόν της εκτέλεσης όλων των εργασιών συντήρησης-αποκαατάστασης βλαβών και αυτόν του Ιπταμένου Μηχανικού, που είναι απαραίτητος ως μέλος πληρώματος.  

Ο  ρόλος του Ιπταμένου Μηχανικού είναι ιδιαίτερα σημαντικός και με αυξημένες αρμοδιότητες και ευθύνες. Είναι το περισσότερο επιφορτισμένο μέλος του πληρώματος όπως προκύπτει από τις ενέργειες που ορίζονται από το check list  πτήσης του α/φους.

Ενδεικτικά παρατίθεται, ότι εκ των περιλαμβανομένων στο check list αρμοδιοτήτων του πληρώματος, το 71,3 % αφορά και εκτελείται από τον Ιπτάμενο Μηχανικό, ο οποίος διαβάζει όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες από το check list και εκτελεί εκείνες της αρμοδιότητάς του, σε συνεργασία με τους χειριστές, όπου απαιτείται. Εκκινεί τους  κινητήρες και εκτελεί  όλους τους προβλεπόμενους λειτουργικούς ελέγχους κινητήρων και συστημάτων αεροσκάφους, για απογείωση σε συνεργασία με τους χειριστές, όπως ορίζεται για όλες τις φάσεις. Εξασφαλίζει τα απαιτούμενα στοιχεία κινητήρων σε κάθε φάση πτήσης. Ελέγχει συνεχώς για σωστή λειτουργία συστημάτων σκάφους και κινητήρων. Επιλαμβάνεται και διεκπεραιώνει τις διαδικασίες και όλων των έκτακτων αναγκών (κρατήσεις κινητήρων, πυρκαγιά σε κινητήρα κ.α),  για από κοινού με τους χειριστές εξασφάλιση του τρίπτυχου ¨ευθεία, ταχύτητα, ιπποδύναμη¨. Διαχειρίζεται την διαθεσιμότητα καυσίμων με τους διατιθέμενους επιλογείς δεξαμενών. Σβήνει τους κινητήρες και εξασφαλίζει τη στάθμευση  του α/φους στους διατιθέμενους χώρους. Επιλαμβάνεται για τυχόν αποκατάσταση βλαβών σε προσγειώσεις σε άλλα αεροδρόμια, αν απαιτηθεί.

Κάποιοι Ιπτάμενοι Μηχανικοί καλύπτουν και θέσεις Αρχιμηχανικού, Αξκού Γραμμής πτήσεων, Ποιοτικού ελέγχου.

Ευνόητο ότι τα καθήκοντα  Ιπταμένου Μηχανικού  απαιτούν υψηλό επίπεδο γνώσεων και σκληρής εκπαίδευσης, ανοικτό πνεύμα συνεργασίας και επικοινωνίας και καλά αντανακλαστικά αντίδρασης σε έκτακτες καταστάσεις ανάγκης.

Η 354 ΜΤΜ με αυτά τα δεδομένα καλείται αυτές τις ημέρες να ανταποκριθεί στην κάλυψη όλων των απαιτήσεων των μετασταθμεύσεων και μεταφοράς προσωπικού των ΕΔ. Ιδιαίτερα θετικό στοιχείο για τέτοιες καταστάσεις είναι η σκληρή εκπαίδευση σε συνθήκες ανορθόδοξου πολέμου, που περιλαμβάνουν τα προγράμματα εκπαίδευσης όλου του πληρώματος.

Η αποτελεσματικότητα της 354 ΜΤΜ, αποτέλεσε μια συγκινητική απόδειξη με την καθολική συμμετοχή, συνεργασία και υψηλό πατριωτικό φρόνημα, ιδιαίτερα την περίοδο 19-7-1974 έως 23-7-1974. Τότε, ΟΛΟ το προσωπικό της Μοίρας ξεπέρασε και τον εαυτό του. Έδωσε την ψυχή του για να αποκατασταθούν όλες οι βλάβες και οι επιθεωρήσεις.

