Το Ιστορικό λάθος της εξαφάνισης των Σχολών ΣΤΥΑ, ΣΥΔ και ΣΙΡ
Γράφει ο Σγος ε.α Κων/νος Λιούτας της 32ας σειρας
πρόεδρος του Σ.Α.Σ/Παράρτημα Λάρισας
Η Παραβίαση του Νόμου
Όπως πολλές φορές έχει τονισθεί και επιβεβαιωθεί ο πραγματικός σκοπός της διάλυσης των σχολών ΣΤΥΑ, ΣΥΔ και ΣΙΡ δεν ήταν η εξοικονόμηση πόρων και προσωπικού με τη δημιουργία μιας ενιαίας σχολής, όπως προσχηματικά αναφέρονταν στην αιτιολογική έκθεση, αλλά η οριστική εξαφάνισή τους από την Πολεμική Αεροπορία.
Ο νόμος που ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων για την ίδρυση της νέας Σχολής καθώς και το προεδρικό Διάταγμα αναφέρουν συγκεκριμένα και με απόλυτη σαφήνεια.
- ν.4407/27-7-2016, ΦΕΚ 134
Άρθρο 2 παρ 3. Με το Προεδρικό διάταγμα της παραγράφου 1 του άρθρου 46 καθορίζεται η διατήρηση στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της Σ.Μ.Υ.Α. των εμβλημάτων, των θυρεών και των ονομασιών των συγχωνευόμενων σχολών Σ.Τ.Υ.Α., Σ.Υ.Δ. και Σ.Ι.Ρ. για λόγους ιστορικής συνέχειας.
- Προεδρικό Διάταγμα ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 45, ΦΕΚ 70/Α/22-5-2017 Οργανισμός Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας (Σ.Μ.Υ.Α.)
Άρθρο 3 Παρ. 4. Το έμβλημα της Σ.Μ.Υ.Α. απεικονίζεται στο Παράρτημα «Α» του άρθρου 85. Στο επάνω μέρος αναγράφεται το αρχαίο ρητό «ΓΝΟΥΣ ΠΡΑΤΤΕ» του Πιττακού του Μυτιληναίου (650-570 π.Χ.). Στο κάτω μέρος, για λόγους ιστορικής συνέχειας, απεικονίζονται τα εμβλήματα και οι ονομασίες των τριών συγχωνευόμενων σχολών, της Σχολής Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας (Σ.Τ.Υ.Α), της Σχολής Υπαξιωματικών Διοικητικών (Σ.Υ.Δ.) και της Σχολής Ιπτάμενων Ραδιοναυτίλων (Σ.Ι.Ρ.), ενώ οι τρεις γραμμές συμβολίζουν την συνένωσή τους σε μία.
Όπως εύκολα διακρίνεται, στο έμβλημα της νέας σχολής, παράνομα, δεν απεικονίζονται οι ονομασίες των τριών σχολών. Τα ονόματα, ως στοιχείο της ιστορικής ταυτότητας της νέας σχολής τα διέγραψαν και μαζί, δυστυχώς, διέγραψαν και την ιστορία της ΠΑ.
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι στην ιστορία της ΠΑ ουδέποτε υπήρξε περίοδος χωρίς σχολή τεχνικών καθώς όπως δεν νοείται Πολεμική Αεροπορία χωρίς ιπταμένους έτσι δεν νοείται και χωρίς τεχνικούς.
Αυτή την παραδοχή την περιέγραψαν με απόλυτη σαφήνεια οι ιδρυτές της ΠΑ, Ελευθέριος Βενιζέλος και Αλέξανδρος Ζάννας. Στην Ημερήσια Διαταγή που ανέγνωσε ο θεμελιωτής της ΠΑ, Υπουργός Αεροπορίας, Αλέξανδρος Ζάννας, στην ορκωμοσία της πρώτης σειράς αποφοίτων της Σχολής Αεροπορίας, καθώς και της Σχολής Υπαξιωματικών που έγινε στο Τατόι στις 10 Μαρτίου 1932 ανέφερε:
Ανήκετε εις δύο κλάδους εξ’ ίσου απαραίτητους διά την ύπαρξιν και σταδιοδρομίαν της αεροπορίας, η οποία δεν δύναται να εκπληρώση την εν ειρήνη και πολέμω αποστολήν της, άνευ της συγχρόνου υπάρξεως τολμηρών αεροπόρων και επιτηδείων τεχνιτών.
