Σε τι συνίσταται η πρωτοβουλία αυτή του κου ΥΦΕΘΑ, ποια είναι τα εξαγγελλόμενα κίνητρα, ποια είναι τα υποκρυπτόμενα και αν θα συμβάλλει τελικά στην αναβάθμιση των Υπξκών και κατά συνέπεια του στρατεύματος.

    1. Εξαγγελία-Πρωτοβουλία: Από τα αναφερόμενα στο έγγραφο προκύπτει η πρόθεση του Υπουργείου για την δημιουργία σώματος Υπξκών με καταληκτικό βαθμό αυτόν του Ανθστή κατά τα πρότυπα των ΗΠΑ και άλλων Νατοϊκών Χωρών. Ως μοντέλο χρησιμοποιείται το σώμα Υπξκών κυρίως των ΗΠΑ και η βαθμολογική εξέλιξή τους, με συσχετισμούς μάλλον ατυχείς και ανεφάρμοστους για τα ελληνικά δεδομένα, όπως ο θεσμός του Αρχηγού των Υπξκών που «συνδιοικεί» τις Ε.Δ. των ΗΠΑ. Έτσι διαφημίζεται μια πρόθεση για αναβάθμιση των Υπξκών αλλά ουσιαστικά πρόκειται για υποβάθμισή τους. Δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία η εξαγγελία και από το 2000 περίπου επανέρχεται πολύ συχνά στο προσκήνιο με διάφορες μικρο-παραλλαγές από εξίσου γνωστούς ελιτίστικους κύκλους Ανωτάτων Αξκών αποφοίτων ΑΣΕΙ.

    2. Σκοπός-Κίνητρα (εξαγγελλόμενα) : Σύμφωνα με το έγγραφο του ΥΦΕΘΑ σκοπός είναι η αναβάθμιση του ρόλου των Υπξκών, αφού η δημιουργία Αξκών δύο ταχυτήτων (από ΑΣΕΙ και ΑΣΣΥ) είναι σε βάρος των Υπξκών. Επίσης η υπό προϋποθέσεις και αυστηρές εξετάσεις προαγωγή ποσοστού εξ αυτών σε Αξκούς. Αναρωτιέται βέβαια κάποιος καλοπροαίρετος πότε και από ποιους έγιναν μελέτες που αποδεικνύουν ότι συνιστά αναβάθμιση των Υπξκών η πρωτοβουλία αυτή και πως είναι δυνατόν να λαμβάνεται τέτοια πρωτοβουλία χωρίς να προηγηθεί κάποιος διάλογος κυρίως με τους ενδιαφερομένους και τους φορείς που τους εκπροσωπούν! Επίσης κι ακόμα σημαντικότερο είναι πως κι αν έχουν με κάποιο τρόπο μελετηθεί οι πιθανές επιπτώσεις στην οργανική και επιχειρησιακή λειτουργία του στρατεύματος!

    3. Σκοπός-Κίνητρα (υποκρυπτόμενα): Θα μου επιτρέψετε μια μικρή παρένθεση πριν αναφερθώ στα πραγματικά κίνητρα της εξαγγελίας αυτής. Πρόκειται για δύο ειδήσεις που θα προσπαθήσω να συσχετίσω με το θέμα μας και που κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να τύχουν προσοχής. Η πρώτη είδηση αφορά την εξαγγελία από τον ΥΕΘΑ όμως αυτή τη φορά στις 29-8-2019, της ίδρυσης του πανεπιστημίου των Ε.Δ. με την ένταξη σε αυτό όλων των παραγωγικών σχολών των Ε.Δ. (ΑΣΕΙ και ΑΣΣΥ) με τετραετή φοίτηση κατ’ ελάχιστον για όλους. Η δεύτερη είδηση θα σας φανεί άσχετη με το θέμα όμως κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν είναι. Πρόκειται για τον τεχνολογικό οργασμό και την επανάσταση που ζούμε τελευταία με την νέα κούρσα των υπερδυνάμεων στον τομέα των εξοπλισμών. Οι τρεις μεγάλες δυνάμεις έχουν εξαγγείλει και αναμένεται να δώσουν στο σύντομο μέλλον στην ενεργό δράση μη επανδρωμένα αεροσκάφη με ικανότητες παραπλήσιες των σύγχρονων επανδρωμένων αν όχι ανώτερες, πύραυλους μεγάλου βεληνεκούς με ταχύτητες υπερδεκαπλάσιες του ήχου κ.λπ. Ακολουθούν στην κούρσα αυτή κι άλλες περιφερειακές δυνάμεις και μεταξύ αυτών κι η Τουρκία η οποία συγκαταλέγεται στις έξι πρώτες χώρες παραγωγής DRONES και με τα οποία λαμβάνει μέρος σε επιχειρήσεις στη Συρία και τη Λιβύη ενώ τα εξάγει και σε αρκετές Χώρες. Επίσης σχεδιάζει κι άλλα υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα και πυραυλικά συστήματα μέσου βεληνεκούς για το σύντομο μέλλον που αν καταφέρει να τα συνδέσει και με την πυρηνική δυνατότητα που θα της παρασχεθεί μετά την κατασκευή των πυρηνικών σταθμών από τη Ρωσία, θα αποτελεί διαχρονικό εφιάλτη και μόνιμη απειλή για τη Χώρα μας.

