Γράφει ο Σγος (ΤΜΑ) ε.α. Πασχάλης Αραμπατζής της 36ης σειράς

«Μερικές φορές όσοι θέλουν να σε ρίξουν κάτω, δεν ξέρουν ότι είσαι ο λόγος που στέκονται!»

Η ηγεσία στις Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) αποτελεί θεμέλιο λίθο της στρατιωτικής αποτελεσματικότητας, της πειθαρχίας και της συνοχής μεταξύ των στελεχών κάθε προέλευσης.
Η συμπεριφορά και ο λόγος των ανώτατων στελεχών έχουν άμεσο αντίκτυπο στο ηθικό, στην επαγγελματική ταυτότητα και στην κουλτούρα του προσωπικού.
Όταν υποτιμάται η Τεχνική, η Διοικητική και Επιχειρησιακή Υποστήριξη που αποτελούν τα θεμέλια της επιχειρησιακής λειτουργίας των τριών κλάδων των ΕΔ, όταν προσβάλλονται προσωπικά χιλιάδες στελέχη που υπηρετούν με επαγγελματισμό, αίσθημα καθήκοντος και τεχνική, διοικητική και επιχειρησιακή επάρκεια, όταν υποδηλώνεται αδυναμία κατανόησης της αξίας του ρόλου των Αποφοίτων ΑΣΣΥ -κυρίως των τεχνικών ειδικοτήτων, οι οποίοι διασφαλίζουν την αξιοπιστία και την ασφάλεια των οπλικών συστημάτων αλλά και του προσωπικού που επιχειρεί, όταν υφίσταται έλλειψη ηγετικής ενσυναίσθησης χωρίς ο ηγέτης να εμπνέει υπερηφάνεια σε όλα τα επίπεδα του προσωπικού, ως οφείλει, απαξιώνοντας κρίσιμους ρόλους, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα μέσα στον οργανισμό των ΕΔ^. τόσο από πλευράς ηγετικού ήθους όσο και από πλευράς θεσμικής ευθύνης και στρατιωτικής  δεοντολογίας.
Μια τεχνική εργασία, για παράδειγμα στην Πολεμική Αεροπορία δεν είναι «βιδώνω και ξεβιδώνω». Αντίθετα είναι υψηλής τεχνολογίας, ευθύνης και εξειδίκευσης, πάντα με εγχώρια και διεθνή πρότυπα και πιστοποιήσεις.
Η υποτίμηση του τεχνικού έργου δηλώνει αποσύνδεση από τη σύγχρονη επιχειρησιακή πραγματικότητα, όπου η τεχνολογική υποστήριξη είναι καθοριστική για την επιτυχία και την ασφάλεια κάθε αποστολής.
Κάθε παρερμηνεία του θεσμού των ΑΣΣΥ όπου οι ειδικότητες απονέμονται και δεν τυγχάνουν, προκύπτουν μέσα από αξιολόγηση επιδόσεων, επιχειρησιακών αναγκών και προσωπικών προτιμήσεων, μέσα σε ένα πλαίσιο διαδικασιών το οποίο σαφέστατα χρήζει αξιολόγησης και αναδιαμόρφωσης.
Έτσι, κάθε παρερμηνεία ακυρώνει την επαγγελματική αξία της ακαδημαϊκής και της στρατιωτικής εκπαίδευσης και την αξιοκρατία ενός συστήματος.
Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, είναι αναγκαία η αναδιαμόρφωση και ανατροφοδότηση, προς τα πάνω, της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης των ΑΣΣΥ και η προσαρμογή της στον νέο ακαδημαϊκό χάρτη του 2019 της τριτοβάθμιας τυπικής εκπαίδευσης και το προσοντολόγιο και καθηκοντολόγιο που απορρέει από αυτόν. 
Η οποιαδήποτε άντληση πληροφοριών μέσω ανεπίσημων δικτύων, δίχως θεσμική αμεσότητα και ανοικτή δυνατότητα επικοινωνίας, υπονομεύει την εσωτερική συνοχή και το κλίμα εμπιστοσύνης μέσα στον οργανισμό των ΕΔ, ενθαρρύνει κουλτούρα φόβου και καχυποψίας αντίθετο με κάθε σύγχρονο ηγετικό πρότυπο.
Όλα τα παραπάνω αναιρούν τις προσπάθειες δεκαετιών και της ιστορικής συνέχειας, εντός των ΕΔ για επαγγελματισμό, σεβασμό και συνεργασία ανάμεσα στα στελέχη διαφορετικών προελεύσεων και διακριτών ρόλων, είναι αντίθετα στις θεμελιώδεις αξίες και αρχές ηγεσίας μεταξύ συμμαχικών κρατών, δηλώνουν ιεραρχικό ελιτισμό και έλλειψη επαγγελματικού σεβασμού προς κρίσιμες ειδικότητες, δημιουργούν ρήγμα εμπιστοσύνης ανάμεσα σε στελέχη διαφορετικών ειδικοτήτων και προέλευσης, υπονομεύοντας κατ΄ αυτόν τον τρόπο την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα.
Τέλος, προκαλούν θεσμικό και ηθικό πλήγμα στη συνοχή των ΕΔ, αφού εκπέμπουν μήνυμα απαξίωσης των Αποφοίτων ΑΣΣΥ.
Τι χρειάζεται για εξάλειψη τέτοιων φαινομένων στο χώρο των ΕΔ;

