«Στη σκέψη πάντα έρχονται οι δύο βραδιές οι πρώτες,
που......θέλαμε, δεν θέλαμε, μας έκαμαν στρατιώτες.»
------------------------------
«Την πρώτη ετοιμαστήκαμε, να παίξουμε μπαλίτσα,
μααα φευ ξελιγωθήκαμε από.....την "αγκαλίτσα".»
------------------------------

και κλείνει με έναν τόνο μελαγχολίας, αλλά και προσμονής:

«Απόψε ανταμωθήκαμε, μα λείπουν μερικοί
γιατί τους πήρε ο Θεός νωρίς-νωρίς μαζί.»
------------------------------
«Εύχομαι, να περάσουμε απόψε όλοι καλά
και πάλι να γιορτάσουμε ΠΕΝΗΝΤΑ και ΧΡΥΣΑ!!!!!!!»

   Πριν 40 χρόνια, την 1η Οκτωβρίου 1979, ξεκινήσαμε το μεγάλο επαγγελματικό μας δρομολόγιο . Πρώτος σταθμός η Σχολή Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας. στο Αεροδρόμιο Τατοίου. Είχαμε όλοι ένα σφίξιμο στο στομάχι, φόβο για το τι θα συναντούσαμε, αμηχανία αλλά και ενθουσιασμό μαζί με περηφάνεια.

   Όταν αφιχθήκαμε στο χώρο της Σχολής, αν και είμαστε όλοι άγνωστοι μεταξύ μας, είχαμε όλοι κάτι κοινό, που κανένας μας τότε δεν είχε δώσει σημασία. Ήταν κάτι που έμελλε όχι μόνο να μας ενώσει μελλοντικά, αλλά και να μας αδελφοποιήσει:

   ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΗΣ 31ης ΣΕΙΡΑΣ

   Η συνάντηση για να γιορτάσουμε τα σαράντα χρόνια από την είσοδό μας στη Σχολή, πραγματοποιήθηκε στις 28 του Σεπτέμβρη 2019 στο θέρετρο του ΚΕΔΑ/ΖΟΥΜΠΕΡΙ.

   Η συμμετοχή ήταν πολύ μεγάλη και συγκινητικές στιγμές εκτυλίχθηκαν όταν πολλοί συνάδελφοι συναντήθηκαν για πρώτη φορά μετά την παρέλευση 40 χρόνων.

   Οι περισσότεροι τώρα πια τελείως διαφορετικοί από τα δεκαοχτάχρονα παιδιά που πριν σαράντα χρόνια είχαμε περάσει την πύλη της σχολής. Παρά τα άσπρα μας μαλλιά όμως και τις κοιλίτσες, είμασταν όλοι ζωηροί και κεφάτοι. Όλοι κάναμε σαν μικρά παιδιά όταν μεταξύ των παρευρισκόμενων αναγνωρίζαμε κάποιο συμμαθητή που είχαμε να συναντήσουμε πολλά χρόνια.

   Αναμνήσεις και ιστορίες από τις ευχάριστες αλλά και από τις δύσκολες στιγμές ξαναζωντάνεψαν και συζητήθηκαν για πολλές ώρες.

   Οι πρώτοι συμμαθητές από όλα σχεδόν τα μέρη της πατρίδας μας όπου διαμένουν, κατέφθασαν από το απόγευμα και ταχτοποιήθηκαν στα δωμάτια τους όπως είχε προγραμματιστεί. Στην συνέχεια όλοι οι παρευρισκόμενοι μετέβησαν στο χώρο του εστιατορίου εκεί προσφέρθηκαν αναμνηστικό μετάλλιο και μπρελόκ με το έμβλημα της σχολής και εγχάρακτα 1979 – 2019 40 χρόνια. Είχε προβλεφθεί να εφοδιασθούν όλοι οι συμμετέχοντες με καρτελάκια που αναγράφονταν το ονοματεπώνυμο και η ειδικότητα του καθενός από εμάς.

   Στην εκδήλωση μας τίμησε με την παρουσία του, ο αγαπητός και αειθαλής Μοίραρχός μας κος Κωνσταντίνος Κόκκορης, ο οποίος μας εξέπληξε με το κέφι του, το χιούμορ του και τη ζωντάνια του παρά τα 85 του χρονια.

   Σειρά στο πρόγραμμα είχε η ομαδική φωτογράφηση στο προαύλιο της Λέσχης. Παρακαλέσαμε τον Μοίραρχό μας να βρίσκεται σε όλες τις φωτογραφίες ειδικοτήτων που βγάλαμε στη συνέχεια και εκείνος δεν μας χάλασε το χατίρι.

   Ήρθε η ώρα του προσκλητηρίου !!! Συγκίνηση και θλίψη για τους φίλους συμμαθητές που μας άφησαν νωρίς …

   Η βραδιά συνεχίστηκε μέχρι τις μεταμεσονύκτιες ώρες με άφθονο κέφι και χορό συνοδεία λαϊκής ορχήστρας .

   Για την ωραία αυτή και αξέχαστη βραδιά για όλους μας, θα ήθελα να ευχαριστήσω εκ μέρους όλων μας :
•Τους συμμαθητές που συνέβαλλαν στην διοργάνωση
• Όλους τους συμμαθητές που ήρθαν από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό.
• Το ΚΕΔΑ/Ζούμπερι για την θερμή φιλοξενία.

   Μετά από αυτή την όμορφη και συγκινητική συνάντηση των συμμαθητών της 31ης σειράς, εύχομαι να είμαστε γεροί και να έχουμε πάντα καλή διάθεση για να οργανώνουμε και άλλες τέτοιες συναντήσεις στο μέλλον.

   Ας μας αξιώσει ο Πανάγαθος Θεός να βρεθούμε όλοι μαζί υγιείς και ευλογημένοι, αποδεικνύοντας στο διηνεκές ότι μας συνδέει η συγγένεια που τόσο εύστοχα ονομάζεται ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ!!

Στο επανιδείν Αδέλφια και φίλοι !!!!

Για την οργανωτική επιτροπή
Ζαχαρίας Κ. Καρίμαλης
Σγος ε.α.