    Πως συνδέονται τώρα αυτά με το θέμα μας. Η σκέψη μου είναι πώς αν το όλο θέμα του ρόλου των Υπξκών αφορούσε μέρος ενός ευρύτερου προβληματισμού της αναδιοργάνωσης των Ε.Δ. στα πλαίσια του εκσυγχρονισμού τους και της τεχνολογικής αναβάθμισής των σύμφωνα με τις εξελίξεις της νέας εποχής ίσως θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε θετικά το θέμα. Ειδικά σε μια εποχή που ο ρόλος του Αξκού δεν θα είναι πλέον ο ίδιος ούτε θα απαιτείται σε τέτοιους αριθμούς ίσως ο Αξκός μαχητής πρώτης γραμμής, αλλά ο εξειδικευμένος χειριστής-τεχνολόγος που θα μπορεί να χειρίζεται με ακρίβεια το όπλο και θα επιχειρεί πιθανότατα εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από το σημείο τριβής. Ειδικά στην Π.Α. τολμώ να κάνω την πρόβλεψη ότι ζούμε ίσως την τελευταία γενιά επανδρωμένων αεροσκαφών.

    Όμως αν υπήρχε στην ηγεσία μας ένας τέτοιος προβληματισμός θα ξεκινούσε από άλλα πολύ σημαντικότερα θέματα, όπως τι είδους στράτευμα θέλουμε και χρειαζόμαστε, πόσο πραγματικά μπορούμε ν’ αντέξουμε, τι διάταξη θα έχει, οι εξοπλισμοί κι η διαφάνεια στις προμήθειές τους, τα επιχειρησιακά σχέδια, η οργάνωση του στρατεύματος, ο εκδημοκρατισμός του, ο εκσυγχρονισμός της Νομοθεσίας του (Νόμος περί καταστάσεως Στρατιωτικών - ποιος ο ρόλος του Αξκού στη σύγχρονη εποχή και των λοιπών στελεχών), η μείωση του λειτουργικού κόστους μέσω της εκποίησης άχρηστου και παρωχημένου εξοπλισμού και συγχώνευσης και κλεισίματος μονάδων. Γιατί να είναι άραγε ο ρόλος των Υπξκών το πρώτο σοβαρό θέμα που θα αφορούσε αυτός ο προβληματισμός ώστε να καταπιαστεί με αυτόν η νέα ηγεσία;

    Γιατί απλούστατα δεν υπάρχει τέτοιος προβληματισμός. Αν έχει ανοίξει τέτοια συζήτηση κάτι που θα ευχόμουν να έχει συμβεί, τότε είναι για άλλη μια φορά όχι ολοκληρωμένη, αλλά μάλλον άτακτη κι αποσπασματική, διαπλέκεται με τις απαιτήσεις και τους σχεδιασμούς της πολιτικής ηγεσίας και πιθανόν της τρόικας, των μνημονίων και ίσως και των Νατοϊκών προσταγών για δημιουργία επαγγελματικού-μισθοφορικού στρατεύματος μικρότερου κόστους προς κάλυψη κυρίως των δικών του αναγκών.

