Γράφει ο Επγός (ΤΜΑ) Ιωάννης Γιαννακόπουλος  της 45ης Σειράς ΣΤΥΑ

Οι Σχολές Υπαξιωματικών (ΣΜΥ, ΣΜΥΝ, ΣΜΥΑ) αποτελούν έναν από τους βασικότερους πυλώνες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η αποστολή τους δεν είναι απλώς η παραγωγή στελεχών μεσαίας βαθμίδας, αλλά η καλλιέργεια και η ανάδειξη ανθρώπινου δυναμικού υψηλής ποιότητας, που λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής ισχύος με δημιουργική και κριτική σκέψη.
Κίνδυνος απαξίωσης
Η επιμονή της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας στην ιδέα ενός «Σώματος Υπαξιωματικών» κατά το αμερικανικό πρότυπο, εφόσον εφαρμοστεί αδιακρίτως, στην πράξη θα σημάνει την κατάργηση των ίδιων των Σχολών Υπαξιωματικών.
Διότι ποιος νέος με υψηλές πανελλήνιες επιδόσεις θα επιλέξει να παραμείνει ισόβια υπαξιωματικός, χωρίς προοπτική εξέλιξης, όταν αυτό το ίδιο μπορεί να το επιτύχει κάποιος με χαμηλότερα τυπικά προσόντα μέσω ενός διαγωνισμού ΕΠ.ΟΠ.;
Αν οι Σχολές Υπαξιωματικών υποβαθμιστούν, θα πάψουν να αποτελούν ελκυστικό προορισμό για άριστους μαθητές και θα οδηγηθούν νομοτελειακά στην απαξίωση και το κλείσιμο.
Μια επιπλέον επιλογή για άριστους νέους
Οι Σχολές Υπαξιωματικών αποτελούν μια επιπλέον λύση πέραν των Σχολών Αξιωματικών για άριστους ή πολύ καλούς μαθητές, όπως αποδεικνύουν οι υψηλές βάσεις εισαγωγής τους σε σύγκριση με τις σχολές αξιωματικών.
Προσφέρουν έτσι μια παραπάνω επιλογή σε ευπατρίδες νέους – σε νέους που αγαπούν την πατρίδα και θέλουν να συμβάλουν στην ασφάλεια και στη διαχρονική ιστορική της συνέχεια, ακολουθώντας μια καριέρα στις Ένοπλες Δυνάμεις ως επαγγελματίες υψηλής ποιότητας.
Η υψηλή αξία τους ως ανθρώπινο κεφάλαιο αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι, όταν αποστρατεύονται, γίνονται περιζήτητοι στην αγορά εργασίας: προσλαμβάνονται εύκολα, συχνά ως overqualified, σε ιδιωτικές εταιρείες συντήρησης αεροσκαφών, πλοίων ή χερσαίου εξοπλισμού. Αυτό καταδεικνύει το επίπεδο εκπαίδευσης και την πρακτική αξία που τους παρέχουν οι στρατιωτικές σχολές.
Η ειδοποιός διαφορά με τις ΗΠΑ
Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι υπαξιωματικοί (NCOs) προέρχονται από τη στρατολόγηση και τη βαθμιαία εξέλιξη εντός των Ενόπλων Δυνάμεων. Στην Ελλάδα, αντίθετα, οι απόφοιτοι των Σχολών Υπαξιωματικών εισάγονται μέσω Πανελληνίων Εξετάσεων, με υψηλές βάσεις εισαγωγής, και φοιτούν επί τρία έτη σε στρατιωτικά ακαδημαϊκά ιδρύματα.
Η μόρφωση, η παιδεία και η στρατιωτική κουλτούρα που αποκτούν τους καθιστούν ποιοτικά ανάλογους με τους αξιωματικούς, γι’ αυτό και η εξέλιξή τους σε ανώτερους βαθμούς είναι απολύτως δικαιολογημένη.
Η Ελλάδα χρειάζεται ποιότητα, όχι απλή ποσότητα
Η χώρα μας, σε αντίθεση με υπερδυνάμεις που βασίζονται στη μάζα και στον όγκο προσωπικού, στηρίζεται σε περιορισμένο ανθρώπινο δυναμικό. Επομένως, η ποιότητα των στελεχών είναι κρίσιμη. Οι απόφοιτοι των Σχολών Υπαξιωματικών καλύπτουν αυτό ακριβώς το κενό: με μόρφωση, ακαδημαϊκή συγκρότηση και στρατιωτική εκπαίδευση συνδυάζουν θεωρία και πράξη, προσφέροντας μοναδικό πλεονέκτημα στην επιχειρησιακή ισχύ.
Η ευθύνη της ηγεσίας
Αν η Πολιτεία, παρασυρόμενη από μια εσφαλμένη σύγκριση με τα αμερικανικά πρότυπα, οδηγήσει στην υποβάθμιση και τελικά στην κατάργηση των Σχολών Υπαξιωματικών, το οικοδόμημα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων θα υποστεί καίριο πλήγμα.
Η ευθύνη γι’ αυτό δεν θα βαραίνει μόνο την εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά πρωτίστως τους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων, οι οποίοι οφείλουν να συμβουλεύσουν με σαφήνεια την πολιτική ηγεσία και να υπερασπιστούν τον στρατηγικό ρόλο των Σχολών.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Οι Σχολές Υπαξιωματικών δεν είναι απλά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Είναι θεσμός στρατηγικής σημασίας, ο οποίος προσφέρει στην Ελλάδα μια πολύτιμη δεξαμενή άριστων νέων που, αντί να κατευθυνθούν αποκλειστικά προς τις πανεπιστημιακές ή αξιωματικές σχολές, βρίσκουν σε αυτές μια παραπάνω επιλογή σταδιοδρομίας με εθνική αποστολή.
Η υποβάθμιση ή κατάργησή τους δεν θα σημάνει εξορθολογισμό, αλλά κατάρρευση με πάταγο ενός συστήματος που εξασφάλιζε για δεκαετίες στην Ελλάδα στελέχη με ανεκτίμητη αξία – στελέχη που λειτουργούν ως πολλαπλασιαστές ισχύος σε ειρήνη και σε κρίση.

Επγός Ιωάννης Γιαννακόπουλος (45η Σειρά ΣΤΥΑ)
Εκπαιδευτής/Δοκιμαστής Μηχανικός Πτήσεων
C-130H/B AUP, P-3 B