• Επιμόρφωση ανώτερων και ανώτατων στελεχών στις αρχές ηγεσίας και διαχείρισης προσωπικού σε συστήματα εργασίας υψηλής απόδοσης όπως αυτού των ΕΔ.
• Θέσπιση κώδικα ηγετικού ήθους για τις ΕΔ με ρητές αναφορές τον σεβασμό, την ακεραιότητα και την αλληλοεκτίμηση.
• Θεσμοθέτηση διαύλων θεσμικού διαλόγου ώστε να αποφεύγονται ανεπίσημες μορφές πληροφόρησης.
• Θεσμοθέτηση ανάμεσα στα στελέχη διαφορετικής προέλευσης, διακριτών ρόλων και εξάλειψη παράλληλων ειδικοτήτων.
• Δημόσια αναγνώριση και ανάδειξη της προσφοράς των στελεχών Τεχνολογικής – Διοικητικής και Επιχειρησιακής Υποστήριξης αποφοίτων ΑΣΣΥ, ως αναπόσπαστου στοιχείου της επιχειρησιακής αποστολής και επιτυχίας των ΕΔ.

Για παράδειγμα, τέτοιου είδους φαινόμενα, σύμφωνα με τα πρότυπα της ΠΑ των ΗΠΑ και Μ. Βρετανίας, θα θεωρούνταν παραβίαση ηγετικού ήθους, θα οδηγούσαν σε λογοδοσία και θα εθεωρούντο το λιγότερο, ακατάλληλη συμπεριφορά ανωτέρου – ανώτατου Αξκού.
Αλήθεια, για τις ΕΔ της Πατρίδας μας, όταν υπάρχουν τέτοια φαινόμενα με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο, έλλειψης ηγετικού ήθους, θεσμικής ευθύνης και στρατιωτικής δεοντολογίας, ποια στάση κρατά και τι μέτρα παίρνει ο κ. Υπουργός Εθνικής Αμύνης, ο κ. Α/ΓΕΕΘΑ και ο Αρχηγός ΓΕΣ-ΓΕΝ-ΓΕΑ;
Άραγε, σήμερα στις ΕΔ της Πατρίδας μας τηρούνται τα πρότυπα ηγετικού ήθους, θεσμικής ευθύνης και στρατιωτικής δεοντολογίας;
Η προσβολή των ηγετικών αρχών και αξιών της ίδιας σου της Σχολής και των προκατόχων σου, δηλώνει την επιλογή της «πόρτας εξόδου» με τον πιο ντροπιαστικό και άκομψο τρόπο.