Εστέ ευέλπιδες δια το μέλλον της αεροπορίας μας. Εφ’ όσον τα κύρια χαρακτηριστικά των δύο βάθρων αυτής, τεχνιτών και ιπταμένων είνε η τεχνική αντίληψης διά τους μεν και η τόλμην διά τους δε και εφ’ όσον το μεν πρώτον αποτελεί ιδιοφυΐαν του Έλληνος, το δε δεύτερον γνώρισμα της φυλής μας, ας έχωμεν την στερεάν πεποίθησιν ότι η ελληνική αεροπορία θα δικαιώση τας θυσίας και θα εκπληρώση τας ελπίδας του έθνους.
Για να εκπληρωθούν οι προσδοκίες του έθνους όπως τις περιέγραψε ο Αλέξανδρος Ζάννας ιδρύθηκαν δύο σχολές, η Σχολή Αεροπορίας (Ιπταμένων), ως το πρώτο βάθρο και η Σχολή Τεχνιτών Αεροπορίας, ως το δεύτερο βάθρο. Τα ξεχωριστά χαρίσματα της ηγεσίας που διέθεταν οι εμπνευστές και δημιουργοί του όπλου δεν τους επέτρεψαν να διανοηθούν ότι μπορεί να υπάρχει σχολή της ΠΑ η οποία να παράγει τεχνικούς και αυτό να μην αναφέρεται στο όνομα της σχολής προσδιορίζοντας την ιδιαίτερη ταυτότητά της.
Δυστυχώς αυτό το, για δεκαετίες, επιτυχημένο οικοδόμημα της εκπαίδευσης των στελεχών της ΠΑ, διαλύθηκε το 2016 με την κατάργηση των σχολών ΣΤΥΑ, ΣΥΔ και ΣΙΡ και τη δημιουργία μιας σχολής με μια άχρωμη, άνευρη και άψυχη ονομασία, απλά ως υπαξιωματικών, ενώ η αποστολή της, που είναι η παραγωγή στελεχών του τεχνολογικού κλάδου, ως δεύτερου πυλώνα του όπλου, δεν αναφέρεται στον τίτλο. Κραυγαλέο είναι επίσης να υφίσταται σχολή ιπταμένων της Πολεμικής Αεροπορίας, όπως οι ιπτάμενοι ραδιοναυτίλοι, και αυτό να μην αναφέρεται στον τίτλο της σχολής.
Αν και δύσκολα θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς με τα επιχειρήματα για μια ενιαία σχολή υπαξιωματικών αυτό που είναι ακατανόητο είναι, αφενός μεν το χωρίς ταυτότητα όνομα της νέας σχολής αφετέρου δε η, κατά παράβαση του νόμου, εξαφάνιση κάθε αναφοράς στις τρεις σχολές όχι μόνο για λόγους ιστορικής συνέχειας όπως αναφέρεται στο νόμο αλλά και της ζωτικής σημασίας διατήρησης του ομφάλιου λώρου μεταξύ των γενεών, αποφοίτων και δοκίμων της σχολής.
Αποτελεί μοναδικό παράδοξο η πολιτεία να επιφυλάσσει δύο μέτρα και δυο σταθμά για τις σχολές της ΠΑ καθώς διαφορετική μεταχείριση έχουμε για τη ΣΜΑ και άλλη για τις ΣΤΥΑ, ΣΥΔ και ΣΙΡ. Συγκεκριμένα, το μηχανογραφικό δελτίο του Υπουργείου Παιδείας για τις εξετάσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αναφέρει, ΙΚΑΡΩΝ (ΣΙ) ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ (ΣΜΑ). Όπως όλοι γνωρίζουν δεν υφίσταται Σχολή Μηχανικών Αεροπορίας (ΣΜΑ) αλλά, πολύ σωστά, για λόγους ιστορικής συνέχειας και διατήρησης του υψηλού κύρους, και όχι μόνο, που διέθετε η σχολή στην κοινωνία αναφέρεται στο μηχανογραφικό δελτίο σε εισαγωγικά το όνομα της πρώην σχολής. Σε πλήρη αντιδιαστολή με αυτή την πρόβλεψη στις κατευθύνσεις της νέας σχολής υπαξιωματικών δεν επιφυλάσσεται η ίδια μεταχείριση ενώ είναι οι ίδιοι ακριβώς λόγοι που επιβάλλουν παρόμοια αντιμετώπιση. Ακόμα και για λόγους ισότητας θα έπρεπε στις τρεις κατευθύνσεις να συμπεριλαμβάνεται στο μηχανογραφικό δελτίο το όνομα των τριών πρώην σχολών, δηλαδή,
ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ (ΣΜΥΑ) – ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ (ΣΤΥΑ)
ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ (ΣΜΥΑ) – ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ (ΣΤΥΑ, ΣΥΔ, ΣΙΡ)
ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ (ΣΜΥΑ) – ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΦΟΔΙΑΣΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ (ΣΥΔ).