    Κι έρχομαι να αιτιολογήσω τον ισχυρισμό μου. Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι ένας σύγχρονος στρατός με ευαίσθητα και πανάκριβα οπλικά συστήματα πρέπει να στηρίζεται όλο και περισσότερο σε επαγγελματίες και λιγότερο σε εφέδρους περιορισμένης θητείας. Φυσικά η αύξηση της θητείας είναι απαγορευμένη λόγω του πολιτικού κόστους και παρόμοιο απαγορευτικό ισχύει για το κλείσιμο Μονάδων στα μετόπισθεν και την μετακίνηση στελεχών σε Μονάδες πρώτης γραμμής που συναντά πάλι εκτός από την αντίδραση των πολιτικών που θα χάσουν ψήφους και των τοπικών κοινωνιών (ενοίκια, καφετέριες, σουβλατζίδικα κ.λπ) αλλά και την αντίδραση μερίδας των στελεχών κυρίως των υψηλόβαθμων που θα χάσουν θέσεις Διοίκησης. Προκύπτει αυτομάτως ότι απαραίτητη λύση είναι η αύξηση του σώματος των Υπξκών σε ρόλο επαγγελματιών οπλιτών. Οι προσλήψεις στο δημόσιο όμως και ειδικά στις Ε.Δ. δεν είναι πολύ δημοφιλείς στους δανειστές μας, γι’ αυτό η πιο βολική λύση είναι να καταργήσουμε τις ΑΣΣΥ και να αναπληρώσουμε τους αποφοίτους τους με ΕΠΟΠ ή να μετατρέψουμε τους αποφοίτους τους σε μόνιμους Υπξκούς.

    Έτσι στήνονται δύο σενάρια. Στο μεν «καλό σενάριο» υποπτεύομαι ότι με την ίδρυση του Πανεπιστημίου Ε.Δ. προωθείται ουσιαστικά η συγχώνευση κι απορρόφηση ως ειδικοτήτων μέσα σε αυτό των παραγωγικών σχολών ΑΣΣΥ με σκοπό την πλήρη εξαφάνισή τους και τον μηδενισμό των διαμαρτυριών και αντιδράσεων των αποφοίτων τους, βαφτίζοντας την ως αναβάθμιση. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι σχεδιάζεται απορρόφηση και των ΑΣΕΙ αλλά στη εποχή που ζούμε όλα είναι πιθανά. Παράλληλα θα δημιουργηθεί ένα σώμα Υπξκών κάτι σαν ένας μικτός θεσμός ΟΒΑ-ΕΠΟΠ με καταληκτικό βαθμό αυτόν του Ανθστή. Εύχομαι κι ελπίζω οι Υπξκοί αυτοί να προσλαμβάνονται με το αξιόπιστο και διαφανές σύστημα γενικών εξετάσεων και να εκπαιδεύονται με παρόμοιο τρόπο όπως οι Αστυφύλακες. Όλοι οι λοιποί συσχετισμοί που γίνονται με τους Υπξκούς των άλλων χωρών και κυρίως των ΗΠΑ και θεωρούνται αναβάθμιση του κύρους των Υπξκών είναι όπως θα εξηγήσω στη συνέχεια μάλλον για γέλια.

    Από την άλλη (στο κακό σενάριο) από το έγγραφο του ΥΦΕΘΑ στην πλήρη ερμηνεία του ομολογείται ωμά ότι η αναβάθμιση των Υπξκών θα προκύψει μέσω της καθήλωσης και της κλοπής έξι βαθμών Αξκού από τους αποφοίτους ΑΣΣΥ. Έτσι χωρίς πρόσθετο κόστος λόγω και των περιορισμών των μνημονίων, θα αυξηθεί η δεξαμενή Υπξκών και δε θα χρειαστεί να προσλαμβάνουμε ΕΠΟΠ αφού θα υπάρχουν οι Υπξκοί ΑΣΣΥ να καλύπτουν το κενό που υπερέχουν και ποιοτικά. Επιπλέον συμπιέζουμε και το μισθολογικό κόστος για άλλη μια φορά προς όφελος της ανώτερης κάστας. Η πρόβλεψη για προαγωγή υπό προϋποθέσεις κι αυστηρές εξετάσεις κάποιων εξ αυτών σε Αξκούς μόνο τραγική μπορεί να χαρακτηριστεί. Γιατί άραγε δεν απαιτούνται ίδιες αυστηρές προϋποθέσεις κι εξετάσεις για την προαγωγή των αποφοίτων ΑΣΕΙ από κατώτερους σε ανώτερους και ανώτατους;

    Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι υπάρχει μια διάσταση από τη μελέτη των δύο σεναρίων μεταξύ της εξαγγελίας του ΥΕΘΑ για την ίδρυση του πανεπιστημίου Ε.Δ. και της εξαγγελίας του ΥΦΕΘΑ για το σώμα Υπξκών που δημιουργεί σύγχυση και θα ξεδιαλύνει όταν ξεδιπλωθεί περισσότερο το σχέδιο. Στην πρώτη περίπτωση φαίνεται να επιφυλάσσεται «μια καλύτερη τύχη» στους σπουδαστές ΑΣΣΥ μέσω της ενσωμάτωσης τους στο πανεπιστήμιο Ε.Δ. Ίσως όμως και πάλι να σχεδιάζεται η δημιουργία Αξκών δύο ταχυτήτων (κατωτέρων-ανωτέρων). Δεν τολμώ να πιστέψω ότι θα φοιτούν τέσσερα χρόνια οι σπουδαστές του Πανεπιστημίου σε κοινά θρανία με αυτούς των ΑΣΕΙ για να καταλήγουν πάλι κάποιοι ως Υπξκοί.

    Ας δούμε λοιπόν τώρα κι αυτό το περιβόητο σώμα Υπξκών όπως αναγγέλθηκε κι όπως λειτουργεί στις άλλες Χώρες. Και αυτό γιατί στο διάλογο που επακολούθησε ακούστηκαν απόψεις αφενός διθυραμβικές για την πρωτοβουλία του Υπουργού φυσικά από τους προερχόμενους από ΑΣΕΙ, όπως και καταδικαστικές από τους αποφοίτους κυρίως των ΑΣΣΥ. Ακούστηκαν όμως και απόψεις που προέρχονται από στελέχη ΑΣΣΥ και που ισχυρίζονται ότι ίσως να μην είναι και τόσο κακό να δημιουργηθεί σώμα Υπξκών αν φυσικά είναι και λειτουργεί σαν αυτό των ΗΠΑ.

    Κατ’ αρχάς εμείς οι απόφοιτοι ΑΣΣΥ δεν είμαστε κατά του σώματος των Υπξκών. Ένα είδος σώματος Υπξκών υπάρχει και στη Χώρα μας και περιλαμβάνει τους θεσμούς των ΟΒΑ, ΕΠΟΠ και ΕΜΘ. Στην αρχική τους μορφή για κανέναν από τους θεσμούς αυτούς δεν προβλεπόταν η προαγωγή τους πέρα από τον βαθμό του Ανθστή. Ακόμα και για τον θεσμό των εθελοντριών και των εξ ανακατάταξης Υπξκών στη εισαγωγή του θεσμού καταληκτικός βαθμός ήταν ο βαθμός του Σμηναγού. Μέσω συνδικαλιστικών διεκδικήσεων που κερδήθηκαν, αυτό άλλαξε κι όλοι γνωρίζουμε ότι ολόκληρες σειρές ανακαταταγέντων μπήκαν ανάμεσα σε σειρές αποφοίτων σχολών ΑΣΣΥ, καθυστερώντας τις προαγωγές και την εξέλιξή τους. Κατέκτησαν μάλιστα σταδιακά όλα τα δικαιώματα αποφοίτων ΑΣΣΥ (καταληκτικό βαθμό Σμηνάρχου, δικαίωμα τοποθέτησης σε θέσεις ευθύνης, εξωτερικού κ.λπ.). Απαξιώνοντας έτσι τις προσπάθειες και τις θυσίες που κάναμε για την εισαγωγή μας στις Παραγωγικές Σχολές ΑΣΣΥ και την παραμονή μας και φοίτησή μας επί διετία σε αυτές.