Σγος (ΤΜΑ) ε.α. Πασχάλης Αραμπατζής
36η Σειρά ΣΤΥΑ
Απόφοιτος Σχολής ΚΟΕ ΑΠΘ/ Τμ. Πολιτικών Επιστημών

 Γράφει ο Επγος ε.α Σεβαστός Βλαχογιάννης

Στις 28 Οκτωβρίου του 1940, η φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι μας κήρυξε τον πόλεμο.
Προηγήθηκε ένα τελεσίγραφο προς τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδος, Ιωάννη Μεταξά, στις 3 το πρωί της 28^ης Οκτωβρίου 1940 στην πρωθυπουργική κατοικία στην Κηφισιά από τον Ιταλό πρεσβευτή Γκράτσι κι έτσι άρχισε ο ιταλοελληνικός πόλεμος της Αλβανίας.
«Όλον το έθνος ας εγερθεί σύσσωμον. Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας και τα ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών». Έτσι τελείωνε το Διάγγελμα του Πρωθυπουργού προς τον ελληνικό λαό, ενώ ο κόσμος ξυπνούσε από τις σειρήνες του πολέμου.
Τα όσα δραματικά και πρωτοφανή για τα διπλωματικά δεδομένα συνέβησαν τα ξημερώματα της ίδιας μέρας, σήμαναν την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου. Το τελεσίγραφο του Μουσολίνι δεν αποτελούσε κεραυνό εν αιθρία! Ήταν η κορύφωση μιας σειράς προκλήσεων που προηγήθηκαν της ιταλικής επίθεσης, με κορωνίδα τον τορπιλισμό της «ΕΛΛΗΣ» στο λιμάνι της Τήνου 15 Αυγούστου του 1940. Το τελεσίγραφο ήταν γεμάτο ανυπόστατους ισχυρισμούς. Ζητούσε από την Ελλάδα να αναγνωρίσει στην Ιταλία το δικαίωμα να καταλάβει δια των ενόπλων αυτής δυνάμεων ορισμένα στρατηγικά σημεία του ελληνικού εδάφους. Αξίωνε θρασύτατα από μια ουδέτερη χώρα να παραδώσει αμαχητί και χωρίς διαπραγματεύσεις πάτρια εδάφη.
Από την ώρα εκείνη η Ελλάδα βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση.
Οι Ιταλοί είχαν πολύ περισσότερες και καλύτερα οργανωμένες στρατιωτικές δυνάμεις από τις ελληνικές, ενώ την εποχή εκείνη οι Έλληνες δεν είχαν την κατάλληλη στρατιωτική προετοιμασία, για την αντιμετώπιση μιας οργανωμένης επίθεσης από μια μεγάλη χώρα, όπως η Ιταλία.
Ο ελληνικός στρατός από τον ανώτερο αξιωματικό μέχρι τον απλό στρατιώτη, αλλά και τον Έλληνα πολίτη στην αναμέτρηση αυτή, είχαν εκείνο που δεν είχαν οι φασίστες επιδρομείς. Είχαν το θάρρος, την ψυχή και την καρδιά σαν βασικό όπλο και κατάφεραν μέσα σε δύο μήνες, όχι μόνο να διώξουν τους Ιταλούς από τα σύνορά μας αλλά και να τους καταδιώξουν στο εσωτερικό της Αλβανίας, προσθέτοντας έτσι καινούργιες νίκες στις αναμετρήσεις με τους πανικόβλητους Ιταλούς στο άκουσμα του ελληνικού «ΑΕΡΑ»! 
Αμέτρητα τα ηρωικά κατορθώματα στο Αλβανικό Μέτωπο από τα στρατευμένα παιδιά του λαού μας. Αλλά και απεριόριστες οι ηρωικές πράξεις των απλών ανθρώπων της Ηπείρου και της Δυτικής Μακεδονίας που δεν μέτρησαν κόπους και θυσίες, κουβαλώντας τρόφιμα και πολεμοφόδια μέχρι την πρώτη γραμμή του μετώπου.
Ο απόηχος της νίκης του Αλβανικού Μετώπου δεν κράτησε πολύ για την πατρίδα μας και τον λαό μας. Στις 6 Απριλίου του 1941, βλέποντας ο Χίτλερ την αδυναμία της συμμάχου του Ιταλίας να καταλάβει την Ελλάδα, και αφού είχε καταλάβει τις γειτονικές με τη Γερμανία χώρες, κατέβηκε στα Βαλκάνια χτυπώντας τη Γιουγκοσλαβία, και στη συνέχεια την Ελλάδα.
Όπως ο Ιταλός γεύτηκε την ανδριανοσύνη, την παλικαριά και την αυτοθυσία του Έλληνα, έτσι τη γεύτηκε και ο γερμανικός στρατός στα ελληνικά σύνορα, στο εσωτερικό της χώρας και στην κατάληψη της Κρήτης.