Το μείζον είναι ότι συνετέλεσε ουσιαστικά και με πηγαία γενναιότητα στην εκτέλεση της αποστολής στην Κύπρο, που άφησε εμβρόντητο τον κόσμο και δίκαια μεγάλα δίκτυα την αποκάλεσαν ¨Αποστολή Αυτοκτονίας¨.

Είκοσι NORATLAS που ήταν διασπαρμένα σε όλη τη χώρα δόθηκε εντολή την 18:00 της 21-7-1967 να συγκεντρωθούν άμεσα στη Σούδα. Πέταξαν όλα τα αεροσκάφη. Ακόμη και ένα από τα κατηγορίας ¨Ζ ¨ (ειδικά περιγράφεται στη συνέχεια).

Δέκα πέντε πρόλαβαν να επανεξυπηρετηθούν με καύσιμο, να φορτωθούν με καταδρομείς, οπλισμό ή πυρομαχικά και να απογειωθούν μέχρι την 24:00 ώρα, που θεωρείτο επιχειρησιακά ασφαλής η επιχείρηση. Τα υπόλοιπα πέντε δεν τους επιτράπηκε να απογειωθούν. Σε κάποια από αυτά ανατέθηκαν άλλα δρομολόγια εσωτερικού και άλλα επέστρεψαν στην 112 ΠΜ.

Δυστυχώς, αν και μετά από πτήση ανορθόδοξου πολέμου έφτασαν ασφαλώς για προσγείωση στο Α/δ της Λευκωσίας, οι εγκληματικές παραλήψεις οργάνων του άθλιου δικτάτορα Ιωαννίδη έγινε αιτία να καταρριφθεί από ΄Έλληνες της Κύπρου το ΝΙΚΗ 4, με συνέπεια το θάνατο του πληρώματος και των καταδρομέων εκτός ενός σοβαρά τραυματισθέντα.  Κυβερνήτης ο Β. Παναγόπουλος,  συγκυβερνήτης ο Σ. Συμεωνίδης, Ναυτίλος ο Ηλ. Άνθιμος και Ιπτάμενος Μηχανικός ο Γιώργος Δάβαρης, που έτσι προστέθηκε στον μεγάλο πίνακα των πεσόντων στο καθήκον αποφοίτων ΣΤΥΑ.

Έντονες αναμνήσεις εκείνων των ημερών και ωρών που δεν ξεχνιούνται. Όταν μάλιστα βιώνεις ο ίδιος. Απροσδόκητες μεταβολές στο σχεδιασμό και στην τελική εκτέλεσή του προγράμματος πτήσεων, ιδιαίτερα το κρίσιμο διήμερο 21-7-1974 έως 22-7-1974 και μπορείς να αφηγηθείς ζωντανά γεγονότα, για να βιώσουν και οι αναγνώστες την ατμόσφαιρα εκείνων των κρίσιμων στιγμών.

Το πρωί της 21-7-1974 ως προϊστάμενος Π/Ε κινητήρων, συνεργαζόμαστε με τον προϊστάμενο σκαφών να ολοκληρώσουμε την Π/Ε ενός α/φους. Με γρήγορες ειδικές διαδικασίες ολοκληρώνεται η  επιθεώρηση και το α/φος δίνεται για δοκιμή αέρος, ώστε μετά από επιτυχή δοκιμή να προστεθεί στα ετοιμοπόλεμα α/φη. Σε δεύτερο α/φος διακόπτουμε την κανονική Π/Ε και έχουμε αρχίσει να επανασυναρμολογούμε τα τμήματά του.

Νωρίς το μεσημέρι καταφθάνει ο Αξ/κος Γραμμής (Αθ. Παπαναστασίου-Black) , ο οποίος μου ζητά να κατέβουμε στην πίστα γιατί έρχεται το υπ. αριθμ. 143 α/φος, με Ιπτ. Μηχανικό το Γ. Δάβαρη, που παρουσιάζει τάσεις πτέρωσης αριστερής έλικας. Σε λίγο προσγειώνεται και έρχεται στο ΒΟΧ. Ο Γιώργος με ενημερώνει σχετικά.

