Δόξα και Τιμή

 

Ποίημα του συναδέλφου: Σμχου ε.α. Θεοδώρου Χριστόφορος της 23ης Σειράς ΣΤΥΑ που το εμπνεύστηκε στη μεγάλη διαδήλωση των στρατιωτικών της 11/10/2025, στην Παλαιά Βουλή.

Δόξα και Τιμή
Αυτό το μάτι δεν δακρύζει, στάζει νερό.
για να ποτίζει αγώνες ολόκληρης ζωής,
αδικημένων στρατιωτικών δείχνει τη δόξα,
όπου, επί γης.

Το μάτι που δείχνει ένα δάκρυ,
είναι σας λέω, σημάδι των καιρών.
κρύβει ασίγαστη οργή σαν λάμψει,
πολεμάει κι έχει μέλλον δεμένο με το παρελθόν.   

Δεν είναι δάκρυ αυτό που τρέχει,
είναι φωνή διαμαρτυρίας, πράξη ζωής
στην προχειρότητα μιας νέας τάξης
που σχεδίασαν αλόγιστα, έρμαια της σιωπής.

Ίσως δεν άνοιξαν βιβλία, να δουν τι γράψαν οι καιροί.
δεν βίωσαν κάψα, βουή αεροπλάνου,
θάλασσας αλμύρα μέσ’ του πελάγου την ορμή,
δεν βάδισαν μέσα σε λάσπη, χιόνι και λιοπύρι, όπως οι φρουροί.

Σε ποιο σαλόνι, επαρμένος έπαιζες ζάρια
κι έκοψες την τράπουλα με μιας,
μας διέλυσες, μας έστειλες στα βράχια
με το νέο δόγμα που αποφάσισες για το στρατό, για εμάς.

Ν’ αλλάξεις τα δοκιμασμένα πρόσταξες με μία μονοκονδυλιά.
Όσοι δεν διδάχθηκαν Ελλάδα, είναι σε άμοιρη τροχιά.
Το δάκρυ αυτό ποτάμι θέλει να γενεί,
να πνίξει τη ντροπή και τα άδικο μαζί!

Ηρωικές Μορφές Της Ηλείας 1453-1945

Συνεχίζει να μας «φωτίζει» με τις δημιουργίες του ο συνάδελφος Σγος (ΟΠΛ) ε.α. Στέφανος Αβραμόπουλος της 23ης Σειράς ΣΤΥΑ. Μετά την τριλογία των Προεπαναστατικών Ηρωικών Μορφών της Ηλείας, ο ιστορικός ερευνητής και μελετητής Στέφανος Νικ. Αβραμόπουλος, με το νέο του βιβλίο, το έβδομο κατά σειρά, που φέρει τον τίτλο “Ηρωικές Μορφές της Ηλείας 1453 – 1945”, φωτίζει τη ζωή, την πορεία και την ανιδιοτελή προσφορά στον τόπο, στα δίκαια και την ποθούμενη ελευθερία, μορφών του αγώνα που οι ρίζες και τα βήματά τους είναι δεμένα με την «αντάρτισσα» Ηλεία.
Μόνο που αυτή τη φορά η βαθιά και επισταμένη έρευνα δε σταματά στο 1821 και τον Απελευθερωτικό Ιερό Αγώνα, αλλά επεκτείνεται καλύπτοντας περισσότερο από ένα αιώνα ακόμα. Έρχεται να φωτίσει και να μιλήσει στον αναγνώστη για ανθρώπους της Ηλείας που έδωσαν τη ζωή τους στη μάχη για την πατρίδα έως και το έτος 1945, μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου πολέμου και την αποτίναξη του Ιταλογερμανικού ζυγού.
Ιδιαίτερη και σημαντική η εκτενής αναφορά, σε ξεχωριστή ενότητα και με πλήρες και αναλυτικό γενεαλογικό δέντρο, στους Τζαβελλαίους της Ηλείας και στην προσφορά τους στον αγώνα της Πατρίδας μας.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Βιβλιοπανόραμα”, σελίδες: 218 και Ημ. Έκδοσης: 09/2024.