Η γερμανική φασιστική στρατιωτική μηχανή, βοηθούμενη από τους συμμάχους της Ιταλούς και Βουλγάρους, ολοκλήρωσε την κατάληψη της πατρίδας μας στις 2 Ιουνίου του 1941.
Πολλοί μίλησαν και επαίνεσαν τον ηρωισμό του στρατού και του λαού της χώρας μας για την αντίσταση μιας μικρής χώρας, όπως η πατρίδα μας, ενάντια σε δύο μεγάλες χώρες, όπως η Ιταλία και η Γερμανία, που ήρθαν απρόσκλητες να μας υποτάξουν. Ξεχωρίζουν, τα λόγια του τότε πρωθυπουργού της Αγγλίας Τσώρτσιλ, που είπε: «Δεν πολεμούν οι Έλληνες σαν ήρωες, αλλά οι ήρωες σαν Έλληνες»!
Με τον ερχομό των κατακτητών στη χώρα μας, η επίσημη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία μοιράστηκε. Άλλοι ανέβηκαν στην εξουσία για να εξυπηρετήσουν τους κατακτητές και άλλοι πήραν τον δρόμο για τη Μέση Ανατολή, κοντά στους συμμάχους Άγγλους και ένας σεβαστός αριθμός Ελλήνων αξιωματικών και στρατιωτών, πολέμησαν στη Μέση Ανατολή δίπλα στους συμμάχους.
Παρά το γεγονός ότι το 1941 στις πόλεις και ιδιαίτερα στην Αθήνα, ο αριθμός των νεκρών από πείνα, έφτασε τις 250 χιλιάδες, εν τούτοις ο περήφανος και αδούλωτος λαός μας βρήκε δύναμη να οργανώσει την εθνική μας Αντίσταση, με το όπλο στο χέρι, στο βουνό, στον κάμπο και στην πόλη, για το διώξιμο των κατακτητών.
Το τραγούδι: «Στ’άρματα, στ’άρματα, εμπρός στον αγώνα, για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά» ακούστηκε σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας μας.
Πολλά τα κατορθώματα των ανταρτικών δυνάμεων στην περίοδο της κατοχής με τους Γερμανούς κατακτητές και τους συμμάχους τους.
Το πόσο ζημιά και καθυστέρηση έκανε στα στρατιωτικά σχέδια του Χίτλερ η Εθνική Αντίσταση, όπως ήταν το γκρέμισμα της γέφυρας του Γοργοπόταμου, στις 25 Νοέμβρη του 1942, φαίνεται καθαρά από την απόφαση του Χίτλερ και των συνεργατών του να διατηρήσει 13 ολόκληρες μεραρχίες στη χώρα μας, που εάν δεν υπήρχε Αντίσταση του λαού μας, όπως ο ίδιος υπολόγιζε, θα τις διέθετε είτε στο Μέτωπο της Μέσης Ανατολής, είτε στο Ανατολικό Μέτωπο για την πραγμάτωση των κατακτητικών σχεδίων του.
Φρεσκάροντας τη μνήμη μας με εκείνα τα γεγονότα που έζησε η γενιά μας, καταλήγουμε στο συμπέρασμα, πως μόνο η ενότητα, η αγωνιστικότητα και η πίστη στην ειρήνη, βοηθούν έναν λαό να ζει ελεύθερος.
Με αισθήματα τιμής και ευγνωμοσύνης γυρίζουμε τη μνήμη μας στα 700.000 θύματα του «1940-45» της φασιστικής κατοχής της χώρας μας κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Γυρίζουμε τη μνήμη μας σε όσους έπεσαν ηρωικά στα πεδία των μαχών στα δοξασμένα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας, στα οχυρά της Μακεδονίας, της Κρήτης, του Αλαμέιν και της Μέσης Ανατολής.
-Δεν ξεχνάμε τους χιλιάδες εκτελεσμένους πατριώτες στα μπουντρούμια και στα κάτεργα του ναζισμού.
-Δεν ξεχνάμε τα εγκλήματα των Ναζί στην Κρήτη, στην Άρτα, στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο, στο Χορτιάτη κ.ά.
-Δεν ξεχνάμε τα χιλιοτραγουδισμένα, το Χαϊδάρι και την Καισαριανή.
-Δεν ξεχνάμε την οικονομική εξαθλίωσή μας καθώς και το κατοχικό δάνειο των Γερμανών, που ακόμη μέχρι σήμερα δεν έχει πληρωθεί.
-Δεν ξεχνάμε και δεν πρέπει να ξεχάσουμε να αγωνιζόμαστε και να φωνάζουμε με όση δύναμη μας έχει απομείνει υπέρ της ειρήνης και κατά του πολέμου.

