Με αφορμή την Ορκωμοσία της πρώτης 1ης Σειράς ΣΜΥΑ (Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας)
Γράφει ο Μάρκος Κωνσταντίνου της 22ας Σειράς
Με αφορμή την Ορκωμοσία της πρώτης 1ης Σειράς ΣΜΥΑ (Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας) ...κάποιες σκέψεις που δεν θέλω να αποφύγω στο ημερολόγιο μου.
“Η δειλία ρωτάει: “είναι ασφαλές?”
Η σκοπιμότητα ρωτάει: “είναι προσοδοφόρο?”
Η ματαιότητα ρωτάει: ”είναι δημοφιλές?”
Και η συνείδηση ρωτάει: “είναι σωστό?””
(MLKJr)
Και να αγαπημένοι νέοι συνάδελφοι που επιλέξατε και αποφοιτήσατε σε κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα ασφαλές, ιδιαίτερα προσοδοφόρο ή και τόσο δημοφιλές αλλά ωστόσο είναι σωστό με κριτήριο την συνειδητοποιημένη επιλογή σας.
.....Και γιατί δεν είναι ιδιαίτερα ασφαλές? Μα από τη φύση του το στράτευμα προσομοιώνει συνθήκες πολέμου -καθημερινά- για να είναι έτοιμο να δράσει σε πραγματικές συνθήκες πολέμου! Και πως γίνεται αυτό? Με οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε χωρίς να χωράει η έκφραση ... “ολίγο από” γιατί δεν υπάρχει “ολίγον από πτήση ή κατάδυση ή κατάληψη ή βολή ή, ή ... δηλαδή (ή όλα ή τίποτα) ή αλλιώς, τα δίνεις όλα! Έτσι μπορείς να αναπτύξεις όλες εκείνες τις γνώσεις και δεξιότητες που θα σε κάνουν αξιόμαχο σε ό,τι έχεις επιλέξει προσπαθώντας με την καλή εκπαίδευση, ετοιμότητα και τύχη να μην ανήκεις στο μικρό έστω αλλά θλιβερό ποσοστό απωλειών!
....Και γιατί δεν είναι ιδιαίτερα προσοδοφόρο? Γιατί απλά η φύση και χαρακτηριστικό του στρατού είναι η λιτότητα και λιτότητα σε όλα! Σε λόγια, σε καλοπέραση, και φυσικά και σε αποδοχές! Κανένας δεν πλούτισε από τις αποδοχές στρατεύματος!
...Και γιατί δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλές? Μα αρχικά για τους παραπάνω λόγους! Μετά πρόκειται από τη φύση του για ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Η διαταγή και η πειθαρχία θεμελιώδης αρχή για τη λειτουργία του στρατεύματος που δεν αφήνει περιθώρια για “δημοκρατικές” εξηγήσεις. Το concept είναι απλό -αν και όχι εύκολο- αρχικά υπακούς και ανάλογα συνθηκών μπορείς μετά να παραπονεθείς! Και γενικά το στρατιωτικό υπαλληλίκι λόγω του δημοσίου χαρακτήρα του, της μονίμου ιδιότητας αλλά και “αυτοκρατορικού" τύπου επικοινωνίας (αν και δεν μου είπε ποτέ κάποιος ..."σε διατάζω"!) μοιάζει άχαρο και αναξιοκρατικό με ότι αυτό επηρεάζει και συμπαρασύρει. Και ένας ακόμη λόγος που οι αποφοιτήσαντες υπαξιωματικοί ξεκινούν καριέρα κυριολεκτικά από το βαθμολογικό “μηδέν” ή ένα (1) αν θέλετε!
Τότε? Γιατί κάποιος επιλέγει αυτή τη καριέρα συνειδητά και τι προσδοκά?
Ας τα πάρουμε τώρα πάλι απ’ την αρχή, αλλά με εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις στο κεφάλι μας, που όμως καταλήγει στο ...”η ποιότητα της σκέψης μας να γίνει η πολύ καλή ποιότητα της ζωής μας”!