    Η εναντίωσή μας λοιπόν δεν έχει να κάνει με την δημιουργία του σώματος Υπξκών αλλά με το ότι πίσω απ’ αυτό κρύβεται είτε η κατάργηση των ΑΣΣΥ ή η μετατροπή των αποφοίτων τους σε μόνιμους Υπξκούς. Και για να αναδειχθεί σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια η διαχρονικότητα της προσπάθειας υποβάθμισης των αποφοίτων ΑΣΣΥ, θα αναφερθώ συνοπτικά στο χρονικό της ιστορίας αυτής. Μια προσπάθεια με συγκεκριμένη αντζέντα, που προέρχεται από συγκεκριμένη μερίδα ανωτάτων που όλα αυτά τα χρόνια δεν διστάζουν να εκφράσουν δημόσια και να επιτύχουν όποτε τους δίνεται η ευκαιρία μέσω της εκάστοτε φιλικής τους κυβέρνησης μέτρα υποβάθμισης των Υπξκών και των εξ ΑΣΣΥ προερχομένων Αξκών. Κατ’ αρχήν όλοι ή οι περισσότεροι από μας εξερχόμενοι από την Σχολή βιώσαμε τον ρατσισμό ως Υπξκοί όταν οι Ανώτεροι μας κυρίως απόφοιτοι ΑΣΕΙ, μας εξομοίωναν ακόμα και με τους έφεδρους ή αργότερα τους εξ ανακατάταξης και μας αντιμετώπιζαν με τον ίδιο τρόπο ή μας ανάγκαζαν να εναλλασσόμαστε στις ίδιες υπηρεσίες. Οι διαμαρτυρίες μας για την συμπεριφορά αυτή δεν εύρισκαν «ευήκοον ους» αρκετές φορές ούτε κι από συνάδελφους Αξκούς προερχομένους από ΑΣΣΥ (που δεν ήθελαν να έρθουν σε αντιπαράθεση με τον Μοίραρχο ή τον Δντή, Δκτή για τον Σμηνία). Σταδιακά κι όσο περνούσαν τα χρόνια διαπιστώναμε ότι θέσεις ευθύνης, τοποθετήσεις εξωτερικού, θέσεις διοίκησης Μοιρών, Σμηναρχιών, ακόμα και της ίδιας μας της Σχολής, καταργούνταν εντελώς για τους αποφοίτους ΑΣΣΥ ή περνούσαν στα χέρια Αξκών ΑΣΕΙ. Παρόλα αυτά παραήμασταν καλοί για να επανδρώνουμε θέσεις ανωτέρων μας προορισμένες για αποφοίτους ΑΣΕΙ που όμως αυτοί δεν καταδέχονταν η φοβόντουσαν μην εκτεθούν. Ακόμα και στο θέμα των υπηρεσιών ενώ για τους αποφοίτους ΑΣΕΙ η εμπλοκή τους όλο και λιγόστευε κι ειδικά από τον βαθμό του Σγού και πάνω σχεδόν σταματούσε τελείως, για τους αποφοίτους ΑΣΣΥ σταματούσε με την αποστρατεία τους. Στα πιο πρόσφατα η προσπάθεια υποβάθμισης πέρασε και στο βαθμολογικό και οικονομικό πεδίο πρώτα με τον νέο νόμο ιεραρχίας-προαγωγών όπου ουσιαστικά καταργήθηκε ο αποστρατευτικός βαθμός του Σμηνάρχου για τους νεότερους αποφοίτους ΑΣΣΥ, συνεχίστηκε με την ενοποίηση και υποβάθμιση των σχολών παρά την τριετή φοίτηση, το νέο απαράδεκτο μισθολόγιο δύο ταχυτήτων που αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, όπου χάθηκε η οικονομική προαγωγή των 2/3 Τξχου και για όχι μόνο αφού για τους νεότερους αν δεν συμπληρώσεις 40 χρόνια υπηρεσίας και δεν έχεις πτυχίο ΑΣΕΙ δεν γίνεσαι Σμήναρχος άρα δεν παίρνεις ποτέ το ανώτατο κλιμάκιο 1 της Β κατηγορίας της κλίμακας, και τέλος με τον νόμο έκτρωμα του Κατρούγκαλου όπου φρόντισαν παίρνοντας πάλι λίγα από τους πολλούς να διατηρήσουν τα πολλά για τους λίγους, δηλαδή τα κεκτημένα τους, αδιαφορώντας για όλους τους υπολοίπους. Να είστε σίγουροι κύριοι ότι αυτό το βήμα που τώρα εξαγγέλλεται είναι ίσως το πιο σημαντικό και καθοριστικό βήμα και είμαι σίγουρος ότι θα βρεθεί τρόπος να διασυνδεθεί μελλοντικά και με τους απόστρατους και τις αποδοχές τους γι' αυτό ας μην εφησυχάζουμε. Είναι καιρός για δυναμικές αντιδράσεις κι όχι για διασπαστικά διλήμματα.