Κι εμείς στον Σ.Α.Σ παραλάβαμε ήδη το ολόφρεσκο βιβλίο του με ιδιόχειρη αφιέρωση. Το έργο του τιμά τη βιβλιοθήκη μας. Του ευχόμαστε να ’ναι καλοτάξιδη και η νέα του δημιουργία. Αναμένουμε σύντομα το νέο του πόνημα.

--- Αφιέρωμα στον Μηχανικό Α/φών της Π.Α.---

 Το «κορμί» σου αητέ μου γητεύω
Τα φτερά σου χαϊδεύω απαλά
Να πετάς στα ψηλά σ’ αγναντεύω
Και τα νέφη να κάνεις φωλιά.

Σε προσμένω ξανά με αγωνία
Να γυρίσεις σε μέρη γνωστά
από αποστολή που ήταν «Αγία»
και Αγγέλων φορούσες φτερά.

Το γνωστό «σφύριγμά» σου ν’ ακούσω
στον τροχόδρομο προς
shelter σαν πας
την ιδρωμένη μου φόρμα θα λούσω
μ’ ένα κύμα νικηφόρας χαράς.

 

Ηλίας Γ. Σβάρνας
Σμχος ε.α.

Αργύρης Χατζηνάκης: «δεν περισσεύει αρμενιστής, σε πελαγίσιο δρόμο»

Μας ξάφνιασε δημιουργικά ξανά ο συνάδελφός μας, στιχουργός και ποιητής, Αργύρης Χατζηνάκης της 25ης Σειράς ΣΤΥΑ.

Αυτή τη φορά τα λόγια του ντύνουν μουσικά το παραμυθένιο τραγούδι της Βιολέτας Ίκαρη «Το κουκί και το ρεβύθι».

Ακούστε το τραγούδι ΕΔΩ, Τα τρία βιβλία του συγγραφέα μπορείτε να τα δείτε ΕΔΩ. Επίσης μπορείτε να διαβάσετε παλιότερη συνέντευξή του στην εφημερίδα «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» της Μαγνησίας ΕΔΩ

Ακολουθούν οι στίχοι του τραγουδιού «Το κουκί και το ρεβύθι»:

Σκιές βουνών μ’ ακολουθούν και η θωριά θαμπώνει
Δεν είσαι εδώ και πώς να δω του ήλιου το μπαλκόνι;
Φύλλα ξερά που πέφτουνε απ’το χλωμό φεγγάρι
Κι απ’ Αύγουστο φθινόπωρο στης κιβωτού τ’ αμπάρι

(Επωδός)

Τώρα ελάτε φίλοι μου κουκί μου και ρεβύθι
Να δούμε τα μοιρόγραφτα, τα λόγια του χρησμού
Για τη ρωγμή που χώρισε στα δυό το παραμύθι
Και πως θα βρει νεράιδα, εξάντα γυρισμού

Σε ξόβεργες και τα πουλιά από καιρό πιασμένα
Μου τραγουδούν αμίλητα, παράπονα για σένα
Και στο ξερό τον ποταμό που φάνταζε σαν Νείλος
Στέκει βουβός χωρίς πνοή του απάγκιου μας ο Μύλος

(Επωδός)

Εντυπώσεις και συμπεράσματα από την παρουσίαση βιβλίου

Την Πέμπτη 12-10-2023 παραβρέθηκα σε εσπερίδα στο Πολεμικό Μουσείο ανταποκρινόμενος ως Πρόεδρος του Σ.Α.Σ στην τιμητική πρόσκληση του Προέδρου του Σ.Α./Σ.Μ.Υ.Ν Υπχου ε.α. και καλού φίλου κ. Παύλου Σοφικίτη. Έχοντας τα δύο μικρότερα αδέλφια μου αποφοίτους στης ΣΜΥΝ είχα ένα ακόμα καλό λόγο να ανταποκριθώ. Η βραδιά ήταν αφιερωμένη στην παρουσίαση ενός εξαιρετικού βιβλίου με τίτλο «Υπαξιωματικός και Πολεμικό Ναυτικό - στο πέρασμα του χρόνου από τις Τριήρεις στις Φρεγάτες» του Επιτίμου Προέδρου του Σ.Α./Σ.Μ.Υ.Ν κι εκλεκτού συναδέλφου του ΠΝ Επκστη ε.α. κ. Ελευθερίου Σφακτού.