Παρατίθεται άρθρο του Σμηναγού (ΤΜΑ) ε.α. κ. Μάρκου Κωνσταντίνου της 22ας σειράς ΣΤΥΑ, ως απάντηση σε άρθρο του προέδρου του ΜΤΑ Αντιπτεράρχου (Ι) ε.α. κ. Κωνσταντίνου Ιατρίδη για το πολυνομοσχέδιο και το Σώμα Υπαξιωματικών.

Απάντηση σε άρθρο Αντιπτεράρχου κ. Ιατρίδη που αναρτήθηκε σε περιοδικό τύπο με το οποίο συμφωνεί καθολικά με τις μεταρρυθμίσεις και αναβαθμίσεις που προτείνει ο ο Υπουργός Άμυνας κ. Δένδιας.

....Οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις παρουσιάζονται ως αναγκαίος εκσυγχρονισμός για την ενίσχυση της αποτροπής και της επιχειρησιακής ευελιξίας. Ωστόσο, πίσω από αυτήν τη ρητορική κρύβεται μια ουσιαστική αντίφαση: ενώ γίνεται λόγος για στρατό που θα ενσωματώνει τεχνητή νοημοσύνη, μη επανδρωμένα μέσα και κυβερνοδυνατότητες, οι Σχολές ΑΣΣΥ διολισθαίνουν σε εκπαιδευτικό επίπεδο πρώην ΙΕΚ, στερώντας από τους αποφοίτους ουσιαστική ακαδημαϊκή αναβάθμιση και καθηλώνοντάς τους στην οροφή του Ανθυπασπιστή.

Το αποτέλεσμα είναι στρατηγικά επικίνδυνο: η χώρα χάνει σταδιακά τη βαθμίδα των «μέσων αξιωματικών», στελεχών που, μέσα από πολυετή παραμονή σε καθήκοντα Υπαξιωματικών στη πρώτη γραμμή, συσσωρεύουν εμπειρία, τεχνική επάρκεια και διοικητική ωριμότητα ανεκτίμητη για τη συνοχή και την επιχειρησιακή συνέχεια.

Αυτοί οι αξιωματικοί υπήρξαν ιστορικά ο σκελετός της τεχνικής υποστήριξης και της καθημερινής λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων – ένας πολλαπλασιαστής ισχύος που δεν αναπληρώνεται ούτε από νεοτοποθετημένους αξιωματικούς χωρίς εμπειρία, ούτε από υπαξιωματικούς χωρίς προοπτική εξέλιξης.

Κι όμως, είναι τουλάχιστον παράδοξο –αν όχι αχαριστία– να υπερασπίζεται σήμερα ένας Αντιπτέραρχος πολιτικές που απαξιώνουν το ακαδημαϊκό και επαγγελματικό κύρος των ΑΣΣΥ, όταν οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι υπήρξαν για δεκαετίες η εγγύηση της διαθεσιμότητας των αεροσκαφών, της ποιότητας συντήρησης και της ασφαλούς διεξαγωγής των αποστολών που στήριξαν και τη δική του σταδιοδρομία.

Εάν πράγματι στόχος είναι ο στρατηγικός εκσυγχρονισμός, τότε αυτός δεν μπορεί να επιτευχθεί με ακρωτηριασμένη την ακαδημαϊκή και επαγγελματική πορεία των στελεχών. Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να καταλήξουμε σε ένα στράτευμα με δομές 21ου αιώνα αλλά προσωπικό εγκλωβισμένο σε πρότυπα παρελθόντος, με σαφώς μειωμένη πραγματική αποτρεπτική ισχύ.

Γι’ αυτό και η συζήτηση δεν πρέπει να εξαντλείται σε οργανωτικά σχήματα. Η λύση βρίσκεται στην ουσιαστική ακαδημαϊκή ανωτατοποίηση των ΑΣΣΥ, στη σύνδεσή τους με πανεπιστημιακά προγράμματα και στην αξιοποίηση διεθνών προτύπων εκπαίδευσης. Μόνο έτσι θα εξασφαλιστεί ένα στράτευμα τεχνολογικά σύγχρονο, αλλά και με ανθρώπινο δυναμικό ικανό να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του μέλλοντος με γνώση, εμπειρία και προοπτική.