Θα ήταν βέβαια πιο δόκιμο η ειδικότητα των ιπταμένων ραδιοναυτίλων να περιλαμβάνεται μοναδικά σε μια κατεύθυνση καθώς η συχνότητα πρόσκλησης για κατάταξη, η φύση και η ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος την κάνει ξεχωριστή ενώ όλες οι άλλες ειδικότητες να επιμερίζονται στις δυο άλλες κατευθύνσεις.
Το αποστεωμένο και χωρίς ταυτότητα όνομα της νέας σχολής θα πρέπει να αντικατασταθεί με ένα νέο όνομα που θα εξασφαλίζει πραγματικά την ιστορική συνέχεια των τριών σχολών και θα αντικατοπτρίζει το επίπεδο της εκπαίδευσης αλλά και της αποστολής της σχολής όπως προσδιορίζεται στο site της ΠΑ το οποίο αναφέρει «Αποστολή της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας είναι η παραγωγή Υπαξιωματικών αντίστοιχων ειδικοτήτων, ώστε να είναι ικανοί να ανταποκριθούν με επιτυχία στις ιδιαίτερα αυξημένες υποχρεώσεις και στα καθήκοντα που θα τους ανατίθενται μέσα σ’ ένα τεχνολογικά υψηλού επιπέδου οργανισμό που είναι η Πολεμική Αεροπορία (…) ».
Η παραπάνω περιγραφή της αποστολής αυτόματα ονοματοδοτεί και τη νέα σχολή, ως Σχολή Τεχνολόγων Αεροπορίας (Σ.Τ.Α) καθώς κατ΄ αντιστοιχία με τα πρώην ΤΕΙ η λέξη τεχνολόγος περιλαμβάνει όλες τις ειδικότητες, είναι σε πλήρη αντιστοιχία με την τριετή εκπαίδευση των δοκίμων και αναβαθμίζει την κατηγορία του πτυχίου διεκδικώντας τυπικά, τα ουσιαστικά υπάρχουν, δικαιώματα από την πολιτεία επ’ ωφελεία των στελεχών και κυρίως του όπλου.
Ο νέος ΥΦΕΘΑ κ. Στεφανής, σε εθιμοτυπική συνάντηση του υποφαινόμενου, με την ιδιότητα του προέδρου της ΕΑΑΑ/Παραρτήματος Λάρισας, με τον τότε ΑΝΥΕΘΑ κ. Κουβέλη στις 18-5-2018, στην οποία ο κ. Στεφανής ήταν παρών ως Αρχηγός του ΓΕΣ, είχε συμφωνήσει ότι ήταν λάθος η διάλυση των σχολών ΣΤΥΑ, ΣΥΔ και ΣΙΡ. Ευελπιστούμε ότι ως πολιτικός προϊστάμενος των ΕΔ θα αναλάβει τις κατάλληλες πρωτοβουλίες για τη διόρθωση ενός λάθους το οποίο, αφού αναγνωρίζεται, αυτονόητα θα έχει και συνέπειες για το έργο της ΠΑ. Το ίδιο προσδοκούμε και από τον εξαίρετο Αρχηγό της ΠΑ, Απτχο (Ι) Γεώργιο Μπλιούμη, έναν άριστο μάχιμο ιπτάμενο αξιωματικό ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά την ιστορία της ΠΑ και τη μεγάλη προσφορά των σχολών υπαξιωματικών στην πρόοδό της.
Είναι καιρός πλέον αυτό το ιστορικό λάθος, όπως όλοι πλέον το αποδέχονται, να διορθωθεί από την πολιτεία, ιδιαίτερα σ΄ αυτές τις κρίσιμες εθνικά στιγμές που περνά η πατρίδα μας, επιστρέφοντας την ιστορική ταυτότητα και αποκαθιστώντας τη χαμένη υπερηφάνεια και το γόητρο του τεχνολογικού κλάδου της Πολεμικής Αεροπορίας όπως αυτό σφυραλατήθηκε κατά τη διάρκεια των 90 ετών από τη δημιουργία του όπλου.
Το άρθρο αυτό του κ. Λιούτα εχει δημοσιευτεί και στο www.militaire.gr