Επιλαμβάνομαι άμεσα με ομάδα σμηνιτών και αποκαθιστούμε τη βλάβη σε δύο περίπου ώρες. Ενημερώνω άμεσα τον Αξκο Γραμμής, ο οποίος με ενημερώνει να το ετοιμάσω για να πετάξω με αυτό. Πηγαίνω αμέσως στο υπόστεγο Π/Ε, φορώ τη φόρμα πτήσεων, παραλαμβάνω την τσάντα βοηθημάτων πτήσης (check list, σημειώσεις, ακουστικά) και επιστρέφω στο α/φος, όπου εκτελώ επισταμένη επιθεώρηση, γιατί τα νέα περί απόβασης των Τούρκων στην Κερήνεια δίνουν πολλά μηνύματα για τις επόμενες ώρες.

Περί την 16:00 ώρα καταφθάνουν αυτοκίνητα του Σ.Ξ. και αποβιβάζονται καταδρομείς. Το μήνυμα ελήφθη για το σκοπό της πτήσης που θα ακολουθήσει.

Ενώ περίμενα να επιβιβαστούν οι καταδρομείς, έρχεται ο Ιπτ. Μηχανικός Ιωαν. Κομιανός, ο οποίος με ενημερώνει ότι κατόπιν εντολής του μοιράρχου και για να μην διασπαστεί το πλήρωμα με το οποίο πετούσε μέχρι πριν λίγο, αποφασίστηκε να πετάξει αυτός με το 143.

Δεδομένου του εξονυχιστικού ελέγχου που είχα κάνει, λόγω του σχεδόν γνωστού προορισμού της πτήσης, εξέφρασα στο μοίραρχο την αντίρρησή μου. Όμως εκείνος επέμεινε να μην χαλάσω τη χημεία του πληρώματος αυτές τις ώρες, οπότε ζήτησα από τον Αξκο Γραμμής να μου διαθέσει όχημα να επιστρέψω στο υπόστεγο για ολοκλήρωση της Π/Ε του α/φους.

Ενώ είχα αρχίσει να εργάζομαι, καταφθάνει αυτοκίνητο και μου μεταφέρει εντολή του Αξκου Γραμμής να πάω αμέσως στη Μοίρα. Εκεί συναντώ το Αξκο  Γραμμής ο οποίος είναι έτοιμος για πτήση. Μου δίνει εντολή να πάω στο αφος 189 γιατί περιμένει το πλήρωμα να βάλλω μπροστά τους κινητήρες. Του έδειξα ότι ήμουν με τη φόρμα εργασίας και δεν είχα εξοπλισμό πτήσεως. Μου λέει πήγαινε και  θα βρω άλλον να σε αντικαταστήσω. Μετά, όμως, θα πας να αξιοποιήσεις το α/φος 131, στα ¨Ζ¨ κατηγορίας!! και να πετάξεις με αυτό με πλήρωμα επίστρατων που περιμένει στο ΕΠΧ!! Βλέποντάς με ο κυβερνήτης του 189 με ρωτά, πώς είναι δυνατόν να πετάξεις χωρίς check list και ακουστικά; Του εξήγησα σχετικά. Ενώ είχα εκκινήσει τους κινητήρες και έκανα τους πρώτους ελέγχους ήρθε ο Ιπτάμενος Μηχανικός Π. Ζελενίτας και κατέβηκα.

Δεν είχα απομακρυνθεί 50 μέτρα και από τον ΠΕΠ ρίχνονται φωτοβολίδες, σήμα έναρξης τροχοδρόμησης των πέντε αεροσκαφών, με καταδρομείς, που ανέμεναν οδηγίες για τροχοδρόμηση και Α/Γ!