 «ΖΗΤΩ Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ»

Επγός ε.α. Βλαχογιάννης  Σεβαστός
 9η Σειρά ΣΤΥΑ

Σάββατο 11 Οκτώβρη 2025 και ώρα 16:00΄: να πλημμυρίσει η πλατεία Κολοκοτρώνη στο προαύλιο της Παλαιάς Βουλής από στρατιωτικούς εν ενεργεία και εν αποστρατεία. Είναι η ώρα που οι πληττόμενοι από την κυβερνητική αναλγησία άνθρωποι της Εθνικής Άμυνας και της θυσίας με ατμομηχανή τους μαζικούς φορείς εκπροσώπησής τους, μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία, θα μετατρέψουμε το θυμό και την οργή μας σε αποτελεσματικό, οργανωμένο κίνημα διεκδίκησης, μέχρι τη δικαίωσή μας. Με δημοκρατικές διαδικασίες, πείσμα, πίστη και σχέδιο αναδεικνύουμε τη λογική και το δίκαιο των αιτημάτων μας, απέναντι στους αλαζονικούς, άδικους, εμπαθείς, διαλυτικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης που με κανένα αξιολογικό κριτήριο δεν εξυπηρετούν την Εθνική Άμυνα.
Αξιοπρέπεια, σεβασμός, υπερηφάνεια και αλληλεγγύη είναι οι αξίες που θα διέπουν τα συνθήματά μας στην πορεία προς το εθνικό κοινοβούλιο και το Μέγαρο Μαξίμου, όπου θα επιδώσουμε το ψήφισμα με τα ανελαστικά αιτήματά μας.
Η κλιμάκωση των κινητοποιήσεών μας έρχεται, κυρίως, ως αντίδραση στα προμελετημένα, ανόητα ψέματα, στις νομοθετικές ρυθμίσεις και πρωτοβουλίες -λαίλαπα της ατζέντα 2030- του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (ΥΠΕΘΑ), τον τελευταίο ενάμιση χρόνο και αφορούν:

