Το τμήμα αμύνης των ΗΠΑ ορίζει ... “μη επανδρωμένο όχημα (ΜΕΟ) αυτό με προωστικό σύστημα αυτόνομο στη κίνηση ή κατευθυνόμενο να ανακτάται ή όχι μετά την αποστολή, που μεταφέρει θανατηφόρο φορτίο ή όχι, εκτοξευόμενο ή μη, βλήμα πλεύσης, τορπίλη νάρκη, δορυφόρος καθώς και αισθητήρες. Το δε μη επανδρωμένο όχημα (ΜΕΟ) είναι το πρωτεύον μέρος ενός μη επανδρωμένου συστήματος.”

Και τι ακριβώς είναι αυτή η καινούργια μόδα? Έ, όχι και καινούργια! Το πράγμα κρατάει ακόμη και απ το 1896! Ναι, τόσο παλιά τότε ο Samuel Pierpont Langley εκτόξευσε μη επανδρωμένο ατμοκίνητο αεροσκάφος πάνω απ’ τον ποταμό Potomac που πέταξε για περίπου ένα μίλι χωρίς βεβαίως σύστημα καθοδήγησης. Προηγείται δε κατά επτά (7) χρόνια της επανδρωμένης πτήσης των αδελφών Wright.

Αλλά η πρώτη σοβαρή προσπάθεια ευρείας εμπλοκής ΜΕΟ σε πόλεμο (Πρώτο Παγκόσμιο) ήταν το ονομαζόμενο “Kettering Bug” ένα διπλάνο με κινητήρα εμβολοφόρο που απογειωνόταν από κοινές σιδηροδρομικές γραμμές. Πετούσε αυτόνομα για 40 μίλια μέχρι τον στόχο όπου μετά απέρριπτε τις πτέρυγες και η άτρακτος έπεφτε σαν μια βόμβα 180 λιβρών. Αλλά μέχρι εκεί ήταν η εξέλιξη με περιορισμένες εφαρμογές σε εναέριους στόχους για εξάσκηση πολυβολητών.

Αργότερα στον Δεύτερο Παγκόσμιο (1939-1945) Η Γερμανία ανέπτυξε κατευθυνόμενους πυραύλους αέρος - εδάφους, και φυσικά την ιπτάμενη βόμβα “Fiesler V-1” και γενικά έδωσε τα θεμέλια για την ανάπτυξη των βλημάτων μακρού βεληνεκούς, πυραύλους και διαστημική τεχνολογία μετά τον πόλεμο. Στις ΗΠΑ σημαντικό μπορεί να θεωρηθεί το πρόγραμμα “Aphrodite” που μετέτρεπαν βομβαρδιστικά B-17 ή PB-4Y σε μη επανδρωμένα (ΜΕΟ). Το αεροσκάφος απογειωνόταν και πετούσε με πιλότο κανονικά, αργότερα και ακόμη σε φιλικό έδαφος έκανε τις απαραίτητες ρυθμίσεις ενεργοποιώντας κάμερα και ηλεκτρονική ζεύξη RF με σταθμό εδάφους και εγκατέλειπαν το αεροπλάνο με αλεξίπτωτο μετατρέποντας το από επανδρωμένο σε Μη επανδρωμένο ...voila!
Μετά, στον πόλεμο Κορέας, Βιετνάμ και αρχές ψυχρού πολέμου (1945-1972) αναπτύχθηκαν μόνο εναέριοι στόχοι “Target Drones”. Αργότερα είχαμε τα πρώτα βλήματα μακρού βεληνεκούς ή βλήματα πλεύσης με κινητήρες Jet με ικανότητα να φέρουν μεγάλο φορτίο ηλεκτρονικών που υφίστανται μέχρι και σήμερα. Τη διαφορά εκείνη την εποχή την έκανε η Ryan Aeronautical Company με το (ΜΕΟ) “Teledyne Ryan Firebee” ιδιαίτερα στο Βιετνάμ που εκτοξεύονταν από διαμορφωμένο C-130 και τα ανακτούσαν με ειδικά συστήματα μέσω ελικοπτέρων ή με αλεξίπτωτα. Αλλά και (ΜΕΟ) περιστρεφόμενων πτερύγων είχαν πέραση με πρώτο το Gyrodyne QH-50 (με ομόκεντρα στροφεία και εμβολοφόρους και αργότερα με αξονοστρόβιλους). Αλλά αυτό που έκανε εντύπωση ήταν το Lockheed D-21 (Mach 3+) με κινητήρα Ramjet, έφευγε απ το υπερηχητικό Α-12 ή B-52 εν πτήσει και πετούσε αυτόνομα με προγραμματισμένη πτήση. Η μερική (μόνο η κάμερα και τα ηλεκτρονικά) ανάκτηση του γινόταν με το εναέριο σύστημα “αλίευσης” Mid-Air Recovery System (MARS) από αεροσκάφη σταθερών πτερύγων.
Ποιος πήρε τη σκυτάλη μετά? (1972-1988)? Λόγω περικοπών απ τον πόλεμο του Βιετνάμ υπήρξε σκοτεινή περίοδος στο θέμα. Μικρές εξαιρέσεις από την Ryan, την Martin Marietta και το σημαντικό Lockheed Aquila (YMQM-105A) που εξ αιτίας του τα μη επανδρωμένα οχήματα άλλαξαν ονομασία από (RPVs) “Remotely Piloted Vehicles” σε (UAVs) “Unmanned Aircraft Vehicles” ή και (ΜΕΟ) όπως τα ονομάσαμε πιο πάνω. Σε αυτή τη δύσκολη οικονομική για ΗΠΑ περίοδο το Ισραήλ κάνει τη διαφορά (παγκοσμίως) αναπτύσσοντας τα Mastiff, Scout, and Searcher που επιχειρούν σε διάδρομο απογείωσης έχουν επικοινωνίες οπτικής επαφής και αναμετάδοση δεδομένων σε πραγματικό χρόνο.