Ασφάλεια? Σε ότι αφορά την εξασφάλιση του μεροκάματου ...διάνα! Ναι, δεν σε απασχολεί η ...απασχόληση και ανεργία και οι νέες “αναδομήσεις” της ...εταιρίας και ο κορωνοιός! Σχετικά με την ασφάλεια στην υγεία μας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων υπάρχει συνήθως ρίσκο σε όσους εμπλέκονται σε επιχειρήσεις όλων των ειδών. Αλλά από εκεί (συνήθως) προκύπτει και το ασυναγώνιστο -σμίλευσης του επαγγελματισμού και χαρακτήρος σε συνθήκες ιδιαίτερης πίεσης- σε όσους ασχοληθούν σοβαρά βεβαίως. Για να προκαλέσω ...ποιον να συγκρίνω από την πολιτική αεροπορία Ιπτάμενο Μηχανικό με τη μικρότητα μου, όταν η μεταφορά απλά επιβατών ήταν η εξαίρεση στην πολεμική μοίρα μεταφορών! Όλες οι άλλες πτήσεις είχαν ότι βάλει το νου! Ρίψεις, Αεροπυρόσβεση, VIP, Υπερατλαντικά στο μέγιστο βάρος και σε συνθήκες άγνωστου crew rest, ολονύκτιες αεροναυαγωσωστικές αποστολές, από-προσγειώσεις μεγίστης απόδοσης σε ασκήσεις και δοκιμαστικές πτήσεις για να ονομάσω μερικά και μάλιστα όλα αυτά με ...άκουσον - άκουσον ...με παράλληλα καθήκοντα μηχανικού συντήρησης ...βλέπε: τελείωνες τη πτήση και άλλαζες φόρμα ανεβαίνοντας τη σκάλα για να επισκευάσεις τον κινητήρα! Και κάποιος θα σκεφτεί ...έλα μωρέ αυτό δεν ήταν καθημερινά! Αλήθεια? Ρωτήστε συναδέλφους και φίλους εδώ μέσα να σας βεβαιώσουν για τρία (3) δρομολόγια την ίδια μέρα ο καθένας μας! Με τα AWACS πάλι μέρα παρά μέρα, νύχτα παρά νύχτα, από 9 και 11 ώρες στον αέρα με εναέριο ανεφοδιασμό καυσίμου για χρόνια! Για τη συντήρηση τι να πω? Υπήρξαν ποτέ ωράρια και υπερωριακά? Ή μήπως ένα δοκιμαστήριο κινητήρων ή υπόστεγο αεροσκαφών και δραστηριότητες οπλισμού είχαν την ίδια επικινδυνότητα με απλά αυτή του δημοσίου υπαλλήλου? Καταλήγω, τα ρίσκα πολλά, οι εμπειρίες και μοναδικές και πλουσιότατες και γενικά λαμπρό πεδίο για όσους ενδιαφέρει ο επαγγελματισμός εντός ή εκτός αεροπορίας για όλες τις ειδικότητας.
Προσοδοφόρο? Αν και δεν διαθέτει εκείνα τα χαρακτηριστικά της αρπαχτής ή του γιάπη που θα σου εκτοξεύσει τα έσοδα σε μια συναλλαγή, παρόλα ταύτα η προσεκτική δόμηση του επαγγελματισμού και χαρακτήρα δημιουργεί προϋποθέσεις μετατροπής την όποιας τύχης σε ...επιτυχία! Πότε? Μα όταν έχεις κάτι να πεις που θα αξίζει την προσοχή του εργοδότη ή του συνεργάτη ή που θα σκεφτείς σαν μια προσωπικού - οικογενειακού επιπέδου επιχείρηση - δραστηριότητα. Και πως αυτό θα είναι δυνατόν? Από την αυτοπειθαρχία που ανάπτυξες το υπολογισμένο ρίσκο που επιχείρησες και την καλή ανθρώπινη συνεργασία που έχεις κατακτήσει!