• Τη συνεχή, προσβλητική, διαιρετική, υποκριτική και απαξιωτική συμπεριφορά του ΥΕΘΑ κ. Δένδια προς τα στελέχη και τους θεσμούς των ΕΔ, που θίγουν την αξιοπρέπεια και το κύρος του προσωπικού και δημιουργούν κλίμα δυσπιστίας και ανασφάλειας στην κοινωνία
• Την απαξίωση και υποβάθμιση των στρατιωτικών νοσοκομείων, του προσωπικού τους και των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας
• Την εκποίηση της περιουσίας των ΕΔ με την ιδιωτικοποίηση της στρατιωτικής περιουσίας
• Τη συγχώνευση των Μετοχικών Ταμείων των τριών κλάδων των ΕΔ, των πόρων και των αποθεματικών τους. Την ανακατανομή των πόρων και των εσόδων, αλλά και τη χρήση μέρος αυτών των πόρων για το στεγαστικό πρόγραμμα των ΕΔ
• Την «κορυφαία» νομοθετική πρωτοβουλία που εξαγγέλθηκε στη ΔΕΘ, ως «εκσυγχρονιστική» μεταρρύθμιση από την κυβερνητική πλευρά για το άμεσο διάστημα, που αφορά στο νέο μισθολόγιο και βαθμολόγιο των ΕΔ και των Σωμάτων Ασφαλείας. Δηλαδή, το «χρυσό περιτύλιγμα» που περιέχει τη δημιουργία αμιγούς «Σώματος Υπξκών». Διότι, περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Μας δίνει ένα πενιχρό μισθολόγιο για τους Υπξκούς και μας παίρνει έξι βαθμούς! Είναι δόλωμα, ένα φθηνό επικοινωνιακό τρικ για τους ανυποψίαστους!
• Την οφειλόμενη από την πολιτεία της ουσιαστικής αναβάθμισης των Σχολών ΑΣΣΥ και της σταδιοδρομίας των αποφοίτων τους, προκειμένου να αποκτήσουν ξανά τη χαμένη τους αίγλη.
• Βέβαια και τα τρέχοντα προβλήματα που απασχολούν το προσωπικό των ΕΔ, βρίσκονται σταθερά στην διεκδικητική ατζέντα μας, όπως: σταδιοδρομία των Αξιωματικών που προέρχονται από τις τάξεις των Υπαξιωματικών, μεταθέσεις πρσκού, συνταξιοδοτικά, οικονομικά (ακρίβεια, νυχτερινή και ημερήσια αποζημίωση, ΕΑΣ, προσωπική διαφορά, αναδρομικά, φορολογικά, εφάπαξ, επιδόματα, 13ος και 14ος μισθός και σύνταξη κ.ά.).