    Λίγα λόγια τώρα για τον μύθο του σώματος Υπξκών των ΗΠΑ αλλά και των άλλων Χωρών που χρησιμοποιούνται ως παράδειγμα ή πρότυπο. Για να μην σας κουράζω θα συνιστούσα σε όσους δε το έχετε κάνει ήδη να διαβάσετε ένα εμπεριστατωμένο άρθρο-μελέτη του πάντα έγκυρου και διεξοδικά αναλυτικού συναδέλφου Σγου ε.α. Κώστα Λιούτα πάνω στο θέμα μας όπου επεξηγεί σχεδόν τα πάντα κι ειδικά για τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ θα σας λύσει κάθε απορία. Από πλευράς μου προσφέροντας τη δική μου γνώση κι εμπειρία από την θητεία μου στο ΝΑΤΟ, αλλά και έχοντας προσωπική φιλία και συνυπηρέτηση το ίδιο διάστημα με Senior Chief του Αμερικανικού Ναυτικού Ελληνικής καταγωγής, μπορώ να βεβαιώσω ότι ο Υπξκός είναι πάντα κατώτερος από τον οποιοδήποτε Αξκό όσο υψηλόβαθμος κι αν είναι σε όλες τις Χώρες του κόσμου. Κι αναγκάζεται να κάνει πάντα το χαμαλίκι, ενώ οι Αξκοί είναι πάντα η ανώτερη κάστα. Και μόνο βλέποντας τις αμερικάνικες ταινίες το διαπιστώνει κανείς αυτό. Θυμηθείτε τον μαύρο Υπξκό που έχει κάνει τη ζωή κόλαση και τον τρέμουνε οι Δόκιμοι Αξκοί στην ταινία Ιπτάμενος και τζέντλεμαν και που στο τέλος μετά την αποφοίτησή τους κάθεται κλαρίνο και τους χαιρετά στρατιωτικά ένα-ένα αποχαιρετώντας τους (απολύτως φυσικό). Οι Αμερικάνοι Υπξκοί λοιπόν δεν έχουν καμία σχέση με Παραγωγικές Σχολές, δεν εισέρχονται στο σώμα με εξετάσεις τύπου πανελλήνιες, πολλοί κατατάσσονται ως εθελοντές και μετά από κάποια προϋπηρεσία (συνήθως τριετή) αν θέλουν και πληρούν τις προϋποθέσεις παραμένουν ως Υπξκοί. Η φοίτησή τους γίνεται σε σχολεία λίγων εβδομάδων το πολύ και παρακολουθούν τα αντίστοιχα σχολεία ειδικότητας και όπλου που ανήκουν όσο εξελίσσονται. Συνήθως βέβαια οι περισσότεροι Υπξκοί παραιτούνται στα 13 ως 15 χρόνια υπηρεσίας βρίσκοντας δουλειά στον ιδιωτικό τομέα όπου συνεχίζουν μέχρι να συμπληρώσουν τα απαιτούμενα συντάξιμα χρόνια και ηλικία. Ελάχιστοι παραμένουν μετά τα 15 χρόνια κι ακόμα πιο λίγοι ανέρχονται στις ψηλές θέσεις της ιεραρχίας του σώματος κι αυτοί μέχρι συνήθως τα 25 χρόνια. Όσο ανεβαίνουν τα καθήκοντά τους αφορούν κυρίως θέματα υποστήριξης, τοποθετήσεων- μεταθέσεων, εκπαίδευσης και διαβίωσης των Υπξκών κι έχουν σημαντικό ρόλο και λόγο σε αυτά, κάτι που στη Χώρα μας δεν προβλέπεται να συμβεί. Σπάνια έχουν λόγο σε επιχειρησιακά θέματα, παρά μόνο συμβουλευτικό. Ειδικά για τις Αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις πολύ συχνά οι Υπξκοί είναι ή εθελοντές πολύ χαμηλού μορφωτικού και νοητικού επιπέδου που προσπαθούν να ξεφύγουν από τα γκέτο ή μικροεγκληματίες που επιλέγουν την στράτευση αναγκαστικά για να αποφύγουν εγκλεισμό σε φυλακές για εφηβικά εγκλήματα. Τελευταία έχει παρατηρηθεί πολλοί Αμερικάνοι Υπξκοί με πολεμική εμπειρία κυρίως των ειδικών δυνάμεων να παραιτούνται και να επανέρχονται στις πολεμικές επιχειρήσεις ως εργαζόμενοι εργολαβικών υπηρεσιών ασφαλείας γιατί έτσι πληρώνονται καλύτερα. Λίγο πολύ η ίδια κατάσταση επικρατεί στις περισσότερες συμμαχικές χώρες κι όσοι έχουν εμπειρία από εκπαιδεύσεις ή θητεία στο ΝΑΤΟ παρατηρούν σε κοινές εκπαιδεύσεις-ασκήσεις ότι ακόμα κι οι Έλληνες εθελοντές Υπξκοί υπερέχουν σε γνωστικό επίπεδο αλλά και γενικότερα σε ποιότητα και ήθος από τους περισσότερους.

