«Η 28η Οκτωβρίου στην Πανδημία»
Δεν θα γίνει εφέτος η μεγάλη παρέλαση,
η πανηγυρική των στρατευμάτων διέλευση,
εκεί στη Θεσσαλονίκη, τη συμπρωτεύουσα πόλη,
σ’ ένδειξη μνήμης και τιμής στους Ήρωες του ΟΧΙ,
που έγραψαν στο χιόνι ΕΠΟΣ με ξιφολόγχη.
-------------
Πρόκειται γι αναγκαία απόφαση τακτικής,
που υπαγορεύτηκε για λόγους υγιεινής,
αφού η αόρατη επιδημική απειλή
καιροφυλακτεί προκειμένου να επωφεληθεί,
από κάποια μεγάλη κοσμοσυρροή.
-------------
Όμως, μέσ’ από τους στίχους των επόμενων στροφών,
θα γίνει μία οιωνεί παρέλαση μαχητών,
με τις «ματωμένες χλαίνες» και στα «Μάλινχερ» τη λόγχη,
που όταν άστραφτε και γυάλιζε στο χιόνι,
σαν κεραυνός κτυπούσε και στου Ντούτσε το … μπαλκόνι.
-------------
Η επίθεση των Ιταλών έγινε πολύ πρωί (05.30΄)˙
Η μεθοριακή φρουρά τακτικά υποχωρεί,
σ’ εδαφική όμως έκταση περιορισμένη
και όχι όπως αρχικά ήταν σχεδιασμένη,
αλλά σε ιδέα του Μεράρχου νυν βασισμένη.
-------------
Οι Εφεδρείες έφεραν επιθετικόν πνεύμα
και δεν άργησε να έλθει η πολυπόθητη μέρα,
αυτή που έβγαλε την πολεμική κραυγή: Αέρααα …
Ήταν του Νοέμβρη η Δέκατη Τέταρτη ημέρα,
που ο Ελληνισμός ξεχύθηκε προς τα πεπρωμένα.
-------------
Οι πόλεις και τα χωριά της Βορείου Ηπείρου,
σ’ ένα παραλήρημα Εθνικού μεγαλείου
υποδέχονταν τον Στρατόν μας ως ελευθερωτή,
αφού από νίκης σε νίκη συνεχώς προχωρεί
και τον επίδοξον κατακτητή αυστηρά τιμωρεί.
-------------
Άρχισε η παρέλαση των Ελλήνων μαχητών,
που πολέμησαν γενναία υπέρ βωμών κι εστιών,
στις παγωμένες πλαγιές των Αλβανικών βουνών
και των απυρόβλητων Μακεδονικών οχυρών,
καθώς και στην Κρητική μάχη των αλεξιπτωτιστών.
-------------
Περνούν τώρα … μπροστά μας τα Ευζωνικά Τάγματα,
με το επιβλητικόν τους γενναίο παράστημα,
που πρόσβαλαν βάναυσα τον Ιταλό δικτάτορα
και μαζί με τη συνολική του Στρατού μας προσπάθεια,
τον εξέθεσαν μπροστά στον «Μεγάλον» του Άξονα.
-------------
Περνούν Τάγματα πεζικού και Λόχοι καταδρομών,
ευσταλείς και λεβεντόκορμοι με βαρύ οπλισμόν.
Ακολουθούν Όπλων και Σωμάτων μικρά Τμήματα
και του Μηχανικού τα ειδικά μηχανήματα,
φυσικά δε με τη Γαλανόλευκη κυματίζουσα.
-------------
Μία μικρή Ομάδα φορώντας παλιές στολές,
αρβύλες φθαρμένες με περικνημίδες σφιχτές,
που δεν είναι άμοιρες για τα κρυοπαγήματα,
με άμεσα σε μάχιμους οπλίτες προβλήματα.
Είναι αυτοί που παρελαύνουν με Δεκανίκια!
-------------
Οι Ανάπηροι με τ’ αμαξίδια πρωτοπορούν˙
Στο τέλος την ευγνωμοσύνη του Προέδρου θα δεχθούν.
Είναι ένα ευχαριστώ της Μητέρας Πατρίδας,
η ελάχιστη τιμή έναντι της μεγάλης θυσίας,
που αποτελεί και υποχρέωση της Πολιτείας.
-------------
Στον Ουρανόν «πετούν» της εποχής τα μαχητικά,
που μέσ’ από βουνών χαράδρες αιφνιδιαστικά,
έφθαναν στα μετόπισθεν, πολυβολώντας τον εχθρό
κι εμποδίζοντας κάθε είδους ανεφοδιασμό,
ενώ άλλα αερομαχούσαν ψηλά στον ουρανό.
-------------
Να αυτό που εντόπισε Μεραρχία Ιταλική (τη Τζούλια)
να επιχειρεί διείσδυση πλαγιομετωπική,
που ματαιώθηκε μ’ επιχείρηση συνδυαστική.
Ιδού ο Πιλότος που με της έλικας επαφή,
έστειλε τον εχθρό … ανώμαλα να προσγειωθεί!
-------------
Ο Στόλος, με τα υποβρύχια στην Αδριατική,
ανέκοπτε κάθε εφοδιαστική νηοπομπή.
Είναι οι απόγονοι των μεγάλων πυρπολητών
και των στρατηγικά εραστών των ξύλινων τειχών,
που έφθασαν ως αξίες σε Ναυμάχους Θωρηκτών.
-------------
«Για να γιορτάσουμε ξανά μαζί, Μάσκα, Απόσταση και Προσοχή»
Γεώργιος Αθ. Καμποσιώρας, Σμήναρχος (ε.α.)