Οι προαναφερόμενες ενέργειες του ΥΠΕΘΑ και προσωπικά του ΥΕΘΑ κ. Δένδια έχουν δημιουργήσει μεγάλη αναστάτωση και ανησυχία στα ε.ε. και ε.α. στελέχη των ΕΔ και στις οικογένειές τους. Πλήττουν το ηθικό του προσωπικού. Θα έχουν σοβαρές συνέπειες στη συνοχή και αποτελεσματικότητα των ΕΔ. Θα δημιουργήσουν νέο μεγάλο κύμα παραιτήσεων κι εξόδου πεπειραμένων στελεχών από το στράτευμα και θα οδηγήσουν, πολύ γρήγορα, σε απαξίωση και κλείσιμο τις Στρατιωτικές Σχολές Υπαξιωματικών.
Η Εθνική Άμυνα της πατρίδας μας και τα στελέχη της δεν μπορεί να είναι εργαστήριο ιδεοληπτικών πειραματισμών, δημιουργώντας σύγχυση, διαίρεση, ιεραρχική αστάθεια και εθνική ανασφάλεια. Γι’ αυτό:
1. Καλούμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κων/νο Τασούλα, ο οποίος, σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδας, Άρθρο 45, είναι ο Αρχηγός των ΕΔ, να παρέμβει άμεσα, ώστε να σταματήσει ο διχασμός και ο διασυρμός των ΕΔ. 
2. Απευθυνόμαστε στον ελληνικό λαό και στο οργανωμένο συνδικαλιστικά κίνημά του: να στηρίξει τους ανθρώπους που τους παρέχουν στην πράξη το αγαθό της εθνικής ασφάλειας και ΟΧΙ τις πολιτικές της αποσύνθεσης - διάλυσης των ΕΔ!
3. Απευθυνόμαστε στα ΜΜΕ και του Έλληνες δημοσιογράφους και τους ζητάμε να μην είναι «επιλεκτικοί», να παρουσιάζουν στον ελληνικό λαό την αλήθεια και τα συμφέροντα των εργαζομένων και ΟΧΙ μόνον τις επικοινωνιακές φούσκες και την ιδιοτέλεια της εξουσίας!
4. Απευθυνόμαστε και στους Έλληνες βουλευτές του κοινοβουλίου: να μη στηρίξουν τις εθνικά επικίνδυνες πρωτοβουλίες του ΥΕΘΑ. Να δεσμευθούν όλα τα πολιτικά κόμματα του κοινοβουλίου ότι, όταν αναλάβουν την όποια κυβερνητική ευθύνη, θα αποκαταστήσουν με δημοκρατικές διαδικασίες και θεσμική συνεννόηση τις εκτρωματικές και κατάπτυστες για εμάς «μεταρρυθμίσεις» της ατζέντας 2030 του κ. Δένδια!
5. Απαιτούμε άμεσα από την κυβέρνηση, να μη φέρει στη βουλή των Ελλήνων το «νέο» μισθολόγιο - βαθμολόγιο των ΕΔ (προβιά του Σώματος Υπξκών), να αφουγκρασθεί την κραυγή της αγωνίας μας και να συζητήσει μαζί μας για την πραγματική αναβάθμιση των Σχολών μας και των αποφοίτων τους!
Όλοι και όλες συμμετέχουμε ενωμένοι, μαζικά, μαχητικά, αταλάντευτα και αποφασιστικά στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας των ε.ε. και ε.α. στρατιωτικών για τα δίκαια δικαιώματά μας, το Σάββατο 11 Οκτώβρη 2025 και ώρα 16:00΄ στο προαύλιο της Παλαιάς Βουλής. Η πλατεία Κολοκοτρώνη με τον εμβληματικό ανδριάντα του ήρωα της ελληνικής επανάστασης, να γίνει η αρχή αποδόμησης και ήττας του αλλοπρόσαλλου, αντιδραστικού κυβερνητικού αφηγήματος. Ούτε βήμα πίσω!  