Αμέσως συγκρότησα ομάδα σμηνιτών και ενημέρωσα τους προϊστάμενους ειδικοτήτων για τις δικές τους ενέργειες. Με την πρώτη ματιά άρχισε ο μεγάλος προβληματισμός αν αυτό το α/φος θα μπορούσε να επαναφερθεί σε πτήσιμη κατάσταση. Τα αποπαγωτικά ελαστικά στα χείλη προσβολής πτερύγων σχισμένα και κρέμονται. Στους κινητήρες έχουν κτιστεί συνοικίες από σπουργίτια. Τα λάστιχα των τροχών και τα βάκτρα σκελών είναι καθισμένα. Αυτά ήταν οι χοντρές παρατηρήσεις. Οι μικρότερες, πολλές και χρονοβόρες.  

Μεταφέρθηκε ο απαραίτητος εξοπλισμός και όλοι πέσαμε με τα μούτρα σε συντονισμένη δουλειά. Μετά από εξαντλητική προσπάθεια τεσσάρων περίπου ωρών φτάσαμε στη δοκιμή. Δύσκολη στιγμή. Παίρνοντας αυστηρά μέτρα ασφαλείας εκκινώ τους κινητήρες. Σχετικές δυσκολίες. Ευτυχώς, που η συνέχεια των δοκιμών των συστημάτων, ήταν σχετικά ικανοποιητική. Αμέσως υπογράφω τη φόρμα 781 και ειδοποιώ το πλήρωμα.

Δεν μπορώ να μην επισημάνω ότι εκείνες τις ώρες, τα μόνιμα στελέχη ειδικοτήτων, πέρα από τους δικούς τους ελέγχους, βοηθούσαν όσο μπορούσαν. Εκείνο που με συγκίνησε ιδιαίτερα ήταν η ακάματη και αδιαμαρτύρητη προσφορά έργου των στρατευσίμων.

Έρχεται το πλήρωμα. Κυβερνήτης ο Ιω. Σταματελόπουλος. Παλιός στα NORATLAS. Τώρα επίστρατος από τα CL-215, αλλά μη διαθέσιμος στα NORATLAS λόγω μακράς απουσίας. Συγκυβερνήτης ο Σπ. Μακρυγιάννης. Επίστρατος και αυτός. Για τον ίδιο λόγο μη διαθέσιμος στον τύπο. Ναυτίλος ο Ν. Πατσιάς, επίστρατος χειριστής της Ο.Α. Ιπτάμενος Μηχανικός και μόνος ετοιμοπόλεμος στον τύπο ο υποφαινόμενος και αφηγητής των γεγονότων.

Κάθιδροι, όσοι είχαν βοηθήσει, φεύγοντας μας αποχαιρετούσαν. Και σήμερα, για άλλη μια φορά, σας ευχαριστώ όλους σας. Δεν ξεχνώ, Μηνά Δασκαλάκη (έφεδρος στρατεύσιμος σμηνίας που θυμάμαι) αυτά που κάνατε εκείνη την ημέρα. Δυστυχώς κάποιοι αρμόδιοι δεν εκτίμησαν ποτέ το τι κάνατε τότε για την αξιοποίηση και συμμετοχή ενός εγκαταλειμμένου α/φους σε μια τόσο κρίσιμη αποστολή. Κρίμα!! Ούτε ένα μπράβο σε αυτά τα παιδιά. Ούτε ένα ευχαριστώ. Αυτή είναι η Ελλάδα;