    Για να συνοψίσω γίνεται αντιληπτό ότι κανένας συσχετισμός δεν μπορεί να υφίσταται όσον αφορά τους Έλληνες Υπξκούς όλων των κατηγοριών με τους αντιστοίχους άλλων χωρών όσον αφορά τις γνώσεις, το ήθος και γενικά την ποιότητα. Πολλώ μάλλον για τους Υπξκούς αποφοίτους ΑΣΣΥ και μόνο η σύγκριση είναι προσβλητική και τους αδικεί. Δεν υπάρχει χώρα στον πλανήτη που οι Υπξκοί της να εισέρχονται σε παραγωγικές σχολές ΑΣΣΥ με πανελλήνιες εξετάσεις και υψηλότατες βαθμολογίες παραπλήσιες των ΑΣΕΙ, αρνούμενοι σχολές πανεπιστημιακές εγνωσμένου κύρους κι επαγγελματικής αποκατάστασης, να φοιτούν για τρία χρόνια και να λαμβάνουν αυτή την αντιμετώπιση. Θα ήταν εντιμότερη η κατάργησή τους με όλες τις αρνητικές συνέπειες. Ακόμα και στο Δημόσιο τομέα οι απόφοιτοι ΤΕΙ έως πρόσφατα καταλάμβαναν θέσεις διοίκησης ανώτερες αλλά κι ανώτατες ελλείψει αποφοίτων ΑΕΙ στην Υπηρεσία τους. Ακόμα και στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνα γίνονται τμηματάρχες ενώ ανώτεροι Αξκοί ΑΣΣΥ δεν μπορούν να γίνουν. Ο απόλυτος παραλογισμός. Επιπλέον οι Έλληνες Αξκοί προερχόμενοι από Υπξκούς απόφοιτους ΑΣΣΥ αποτελούν την μεσαία τάξη του στρατεύματος και τον συνδετικό κρίκο μεταξύ της ηγεσίας και του κατώτερου στρατεύματος , καλύπτουν ουσιαστικές λειτουργικές ανάγκες και επανδρώνουν υπηρεσίας και θέσεις που δεν μπορούν να καλυφθούν διαφορετικά χωρίς να κινδυνεύσει με κατάρρευση το οικοδόμημα. Μια απουσία για ένα τριήμερο από τα ΓΈ των εξ ΑΣΣΥ προερχομένων Αξκών θα ήταν αρκετή για την πλήρη αποδιοργάνωση τους.

    Αποδεικνύεται από τα παραπάνω ότι η πρεμούρα της ηγεσίας για την δημιουργία του σώματος Υπξκών δεν είναι δυστυχώς ούτε η βελτίωση της οργάνωσης των ΕΔ, ούτε του αξιόμαχού τους, αλλά είναι ταξική κι είναι η διατήρηση και βελτίωση των δικών τους κεκτημένων και της Ανώτερης κάστας με κάθε θυσία. Γι’ αυτό πρέπει να επαγρυπνούμε κι ενωμένοι να αγωνιστούμε χωρίς διασπαστικά διλλήματα για την απόσυρση αυτού του σχεδιασμού τουλάχιστον όπως εξαγγέλθηκε. Προτείνω λοιπόν πέραν των όποιων ενεργειών έχουν ήδη γίνει και της έντονης αντίδρασης στα μέσα και στο διαδίκτυο που έχει δημιουργήσει ήδη ένα αρνητικό κλίμα, να μην εφησυχάζουμε αλλά να εντείνουμε την προσπάθεια για την συμμετοχή μας διακλαδικά μέσω των συλλόγων όλων των εξ ΑΣΣΥ προερχομένων, μαζί με τις οργανώσεις των εν ενεργεία αλλά και των Ενώσεων Αποστράτων, στον διάλογο που πρέπει να γίνει πριν την οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία. Υπάρχουν πολλές ακόμα δυνατότητες αντίδρασης πιο δυναμικής που θα μπορούσα να προτείνω αλλά επιφυλάσσομαι να τοποθετηθώ κατά την εξέλιξη της κατάστασης.