Δημοφιλές? Αυτό που θα κάνει τη διαφορά είναι ότι μπορεί να ακτινοβολεί η προσωπικότητα σου! Πολλοί έχουν ηγηθεί σε ανώτατα αξιώματα και βρίσκονται στη χλεύη του καθενός σήμερα και αντίθετα γνωρίζω πολλούς συναδέλφους -Ναι από αυτούς που ξεκίνησαν απ’ το μηδέν- που σήμερα (πραγματικά παραδείγματα) είναι ιδιοκτήτες εταιριών συντήρησης αεροπορικού υλικού και ελικοδρομίων ή με καριέρες διευθυντικές σε ιδιωτικές αεροπορίες για να αναφερθώ μόνο στον αεροπορικό τομέα (αφού εξάντλησαν την στρατιωτική τους καριέρα) που χαίρουν εκτίμησης και σεβασμού όχι μόνο από εμάς αλλά και από την αγορά!
Συνεπώς Ναι! Σωστή η επιλογή σας και. Χίλια μπράβο για την επιτυχή αποφοίτηση σας!
Και κάτι άλλο. Συμβαίνει όπως και οι τινέιτζερ να περνάνε απ’ την περίοδο αμφισβήτησης των μεγαλύτερων έτσι και κάποιος (ελπίζω μόνο ένας) έκανε αναφορά και αντιδιαστολή μεταξύ ΣΤΥΑ και ΣΜΥΑ και μάλιστα πως στη πρώτη, οι υποψήφιοι εισάγοντο με ...ντενεκέδες λάδι απ’ το χωριό ενώ τώρα με μόρια και μάλιστα υψηλά και τριετή φοίτηση κλπ κλπ Ναι! Μπορεί να υπάρχει κάποιο δίκιο σε αυτό, αλλά δείτε αγαπητοί απόφοιτοι της ΣΜΥΑ έστω και με ντενεκέδες λάδι έστω και με καλάθι απ’ το χωριό, με απαρχή τον πρώτο μηχανικό της Πολεμικής μας Αεροπορία τον Σάρρο Κωνσταντίνο Αρχιτεχνίτη εξ Υπαξιωματικών ηγηθείς των τεχνικών σε αποστολή στην Γαλλία τον Μάρτιο του 1912 για τα αεροσκάφη Henry Farman (σύμφωνα με το βιβλίο του Αρίστου των αρίστων κ. Π. Χειμαριού (Μηχανικού α/φ 9ης σειράς ΣΤΥΑ) η Αεροπορία στήθηκε με αεροπλάνα με ξύλο και καραβόπανο για να περάσει στον πρώτο και δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και την υπερηχητική εποχή με επιτυχία και παγκόσμια αποδοχή της ποιότητας εργασιών μας και των τεχνικών μας (πέραν των πληρωμάτων) και ...στα αλήθεια, πιστεύει -αυτός ο κάποιος- πως όλα αυτά έγιναν με ντενεκέδες λάδι? Αν έτσι, τότε το κάθε κιλό λάδι πρέπει να αξίζει πολλά, μα πολλά δισεκατομμύρια! Κρίμα! Τέτοιες φωνές απομονώστε τες όπως και τις αντίθετες!
Ευχή μου μακριά από κομματικά σχήματα και ποτέ μη κρίνετε συναδέλφους με μέτρο τις πολιτικές τους πεποιθήσεις καθώς και το σημαντικότατο ...να ασχοληθείτε απερίσπαστα στον επαγγελματισμό σας (σαν το μόνο προσόν που θα διαθέτετε για αρκετό καιρό μέχρι να μιλήσουν και τα γαλόνια) και πλαισιώστε τον σύλλογο αποφοίτων γιατί ετοιμάζονται δημιουργικές εκπλήξεις αυστηρά ακομμάτιστα και θέλουμε τη συμμετοχή σας! (Σημ. Δεν είμαι στο ΔΣ κανενός συλλόγου) Καλή τύχη με αγάπη και θαυμασμό!