Σύγχρονοι καιροί (1988 2000) μας βρίσκουν με προχωρημένα ψηφιακά, GPS, δορυφορικές επικοινωνίες έτσι που θάλεγε κάποιος μιλάμε για αναγέννηση στον χώρο! Οι ΗΠΑ αντεπιτίθενται μεταξύ άλλων με το Pioneer για κατάδειξη και καθοδήγηση εναντίον αρμάτων μάχης, στα χνάρια των Ισραηλίτικων κατασκευών. Η DARPA προτάσσει σύστημα Condor της Boeing το 200 ποδών εκπετάσματος όχημα (HALE) “high-altitude long-endurance” ή μεγάλου ύψους μακράς αυτονομίας όχημα, με ικανότητα πτήσης στα 67.000 πόδια και αυτονομία 59 ωρών! Και ...συνεχίζει ο χορός πια με εντολή από “Joint Program Office (JPO) and DARPA” και χρήμα κάτω απ το πρόγραμμα “Advanced Concept Technology Demonstration (ACTD)” ώστε να παρουσιαστούν τα διαμάντια “General Atomics Predator (Tier II)” MALE (μεσαίου ύψους μακράς αυτονομίας όχημα), “Teledyne Ryan Global Hawk (Tier IIþ)” HALE, (μεγάλου ύψους μακράς αυτονομίας όχημα) και Lockheed DarkStar (Tier III-) χαμηλής ανίχνευσης UASs. Πολλές κωδικές ονομασίες και σας κούρασα αλλά πλησιάζουμε στο τέλος. Εξαιρετικές υπηρεσίες προσφέρουν τα Predator (MQ-1) και Global Hawk (RQ-4A/B), και (Northrop Grumman) Hunter and General Atomics Gnat με ικανότητες επικοινωνιών πέραν οπτικού πεδίου και άλλες δυνατότητες δίνοντας στις ΗΠΑ πάλι το προβάδισμα. H NASA επίσης ενεπλάκη για ανάπτυξη αισθητήρων υψηλής ατμόσφαιρας.

Και φτάσαμε στη χρυσή εποχή (2001-Σήμερα).

Μέχρι το 2002 οι ΗΠΑ και το Ισραήλ μαζί είχαν συσσωρεύσει περί τις 100.000 ώρες πτήσης σε UAVs. Ενώ μέχρι το 2011 μόνο οι ΗΠΑ είχαν φτάσει τις ένα εκατομμύριο ώρες! Η καταστροφή της 9/11 ξύπνησε τον γίγαντα στις ΗΠΑ και αποδέσμευσε δυνάμεις για άμεση ανάπτυξη των UAVs. Τα (MEA) πια μπορούν να φέρουν βλήματα και βόμβες. Έχουν όλων των ειδών τις ανεπηρέαστες και δορυφορικές ζεύξεις εντοπισμού παρακολούθησης στόχων και ανταλλαγής δεδομένων, που τα κάνει μοναδικά. Χωρίς να αναφέρουμε και τις σχεδιάσεις μηδενικού εντοπισμού Stealth από “Northrop Grumman X-47B” και Boeing X-45C (τώρα με το όνομα Phantom Ray).

Άλλες χώρες? Εν τάχει ...United Kingdom, Germany, France, Italy, Sweden Dassault Filur, Saab Sharc, BAE Corax, BAE Taranis, Alenia Sky-X, και EADS Barracuda, BAE Mantis MALE. Άλλοι παίχτες κλειδιά Russia, South Africa, and South Korea.
Να αναφερθεί πως παρόλη την ανάπτυξη των UAVs στον πολιτικό χώρο οι εξελίξεις είναι περιορισμένες κυρίως εξ αιτίας θεμάτων δημόσιας ασφάλειας.

Το μέλλον? ...πως η πραγματική δυναμική αυτών των “Παιχνιδιών” δεν έχει ακόμη εκτιμηθεί! Τεχνητή ευφυία, υπολογιστική ισχύς, επιδόσεις πτήσης άλλες μορφές καυσίμου περιλαμβανομένου υδρογόνου με ηλιακή ενέργεια? Και μετά που θα μετακινηθεί το κέντρο βάρος απρόσμενων σχεδιάσεων ...στην Κίνα? Στην Ευρώπη?

Σε άλλη ανάρτηση θα μιλήσουμε για το UAV σαν αεροσκάφος και επιδόσεις καθώς και αντίμετρα ...stby pls!