Η περιορισμένη συμμετοχή των ηλικιωμένων στις κοινές δραστηριότητες και οι νόσοι φθοράς της υγείας, οδηγούν αυτούς τους γηρασμένους ανθρώπους στην απομόνωση και στη μοναξιά.
Η κατάσταση των ηλικιωμένων κυρίως η οικονομική δεν βελτιώνει πλέον τη ζωή τους! Αντιθέτως δημιουργεί χάσμα στις δομές της οικογένειας και της κοινωνίας.
Η δραματική δημογραφική αλλαγή επιβάλλει ριζική αναθεώρηση των συστημάτων υγείας και περίθαλψης. Πρέπει να βρεθούν τρόποι για να καλύπτονται οι περισσότερες ανάγκες των ηλικιωμένων και κυρίως εκείνων που πάσχουν από γεροντική άνοια, πάρκισον, έχουν μειωμένη όραση, ακοή και κινητικά προβλήματα.
Υπάρχουν κι εκείνοι που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν ή είναι κατάκοιτοι και χρειάζονται κάποιο πρόσωπο είτε είναι συγγενικό ή άλλον που πρέπει ανάλογα να πληρώνεται για τις ανάγκες αυτές.
Δυστυχώς, υπάρχουν απόστρατοι με τέτοιες ανάγκες, αλλά με την πενιχρή σύνταξή τους δεν μπορούν να ανταποκριθούν, ούτε να χρησιμοποιήσουν κάποιο ιδιωτικό οίκο ευγηρίας γιατί εκεί απαιτούνται τουλάχιστον 1.300,00 ευρώ το μήνα και χωρίς την απαραίτητη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Γι αυτό κρίνεται αναγκαίο η Πολεμική Αεροπορία να δημιουργήσει δίπλα στο 251 ΓΝΑ έναν ειδικό οίκο ευγηρίας για τους πάσχοντες γηραιούς αποστράτους.
Παρακάτω ένα προφητικό γράμμα από έναν άνθρωπο που γεννιέται αετός και πεθαίνει σπουργίτι:
Μια συμβουλή δίνω στον άνθρωπο λίγο πριν γεράσει,
Να την ακούει πάντοτε και ποτέ μην την ξεχάσει.
Όταν μεγαλώσει ο άνθρωπος πολλοί δεν τον συμπαθούνε.
Θέλουν να φύγει γρήγορα για να τον ξεφορτωθούνε.
Σε μια γωνιά τον βάζουνε τον κάθε ηλικιωμένο
χωρίς να τον κοιτάζουνε, αν δεν έχουν κάποιο πολύ συμφέρον.
Πολλές φορές ο μεγαλύτερος εχθρός γίνονται τα παιδιά του,
όταν έχει ακίνητα, όμως χωρίς φωνή και τον παρά του.
Όλοι να πάρουν θέλουνε, ξεχάσανε να δίνουν,
με τα δικά του χρήματα να τρώνε και να πίνουν.
Γι αυτό πριν έρθουν τα γεράματα, φρόντισε στη ζωή σου,
νάχεις γερό κομπόδεμα, γερή τη σύνταξή σου.
Νάχεις κι ένα σύντροφο καλό, για να σε κοιτάξει,
προτού η φτώχεια και η μοναξιά στον δρόμο σε πετάξει.
Κι όταν θα φύγει ο ένας απ’ τους δυο, θα μείνει ένα κουρέλι,
που θα τον σπρώχνουν όλοι απ’ εδώ κι απ’ εκεί και κανένας να μην τον θέλει.
Τότε άλλους τους πάνε στο ΚΑΠΗ κι άλλους στο Κοράλι,
για να κοιμούνται ήσυχα στο δικό του μαξιλάρι.
Όμως ποτέ τους μην ξεχνάνε: Εκεί που είναι ήμουνα και εδώ που είμαι θα ΄ρθουν.
Με τα μυαλά που κουβαλούν τα ίδια και χειρότερα θα πάθουν...

ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΕΒΑΣΤΟΣ
Επσγός ε.α. 9η σειρά Σ.Τ.Υ.Α.