Παρά το ότι ο κυβερνήτης δεν ήταν διαθέσιμος, αποδέχτηκε την απόφασή μου ότι το α/φος, κατά την άποψή μου, είναι αξιόπλοο. Έχουμε πετάξει πολλές ώρες και με ξέρει πολύ καλά. Παρόλα αυτά δεν έφερε καμία ένσταση. Ήξερε ότι έπρεπε να πετάξει! Πιστός στο καθήκον. Πώς να μην νοιώθεις περήφανος, όταν όλο το πλήρωμα ξεκινήσαμε για μια τόσο κρίσιμη αποστολή χωρίς κάποιο πρόσχημα; Τροχοδρομούμε. Στο άκρο του διαδρόμου κάνουμε τον τελευταίο λειτουργικό έλεγχο κινητήρων και συστημάτων του α/φους. Επικοινωνίες δεν υπάρχουν! Απογείωση περί την 22:00 ώρα. Μετά την Α/Γ ο κυβερνήτης ζητά πορεία από τον ναυτίλο κ. Πατσιά. Η απάντηση,κεραυνός. Δεν γνωρίζω ναυτιλία για χαμηλά ύψη, ούτε και τα καθήκοντα του ναυτίλου NORATLAS.  Σε ερώτηση του κυβερνήτη, γιατί τότε ήρθες για ναυτίλος απαντά : Να ρωτήσετε εκείνους που με έστειλαν! Τελικά με πτήση δι’ οργάνων φτάσαμε στη Σούδα περί την 23:10.

Σταθμεύουμε στην περιοχή της Αμερικάνικης βάσης. Γίνεται κυριολεκτικά χαμός. Άλλα αεροσκάφη απογειώνονται. Άλλα τροχοδρομούν για Α/Γ. Στο τελευταίο που απογειώνεται, ο ΠΕΠ το απαγορεύει. Ο κυβερνήτης απαντά: Δεν ήρθα εδώ για βόλτα… Άλλα εξυπηρετούνται ή φορτώνονται. Αεικίνητος ο Ν. Φρατζεσκάκης, πρώτης σειράς ΣΤΥΑ, μεριμνά να έρθει οκτανιοφόρο να γεμίσω τις δεξαμενές του α/φους μου. Ένας Υπαξιωματικός ΣΤΥΑ οδηγεί το όχημα και κομπλάρουμε το α/φος. Κάνω τελευταίο έλεγχο. Ένα αυτοκίνητο του Σ.Ξ, έχει φτάσει και αρχίζουν να φορτώνουν πυρομαχικά. Ο κυβερνήτης συναντά τον υπεύθυνο συντονιστή της επιχείρησης Ταξχο Σταμπούζο και παραλαμβάνει χάρτες και οδηγίες για την αποστολή. Έρχεται το πλήρωμα. Βάζω αμέσως μπροστά τους κινητήρες. Αναμένουμε οδηγίες για γραμμή και Α/Γ. Μετά από 15 περίπου λεπτά καταφθάνει πάλι ο κ. Σταμπούζος και μας δίνει εντολή να σβήσουμε τους κινητήρες. Δεν θα απογειωθείτε, μας λέει. Η αποστολή σας ματαιώνεται για επιχειρησιακούς λόγους (κίνδυνος εντοπισμού και προσβολής μας από Τούρκικα α/φη ξημερώνοντας στην Κύπρο).

Ακολουθεί εκφόρτωση των πυρομαχικών και δίνεται εντολή για δρομολόγιο σε Καστέλι και Ηράκλειο από όπου παραλαμβάνουμε υλικά και εξοπλισμό για 114 ΠΜ. Στα μισά του δρομολογίου ακούγεται μεταλλικός θόρυβος στον αριστερό κινητήρα. Διαπιστώνεται ότι προέρχεται από μικρή  θυρίδα προσιτότητας επιθεώρησης του κινητήρα. Κρίνεται σκόπιμη η προσγείωση στην 112 ΠΜ. Μεταφορτώνονται τα υλικά σε άλλο α/φος, που δεν είχε και αυτό απογειωθεί για την αποστολή, αλλά είχε επιστρέψει στη βάση. Με άλλο πλήρωμα και κυβερνήτη το Δ. Σωτήρχο  απογειωνόμαστε για τα σκέλη 114 ΠΜ, 117 ΠΜ.