Το Δ.Σ. του Σ.Α.Σ

Γράφει ο Σμήναρχος ε.α Εμμανουήλ Σαλεβουράκης της 38ης σειράς ΣΤΥΑ 

Η απαξίωση των ΑΣΣΥ αποδυναμώνει τις Ένοπλες Δυνάμεις 
Το φερόμενο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας δεν είναι «εκσυγχρονισμός». Είναι μια καταστροφική παρέμβαση που υπονομεύει την αξιοκρατία, απαξιώνει τους αποφοίτους των Ανωτέρων Στρατιωτικών Σχολών Υπαξιωματικών (ΑΣΣΥ), δρα διχαστικά μεταξύ αποφοίτων ΑΣΣΥ και ΑΣΕΙ, ενώ οδηγεί σε μαζικές αποχωρήσεις έμπειρων στελεχών και τελικά αποδυναμώνει την αποτρεπτική ισχύ της χώρας. 
Από Αξιωματικοί σε Ανθυπασπιστές — μια πρωτοφανής αδικία 
Μέχρι σήμερα, οι απόφοιτοι ΑΣΣΥ μπορούν να προαχθούν, μετά από 19 περίπου χρόνια υπηρεσίας, και να συνεχίσουν την καριέρα τους ως Αξιωματικοί, φτάνοντας μάλιστα στον βαθμό του Συνταγματάρχη. Με τον τρόπο αυτό, η πολύτιμη εμπειρία επί του πεδίου μεταφέρεται άμεσα στα ανώτερα κλιμάκια διοίκησης συμβάλλοντας σημαντικά στη ορθή λήψη αποφάσεων.
Το νομοσχέδιο έρχεται να καταργήσει αυτή την προοπτική, καθηλώνοντας τους αποφοίτους ΑΣΣΥ στον βαθμό του Ανθυπασπιστή. Με μία διάταξη, η Πολιτεία μετατρέπει χιλιάδες στελέχη σε «δεύτερης κατηγορίας», ακυρώνοντας τις θυσίες, την εκπαίδευση και την πολυετή υπηρεσία τους. Πρόκειται για μια κατάφωρη αδικία που ρημάζει το ηθικό και γκρεμίζει κάθε έννοια εμπιστοσύνης.
Απώλεια εμπειρίας στην πιο παραγωγική ηλικία
Οι ρυθμίσεις αυτές δεν αφήνουν περιθώριο εξέλιξης. Το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο: μαζικές πρόωρες αποχωρήσεις στελεχών. Και μάλιστα, όχι σε ηλικίες «κούρασης», αλλά στην πιο παραγωγική φάση της ζωής τους, όταν έχουν συγκεντρώσει εμπειρία, γνώσεις και επιχειρησιακή ωριμότητα. Αντί η χώρα να αξιοποιεί αυτούς τους αξιόμαχους επαγγελματίες σε θέσεις ευθύνης, τους διώχνει — στερώντας από τις Ένοπλες Δυνάμεις το πιο πολύτιμο κεφάλαιό τους και πολλαπλασιαστή ισχύος: τον άνθρωπο. 
Ένοπλες Δυνάμεις χωρίς ηθικό, χωρίς συνοχή 
Η διάρρηξη της εμπιστοσύνης, η καταρράκωση του ηθικού και η φυγή στελεχών θα αφήσουν πίσω έναν στρατό λιγότερο συνεκτικό, λιγότερο αξιόμαχο και λιγότερο έτοιμο να ανταποκριθεί στις εθνικές προκλήσεις. Σε μια περίοδο που η Ελλάδα χρειάζεται ισχυρή αποτροπή, το νομοσχέδιο λειτουργεί ως εργαλείο αποδυνάμωσης.

Η μόνη λύση: Απόσυρση τώρα!!!
Δεν πρόκειται για «βελτιώσεις» ούτε για «διορθώσεις». Η ζημιά είναι θεμελιώδης και δεν διορθώνεται με ημίμετρα. Η μόνη λύση είναι η άμεση και οριστική απόσυρση του νομοσχεδίου.
Όλοι οι απόφοιτοι ΑΣΣΥ, τα θεσμικά όργανα, τα πολιτικά κόμματα και ο κάθε πολίτης που νοιάζεται για την εθνική άμυνα οφείλουν να υψώσουν φωνή αντίστασης. 
Η πρώτη απάντηση δίνεται στον δρόμο:

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 11 Οκτωβρίου. Η απαξίωση των ΑΣΣΥ είναι απαξίωση της ίδιας της εθνικής άμυνας.

Δεν θα το επιτρέψουμε!
Οι αρχηγοί που είναι;;;

Σμχος ε.α. Μανώλης Σαλεβουράκης
38η Σειρά ΣΤΥΑ