Εκεί έχουν ετοιμαστεί για μεταστάθμευση των νέων α/φων  F – 4E (PHANTOM)  στο Ηράκλειο. Έχουμε ανοίξει τις πίσω πόρτες  και έχει αρχίσει η φόρτωση ογκωδών μέσων. Ξαφνικά αρχίζει να ηχεί η σειρήνα  για ¨Αεροπορική Προσβολή¨. Δίνεται εντολή για άμεση Α/Γ. Με κάποια από τα φορτία που δεν έχει τελειώσει η πρόσδεση, εγκλωβίζονται στο α/φος κάποιοι  βαθμοφόροι και σμηνίτες που βοηθούσαν προς τούτο. Τώρα κρατούν τα φορτία για Α/Γ. Βάζω μπροστά. Τροχοδρομούμε γρήγορα και απογειωνόμαστε. Αποφεύγουμε ΝΑ πορεία για Ηράκλειο και πάμε μέσω Κορίνθου, Αίγινας. Τελικά, μάθαμε ότι επρόκειτο για λάθος,! Μετά την εκφόρτωση των υλικών και μέσων από 117 ΠΜ, άλλο φορτίο πρέπει να πάει στην 114 ΠΜ. Από εκεί επιστρέψαμε στην 112 ΠΜ. Εκεί μάθαμε το δυσάρεστο νέο για την κατάρριψη του ΝΙΚΗ 4 με νεκρούς το πλήρωμα και τους καταδρομείς, εκτός από έναν που ήταν βαριά τραυματισμένος..

Διερχόμενος από το γραφείο του Αρχιμηχανικού ακούω να χτυπάει το τηλέφωνο. Το σηκώνω. Στην άλλη άκρη μια κυρία ζητά τον κ. Δάβαρη. Το νεκρό, δηλαδή, που είχαμε μάθει πριν λίγο για το τραγικό νέο. Τι να πω; ¨Κυρία, μου μόλις προσγειώθηκα και δεν βλέπω κανέναν εδώ. Τα αεροπλάνα θα αρχίσουν σε λίγο να επιστρέφουν!! Μόλις τον ιδώ θα τον ενημερώσω για το τηλέφωνό σας¨. Τι να πει κανείς σε τέτοιες τραγικές περιπτώσεις; Πόνος και η θλίψη για τον αγαπημένο Γιώργο που την προηγούμενη τον είδα για τελευταία φορά στην ενημέρωση που μου έκανε για τις πτερώσεις του 143. Θλίψη μεγάλη και για το υπόλοιπο πλήρωμα και τους καταδρομείς.

Τελικά από τις προαναφερθείσες ¨καραμπόλες¨ στις οποίες είχα αρχικά εμπλακεί, η περίπτωση, όπου υπήρξε και η  κόντρα με τον συνάδελφο, για να πέταξε με το 143, αξίζει αναφοράς της εξέλιξης. Το α/φος, τελικά,  εβλήθη από σκοπευτές κατά την προσγείωση στη Λευκωσία και η επιστροφή του ήταν αδύνατη λόγω σημαντικών ζημιών. Ούτε άλλο α/φος απέμενε για Α/Γ να φύγουν. Το 143 ήταν το τελευταίο που είχε προσγειωθεί.

Στη συνέχεια ο Ιπτάμενος Μηχανικός Ιω. Κομιανός, διατάχθηκε να κάψει τα δύο από τα τρία αεροσκάφη που είχαν αχρηστευθεί για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων, αλλά και εμπόδιζαν τυχόν προσγειώσεις βοήθειας .

  Στη συνέχεια τους φυγάδευαν, ενίοτε και παραλλαγμένους, για να κατορθώσουν μετά από 15 ημέρες να επιστρέψουν στη Ελλάδα. Μου εξιστόρησε, ιδιαίτερα τα συναισθήματά του, όταν έκαιγε τα αεροπλάνα που πολλές φορές είχε πετάξει. ¨Τι ήθελα και επέμενα να πετάξω εγώ με το 143¨, μου έλεγε πάλι και πάλι, χαριτολογώντας πλέον.

Εκείνες τις ώρες έβλεπες όλους να κινούνται παντού σαν ντοπαρισμένοι. Με υψηλό φρόνημα, αυταπάρνηση, αποφασιστικότητα και πολύ θυμωμένοι, γιατί είχαμε δώσει την ευκαιρία στους Τούρκους να υλοποιήσουν πολυετή στόχο τους.

Ήταν μια μέρα που οι τεχνικοί δεν μπορούσαν να αδρανήσουν. Η διαθεσιμότητα και η ετοιμότητα όλων των οπλικών συστημάτων ήταν δική τους υπόθεση. Δεν διέκρινες Αξιωματικούς, Υπαξιωματικούς, Σμηνίτες. .Όλοι ένα πράγμα. Το καθήκον οδηγός, εμπνευστής. Πράγματι, ένοιωθα περήφανος βλέποντας αυτόν τον μοναδικό σε ένταση και αποτελεσματικότητα αγώνα των τεχνικών, η συντριπτική πλειοψηφία τους απόφοιτοι της ΣΤΥΑ. Επαλήθευαν τόσες ηγεσίες, που διαχρονικά είχαν με κάθε τρόπο εκφράσει με ειλικρίνεια, θαυμασμό και περηφάνια τις ευχαριστίες, το θαυμασμό τους, το ευχαριστώ τους στους  ανθρώπους αυτούς. Αυτό κ. ΥΕΘΑ και κ. Α/ΓΕΑ το ξεχάσατε το 2016 και στυγνά υπηρετήσατε σκοπιμότητες, πολιτικές και ρατσιστικές, διαγράφοντας την ιστορία της ΣΤΥΑ, την προσφορά των αποφοίτων της, τις θυσίες και ζωών συναδέλφων τους, παραχαράσσοντας και την ιστορία της ΠΑ με τον επαίσχυντο νόμο, που σας στιγμάτισε και θα σας ακολουθεί για πάντα ως βρικόλακας; Είμαι πολύ περίεργος αν οι διάδοχοί σας αδιαφορήσουν, τελικά, στην αποκατάσταση της προκλητικής ενέργειάς των και της αποκατάστασης της ντροπής της ΠΑ! Οι ηγέτες στα δύσκολα αναδεικνύονται!!

Ολοκληρώνοντας αυτό το αφιέρωμα με ένα τεράστιο και γεμάτο συγκίνηση και περηφάνια ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους τους τεχνικούς μας εκείνες τις ημέρες, για την τεράστια προσφορά της πατρίδα στους προδομένους από τους χουντικούς και τους Αμερικάνους, Κυπρίους αδελφούς. Σώθηκε το Αεροδρόμιο. Μπορούσαμε πολύ περισσότερα και θα είχαμε δώσει ένα καλό μάθημα στους Τούρκους. Φάνηκαν ανίκανοι οι σφετεριστές της ελευθερίας.  Κλίνω με ευλάβεια στο γόνυ στο  θυσιαστήριο του πληρώματος ΝΙΚΗ 4. Ιδιαίτερα στον τιμητή της ΣΤΥΑ Γ. Δάβαρη, στο υπόλοιπο πλήρωμα, αλλά και σε όλους τους πεσόντες καταδρομείς που συμμετείχαν στην αποστολή ¨Αυτοκτονίας¨. Ευχαριστώ και το θεό που επέζησα και σήμερα μπορώ να κάνω αυτή την επετειακή αφήγηση. Να μην ξεχνάμε εκείνες τις ημέρες. Ευχαριστώ και τον κυβερνήτη Ιω. Σταματελόπουλο για την γενναιότητα του και την επαγγελματική ικανότητά του που επέδειξε εκείνες τις ώρες.

Παναγιώτης Καράμπελας
Σμηναγός ε.α.
Απόφοιτος ΣΤΥΑ, 9^η Σειρά